Chapter X

128 3 0
                                    

Keith

I really feel sorry sa ugaling pinakita ko sa kanya nung una kaming nagkita. Hindi ko napigilan eh. Nakaramdam na rin kase ako ng inis sa pinapakita nya.

"Akala ko ba okay na? Akala ko pa naman nagbago ka na." wika ko.

Inakala ko talagang nagbago na sya dahil sa ikinilos nya nung mga nakaraang araw.

"Sino nagsabi?" sagot nya.

"Wala nga namang nagsabi. Tsk. Ano bang problema mo? Bakit parang galit ka sa mundo? Ang dami ng nadadamay. Hindi ba pwedeng magbago kana lang talaga?" napatingin sya sakin dahil sa sinabi kong iyon.

"magbago?" tanong nya. "tss. Pakialamero ka nga talaga. Wag mo sabihing pati buhay ko pakikialamanan mo na?" pagdugtong nya.

"Hindi ako nangingialam! Gusto ko lang maintindihan kung bakit ka ganyan!" saad ko.

Bumalik sya sa kinauupuan nya.

"bakit?" mahina nyang tanong.

"anong bakit?" pagbabalik ko ng tanong.

"bakit mo kailangang intindihin?!" medyo pasigaw nyang sagot.

"Because I want to help." mahinahon kong sabi.

Tumayo sya sa kinauupuan nya at akmang aalis.

"Sorry. Pero hindi ko kailangan ng tulong." sabi nya.

Kinuha nya na ang gamit nya. At nang maglalakad na sana sya ay hinawakan ko sya sa braso.

"stay." wika ko.

Maigi nalang at hindi sya pumalag.

"Lyka, You're too young. Wag mong pahirapan ang sarili mo ng dahil lang sa mga problema mo." pagdugtong ko.

Ilang minuto rin syang natahimik. I hope it would work. Gusto ko syang tulungan. Gusto ko syang intindihin.

"don't act like you know everything!" wika nya.

"then let me know. I won't judge you! Wag mo ko ikumpara sa ibang tao. Alam kong kailangan mo ng kaibigan na mapagkakatiwalaan. I'm here. Trust me." sabi ko.

Ang hirap nyang kumbinsihin pero hindi parin ako titigil.

"Why would I? I don't even know you!" sagot nya.

"Please." pakikiusap ko.

"Stop it! Stop acting like you really care!!" sigaw nya. "Hindi mo ko kilala. I didn't even know you. Kaya bakit ba pinagpipilitan mo ang gusto mo?!!" pagdugtong nya.

"It doesn't matter Lyka! I am here to listen. I am here to help." mahinahon kong sabi.

"HOW MANY TIMES DO I HAVE TO TELL YOU THAT I DON'T NEED YOUR FUCKIN' HELP?!!" sigaw nya.

She's really different. Binitawan ko na ang kamay nya.

"Go." sabi ko.

Tumakbo sya palayo. Napansin ko pa ang pagpunas nya ng luha ng makalayo na sya. I won't stop. Pareho lang kami. I will help her no matter what.

The OtherworldWhere stories live. Discover now