Chapter 6

58 2 0
                                    

Nagsimula na akong maglakad papunta sa harapan kung saan may mga litrato namin Charles na nakasabit at nakadikit. May malaking cut outs ng I LOVE YOU.

"Kemz..." tawag niya sa akin at hindi ko na napigilan ang sarili kong tumakbo palapit sa kanya at niyakap ko siya ng mahigpit... Sobrang higpit. I longed for him so much.

"Where have you been?" Yan na lang tanging natanong ko sa kanya at doon ko lang naramdaman ang pagyakap niya din sa akin.

"Kemz... I love every moment and days we spent together. I love how we imagined ourselves in the near future still with each other. Being with you... is the happiest part of my life." Humiwalay siya ng yakap sa akin at doon ko lang napansin na naiiyak na pala siya. Namumula na ang mga mata at ilong niya. Hinawakan niya ang mga kamay ko at ipinagpatuloy ang sinasabi niya, "I love you Kemcee. I love you more than you know" at doon, bumuhos na ang mga luha na kanina niya pang pinipigilan.

"Charles, I lov—"

"Ssshhhh"

Hindi ko na naituloy ang nais kong sabihin dahil agad niya itong pinutol

"I love you so much Kemz, but I'm sorry"

Bigla na lang akong nagulat sa paghingi niya ng sorry. Charles, ano to?

"Sorry? For what?" naguguluhan kong tanong sa kanya

"I love you so damn much Kemcee Harvei! But I'm sorry, I can't make it til forever"

Teka. Saglit lang. Wait.....

"I love you so damn much Kemcee Harvei! But I'm sorry, I can't make it til forever"

"I love you so damn much Kemcee Harvei! But I'm sorry, I can't make it til forever"

"I love you so damn much Kemcee Harvei! But I'm sorry, I can't make it til forever"

"Stop with your silly prank Charles. It's not funny."

Damn tears! Hold back!

"It's not a prank, I'm breaking up with you"

Unti-unting lumalabo ang paningin ko dahil sa sunod-sunod na luhang pumapatak na hindi ko mapigilan.

"Charles, please. Stop this. Sabihin mong hindi totoo to! Sabihin mong nagbibiro ka lang! Please Charles, tell me this is just a f*cking joke! Nagmamakaawa ako sa'yo, bi. Sabihin mong hindi totoo to"

Pagmamakaawa ko sa kanya dahil hindi ko na kaya ang sakit. Sobrang sakit. Basag na basag na yung puso ko. Hindi na 'ko makahinga ng maayos. Bakit ganito? Pinipilit ko pang magsalita upang magmakaawa sa kanya sa gitna ng mga paghikbi ko.

"C-ch-cha-arles"

"Don't make this hard for us bot—"

*BOOGSHH*

My vision isn't clear anymore. Hindi ko na nakikita ang mga tao sa paligid ko, maging ang lalaking nasa harapan ko na mahal na mahal ko... Maging ang pandinig ko ay hindi na din ganoon ka linaw dahil sa sobrang bilis ng tibok ng puso ko. Pero ang suntok na narinig ko, sigurado akong kay Charles tumama yun... Hindi na ako nakapagsalita, hindi ko na nagawa... Samu't saring emosyon ang nararamdaman ko. Hindi ko na kaya.

"FCK YOU! ASSHOLE!"

Si kuya... Sigurado akong si Kuya to

Bigla ko namang naramdaman ang mga kaibigan ko sa tabi ko dahil sa mga yakap at pagpapatahan nila.

"F*CK YOU CHARLES! I GAVE YOU A CHANCE TO BE WITH MY SISTER ONCE AGAIN NOT FOR YOU TO F*CKING BREAK HER HEART! AKALA KO BA KUNG GAANO KO SIYA INIINGATAN, YOU WOULD DO THE SAME THING!? HOW FCKED UP ARE YOU!?"

Destiny's WillTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon