Κεφάλαιο 1

1.5K 156 33
                                    


Έβαλα το πιάτο με τα αυγά και το μπέικον μπροστά του ενώ καθόταν με το πιρούνι στο χέρι περιμένωντας το φαγητό του σαν μικρό παιδί.

Έριξα μια ματιά στα τέλεια χαρακτηριστικά του. Με κοίταξε με τα μεγάλα καφέ μάτια του λέγοντας μου "Ευχαριστώ μωρό μου".

Του χαμογέλασα και γύρισα να πάρω και το δικό μου πιάτο αφού πεινούσα αρκετά μπορώ να πω.

Όλοι σε αυτό το σπίτι κοιμούνται ακόμα και είναι ήδη 12 η ώρα. Ζω με τεμπέλιδες. Αλλά είναι σαν οικογένεια μου, και οι έξι τους.

"Έχεις κάψει λίγο το μπέικον" διαμαρτυρήθηκε ο Άρης με το στόμα γεμάτο.

"Ξεπέρασε το και φάε" του απάντησα.

Με κοίταξε κάνοντας μια γκριμάτσα μόνο και μόνο για να με κάνει να γελάσω. Έμεινα ανέκφραστη αλλά το βλέμμα του ήταν καρφωμένο πάνω μου μέχρι να καταφέρει να με κάνει να γελάσω. Όταν τα κατάφερε απλά χαμογέλασε στραβά.Τέτοιες στιγμές καταλαβαίνω πόσο πολύ τον αγαπώ.

Είδα την Κάτια να κατεβαίνει τις σκάλες χαρούμενη. "Καλημέρα κόσμε" μας χαιρέτησε χαμογελώντας.

"Γεια σου" της είπα δαγκώνοντας λίγο απο το μπέικον μου.

"Έφτιαξα πρωινό. Μπορείς να σερβιριστείς" της είπα και ήρθε κοντά μου φιλώντας με στο μάγουλο.

"Γιατί είσαι τόσο χαρούμενη?"

"Θα σου πω μετά" δεν απάντησε στην ερώτηση μου έτσι απλά ένευσα.

Ο Σίμος ήρθε και αυτός κάτω αλλά δεν είχε ώρα να φάει αφού βιαζόταν να πάει δουλειά. Αποφάσισε πως δεν ήθελε να σπουδάσει ακόμα αφού είχε ήδη βρει μια καλή δουλειά, αν και δεν θέλει να μας πει που δουλεύει αφού λέει πως δεν έχει σημασία εφόσον βγάζει αρκετά λεφτά απο αυτήν.

Ούτε και εγώ ξέρω τι θέλω να κάνω. Εννοώ είμαι ήδη 18 και πρέπει να αποφασίσω αν θέλω να πάω για σπουδές ή όχι, αλλά εγώ και η Μαρία έχουμε μια ιδέα για κάποια επιχείρηση και θέλουμε πρώτα να δούμε αν θα δουλέψει αυτό.

Μόλις μιλούσα για την Μαρία και να την, βγαίνει αθόρυβα απο το δωμάτιο της, με σακούλες κάτω απο τα μάτια, ξενυχτισμένη, ούτε καν καλημέρα δεν είπε, απλά ήρθε και άφησε το σώμα της να σωριαστεί στην καρέκλα της κουζίνας.

"Είμαι τόσο γαμημένα κουρασμένη" παραπονέθηκε και έμοιαζε σαν να μιλούσε περισσότερο στον εαυτό της. Αν και κουρασμένη και κακόκεφη εξακολουθούσε να είναι η κολλητή μου που την αισθάνομαι σαν αδερφή μου.

ΣυγκάτοικοιHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin