My Hunk Husband Became My Terror Professor (COMPLETED)

Chapter Twenty

Chapter Twenty

GWEN'S POV

MAHIGIT ISANG linggo na mula nang makita kami ni Dark na magkayakap ni Thunder sa garden sa likod ng library. Simula noon hanggang ngayon hindi ko pa napapaliwanag sa kanya ang side ko. Everytime when I started talking about that matter he would always make excuses to stop me from saying the whole story.

Yes, I was hurt when I saw Dark and Trina talking and smiling with each other. But I'm more than hurt when Dark saw me hugging Thunder and lead him to wrong anticipation.

I know, he was hurt that time, he thought I cheated on him but that's not true. I will never cheat on him.

And I think this is the right time to explain to him everything and also to tell him how much I love him. Siguro naman sapat na ang space na binigay ko para sa kanya at para din sa akin.

Tama rin naman siguro na hindi agad kami nag-usap dahil alam kong mahirap magpaliwanag sa taong galit. Dahil sarado ang isip niya sa katotohanan at ipipilit ang alam niyang tama. Kaya hinayaan ko munang lumamig ang galit niya.

Pero sana pakinggan na niya ako dahil hindi ko na kayang kimkimin ang nararamdaman ko. Ayaw ko nang maghintay sa wala. Ang mahalaga sa akin ngayon masabi ko na sa kanya.

Whether he will reject me or not, I don't care. What matters to me now is to clear myself and feel free my heart. At least I did my part and no regets afterwards.

NASA classroom kami, at lesson namin kay Sir Dwayne pero lumilipad ang isip ko. Dahil lahat ng laman ng utak ko ay puro mga sasabihin ko sa kanya mamaya. Hinahanda ko na ng todo ang sarili ko. Sana lang pakinggan niya ako..

"What is the difference of FINANCIAL MANAGEMENT AND ACCOUNTING MANAGEMENT?" Tanong niya sa klase namin. Wala ni isang sumasagot. Ewan ko kung anong nagtulak sa akin at nagtaas ako ng kamay kahit hindi ko naman alam ang sagot.

Napakunot ang noo niya ng makita niyang ako lang ang nagtaas ng kamay. Ano Dark? Pati ba naman sa klase ayaw mo pa rin akong pansinin?

Nakakunot ang noo niya saka huminga ng malalim.."Okay. Miss Monteclaro, what is your answer?" Napipilitang tanong niya. Grabe siya?! parang ayaw man lang banggitin ang pangalan ko.

Huminga muna ako ng malalim bago sumagot. Napalunok pa ako ng sarili kong laway ng makipagtitigan sa akin si Dark.

Oh God! I miss his eyes staring at me like that.! Dark koo...

I breathe out, "Ahmm Sir, I'm sorry.. Please!" Gosh! Nakakahiya 'to sa harap ng klase ako humihingi ng tawad.

Yumuko ako at nang mga sandaling 'yon hinihiling kong kainin na sana ako ng lupa.

Oh God!! Bakit ko ba 'yon ginawa.. nahihibang na talaga ako.. Si Dark naman kasi eh!!

Napailing iling siya at napahawak sa noo niya. "You may seat down, Miss Monteclaro. I think your mind is out of nowhere." He said in plain and calm voice.

Hindi cold ang treatment niya sa akin at hindi rin hot. Maligamgam lang kaya mas nahihirapan akong tantiyahin kung galit ba siya o hindi.. Anuuuh baaah talaga??!!

Kainis! Dark mamaya ka talaga sa akin.! Nakakainis ka na!

Naupo na ako at nagpatuloy naman siya sa klase. "What was that for?" Biglaang tanong ni Thunder. Napakunot naman ako ng noo sa kanya. Saka tinignan siya ng masama.

At para sa kaalaman ng lahat. Simula ng mahuli kami ni Dark na magkayakap iniiwasan at hindi ko na gaanong pinapansin si Thunder. Naiinis kasi ako sa kanya pati na rin sa sinabi niya nung time na yun.