UNPREDICTABLE

CHAPTER 3: WHO'S THAT GIRL?

Alex's P.O.V

Napagpasyahan ko ng pumasok kahit na masakit pa rin ang right knee ko. Hindi naman kasi grabe ang injury ko. Meron kasi akong dalaw kaya ayun nabugbog lang at nagpasa. Alam na rin naman nila mama at papa. Kaka-alis nga lang nila. Ng malaman kasi nila ay pinuntahan nila ako kaagad. Gusto na nga sana nila ako iuwi ng Pampanga kaso ayaw ko kasi sayang naman yung scholarship tapos ang ganda pa ng school na ito. Dream come true kaya ang makapasa ako dito.

Pa ika-ika pa akong naglalakad papunta sa aming room. Alam ninyo bang ang tanga ko? Paano ba naman! May elevator pala dito pero hindi ko alam!

Edi sana hindi UGHHH! Edi sana hindi k-ko, hindi sana ako napilayan! Edi sana oo na! Sasabihin ko na! Edi sana hindi ako nawalan ng first kiss!huhu.

Naalala ko na naman. Ganito kasi iyon.

Flash back.

Lalung nanlaki ang aking mga mata ng narealize ko na naglapat ang aming mga labi!

Shocks! I don't know what will I going to do!
Waahhhh! First kiss ko! Huhu. Pero bakit ganito ang aking pakiramdam na kahit accidentally kiss lang siya pero ang sarap? Parang, Parang Nag-eenjoy ako? Bakit ganito ang aking nararamdaman!?

Parang naninikip ang making dibdib, hindi ako makahinga na parang may nagkakarerahang mga kabayo sa aking rib case! Ramdam ko rin na parang may mga paru-paro sa aking sikmura! Aba hindi naman ako kumakain ng paru-paro ehh!

No!

No!

No!

Noooooooo!

Sh*t! My precious mind gumana ka naman please!!!

I don't know what will I going to do!

Napakapit na lamang ako sa kaniyang batok. Dahil pakiramdam ko ay nanlambot ang aking katawan. Kung hindi lang yata niya ako buhat buhat ay baka napaupo na ako panigurado.

Hindi ko Alan kung papapaano ako dapat mag react. Hindi ko alam!

Gusto ko siyang itulak pero hindi ko magawa! Malamang sa alamang buhat-buhat niya ako diba? Mamaya mahulog pa ako ulit.