1.Bölüm

104 18 6
                                    

Daha evin kapısına ulaşmadan annemin ve babamın bağrışmaları duyululabiliyordu. Artık onların bu kavgalarından bıkmıştım. Kapıyı usulca açıp içeri girdim. Onlara farkettirmeden odama geçtim. Kitabımı çıkartıp onların sesini bastıracak bir müzik açtım. Nedense kitabının üstüne birkaç su damlası geldi. Kafamı kaldırdığımda damlaların gözümden geldiğini fark ettim. Neden ağlıyordumki. Onlar kavga yapıyor diye mi? Daha neler.

Birden tüm sesler kesildi. Odamın kapısını biri tıklıyordu. Herhalde bu annemdi.

--Azra orada mısın?

--Evet.

Annem kapıyı açarak içeri geldi. Bana öylece bir baktı. Sonra yanıma gelerek yanıma oturdu. Göz yaşlarımı silerek:

--Azra kızım senin için çok zor biliyorum. Ama elden ne gelir. Baban bu sende biliyorsun.

--Anne kendini kandırma o adamla olman için hiçbir neden yok boşan gitsin işte. Neden katlanıyorsun ki.

Bana tokat atarak:

--Ona öyle deme o senin baban. Hem sen büyüklerin işine karışma.

--o adam gibi baba olmaz. Baba dediğin çocuğunu her gün üzer mi? Diğer çocukların babasından farkı ne ki o da insan o da baba ama bir şeye yaradığı yok.

Diyerek evden çıktım. Annem o adamla neden hala birlikteydiki. Her gün içip gelip evdede anneme sataşıp ona kızıyordu. Evden çıkıp her zamanki gittiğim parka gittim. Orası hem bizim evden daha sessiz hem de daha huszurluydu.

Birkaç dakika sonra ısrarla çalan telefonumu açtım.

--Alo. Siz bu hanfendinin kızı mısınız?

--Evet ama neden onun telefonundan aradınız? Ona ne oldu?

--Araba çarptı ve şu an hastanede.

Kulaklarıma inanamıyordum. Annemin hangi hastaneye kaldırıldığını öğrenince hemen o hastaneye gittim. Annemi bulduğumda ameliyattan çıkmıştı bile. Elini tutup ağlamaya başladım. Kesin benim yüzümden ona böyle bir şey olmuştu. Ona bağırıp evden çıkmamalıydım. Biraz sonra Annemin ağzı biraz açıldı ve:

--Ah met. Ah met,dedi.

O yine o adamın adını sayıklıyordu. O kadından daha ne beklenebilirdiki zaten o da o adam gibi değilmi sonuçta. Hep aynıylardı. Bende onun elini bırakarak:

--O adamı bu kadar mı çok seviyorsun. O zaman onun yanında kal.

Annemin telefonunu alıp bir mesaj attım ve buraya gelmesini söyledim. Sonra oradan çıkıp gittim. Neden ben sevilmediğim ve istenmediğim yerde kalayım ki. Neden?

Eve gidip hızlıca bavulumu topladım. Evden çıkarak gidebildiğim kadar uzağa yürüdüm. Neredeyse tüm akşam yollarda yürüdüm. Biraz yorulduktan sonra bavuluma yaslanarak uyudum.

Kalktığımda uyuduğum yerden daha farklı bir yerdeydim. Bir evde ama buraya nasıl geldim. Ben dışarıda uyumuştum oysaki.

BANA GÜLMEYİ ÖĞRETHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin