-
''Geldik.'' Ön koltukta oturan Jack mırıldandı ve aynadan hepimizi süzdü.Eve geri dönmüştük.Bir hafta boyunca hiçbir şey olmamıştı.Herşey bitmişti.Samantha'yı arka bahçeye gömüp hayatlarına devam edeceklerdi.
Ben mi?
Vicdan azabından uyuyamayacaktım.
Her gözümü kapattığımda kanlar içinde yatışını görecektim.
Justin'in bir kaç gündür yaptığı tavırlar kabuslarıma girecekti.
George günden güne kötüleşiyordu.
Candice artık ağlamıyordu ama hep mutsuz bir hava vardı yüzünde.Canlı ve neşeli olan kız yoktu.
Bizi takip eden katil ise ortadan kaybolmuştu adeta.
Buna sevinçliydim.Artık hepimiz gruplarımıza döner,uzaktan birbirimize selam verirdik ya da vermezdik.
''İlk kimi evine bırakıyoruz?'' George mırıldandığında kafamı iki yana sallayarak düşüncelerimden sıyrıldım.
''Beni bırakın.Hatta arabayı durdur.Yürümek istiyorum.'' Ani frenle duran araba herkesin bana dönmesini sağladı.
''Kendinize iyi bakın.'' Dolan yaşlarımı göndererek son kez Justin'e baktım.Omuz silkmişti.
Hah! Umursamamıştı bile.
S*ktiğim duygularım umrunda değildi.Son iki haftadır beni kullanmıştı işte.Ne sandın ki Rain? Seni seveceğini mi...
-
''Yemek istemiyorum.'' Fred ve Mel kafeteryada bir şeyler yemem için yalvarırken yüzümü buruşturdum.
''Fazla yorgunsun.Yemen gerek.'' Fred elindeki çatalı ağzıma götürdü ve makarna çubuklarını yavaşça ağzıma aldım.
Yemek istemiyordum.
Aradan üç hafta geçmişti.
Düşündüklerim çoktan olmuştu bile.
-Candice amigo kızlığına tam gaz devam ediyordu.
-Jack kendini yine derslerine vermişti.
-George okuldan atılacak durumdaydı ve onu her gördüğümde yanında başka bir kız vardı.
-Justin yine ve yine umursamaz tavırlarıyla popülerliğini koruyordu.
Samantha ne yazık ki yokluğunu aratıyordu.Ailesi haberi aldıklarında perişan olmuşlardı ama çabuk atlattılar.
Ben ise aynıydım.
Yorgun,hüzünlü,ağlamaktan gözlerini hissetmeyen,durgun,sinirli ve aşık.
Onu her gördüğümde kalbim yerinden fırlayacak gibi atmıyordu.Fırlıyordu adeta.
Artık kabullenmiştim.
Kokusunu,saçlarını,gözlerini her şeyini özlemiştim.
Ama onun s*kinde değildim.En çok koyan buydu sanırım.
''Kendine gel Rain.Yine dalgınsın.'' Gözlerimi yerden çekerek Mel'e baktım.
''Dolabıma uğramam gerek.Görüşürüz çocuklar.'' Sandalyeden kalktım ve koridorda ağır adımlarla ilerledim.
Kapağı açtığımda yere bir not düşmüştü.
İçimden dualar etmeye başlarken ellerim titremişti.
Etrafı sakince kontrol ettim ve birinin beni izlemediğinden emin oldum.
Notu yavaşça yerden aldım ve taytımın belimden kaymasına izin vererek ayağa tekrar kalktım.
Bir zarftı.Davetiyeye benziyordu.Şıktı.Kapağı süslenmişti.Bir katilin bırakacağı türden bir nota benzemiyordu.
İçini açarak elime gelen kağıda balış attım.
'' BALO.
BULLDOGS&BULLAMİGOS VE OKULUN DİĞER ÖĞRENCİLERİ.'' Diğer öğrenciler yazısında duraksadım ve gözlerimi devirerek okumaya devam ettim.
'' CUMA GECESİ YAPILACAK BALOYA HEPİNİZ DAVETLİSİNİZ.
KUTLAMA AMAÇLI DÜZENLENEN BALO BÖLGEDEKİ HERKESİN GELEBİLME İHTİMALİNİN FAZLA OLCAĞINI DÜŞÜNÜYORUZ.
MASKELERİNİZİ UNUTMAYIN!''
Altında adres ve saat verilmişti.
Gözlerimi kırpıştırdım.
Ya katilde orada olursa? Ah,yine saçmalıyordum.Peşimizi bu kadar kolay bırakacağını düşünmezdim ama bir bedel ödemiştik.Samantha gibi değerli birini.
Bir iç çektim ve gözlerimi derse giren sınıf kapılarında gezdirdim.
Gidiyordum.
Öyle ya da böyle.
Gülümseyen kız olmalıydım.Güçlü olmalıydım.
O p*çe yenilemezdim.
Ben Rain'dim.
Meraba.Sizi çooooook beklettim.Çok üzgünüm.Ama bazı hikayelerime devam etmek yerine buna edicem.Yeni bölümler haftada bir gelicek.Yorumlarınızı bekliyorum.
Ayrıca hikayelerime göz atın:DD Face adresimi de veriyim.
https://www.facebook.com/pages/Justin-Bieber-Hikayeleri-/500995426577880
Olaylar karışıcak,yb için bekletmeyeceğim :) -Duygu
