KALP AĞRISI

2.bölüm (Yok Artık)

Multi Ilgın(İlkin'in ablası)

Okul bittikten sonra  ablamın yanına gitmek için otobüse bindim nihayet gelebildiğimde hastanenin kapısından içeri girdim ve ablamı danışmanın yanında birşeyler gösterdiğini gördüm,yanına doğru gittim.Beni farkettiğinde :
-Hoşgeldin ablacım benim bir kaç işim daha var Nevin teyzenin odasını biliyosun zaten onun yanına gidebilirsin.
-Tamam, sen de işini bitirdikten sonra gel .
Nevin teyzenin yanına doğru 4.kata çıktım.Nevin teyze 50'li yaşlarında kalp kapakçığında sorun olan bi teyzeydi,hasta olmasına rağmen yaşama sevincini hiçbir zaman yitirmemişti benide kızı gibi severdi, sonunda 4.kata çıktığımda Nevin teyzenin odasının önünde durdum hemen kapıyı çaldım içeriden gel sesi gelince içeriye girip -Nevin teyzeee ben geldim diyip koşarak ona sarıldım o da aynı sıcakkanlılıkla bana sarılıp -Hoş geldin kuzum dedi sarılmamız bittikten sonra hemen yanındaki koltuğa oturdum -Eee nasılsın Nevin teyze dedim o da -İyiyim kuzum sen nasılsın? Okul nası gidiyo?
-İyiyim.Okul da iyi gidiyo.
Biz Nevin teyzeyle konuşurken birden kapı tıklatıldı ve ablam içeri girdi:
-Ne konuşuyorsunuz bakalım dedi
Hiiiç havadan sudan...Ablam:
-Iyi bakalım öyle olsun.Eee Nevin teyze ilaçlarını getirdim.
-Tamam Ilgın kızım sen koy oraya  dedi .Biraz daha Nevin teyzeyle özlemimizi giderdikten sonra
    onlara kafetarya iniceğimi söyledim ve aşağı indim.Koridorda yürüyordum,kafetarya çıkışa yakın bi yerdeydi sağa döneceğim sırada okula yeni gelen çocuğu  hastaneden çıkarkerken gördüm , ne olmuştu acaba?neden merak ediyorum ki dedim içimden ve kafetaryaya gidip bişyler atıştırırken Noyan'ın neden hastane olduğu bende merak uyandırmıştı,acaba yarın gidip noldu diye mi sorsaydım, yok ya şimdi yanlış felan anlarlar.Ben bunları düşünürken bi el omzuma dokundu .Kafamı çevirdiğimde ablam olduğunu gördüm.
-Hadi geç oldu artık gidelim.
Peki tamam dedikten sonra hastaneden çıkıp arabaya bindik yolda giderken:
-ilkin bugün akşam yemeğini dışarda yiyelim mi ?
-olur yiyelim.
Akşam yemeğimizi de dışarda yedikten sonra eve dogru yol aldık.15 dk sonra eve vardığımızda kapıyı açar açmaz koltuğa yığıldım açıkçası yorulmuştum,ablamda aynı şekilde kendini atınca ablama dönüp:
-Film izleyelim mi dedim
Ablam 1-2 saniye bana baktıktan sonra duvardaki saatin daha 19:45 olduğunu görünce onayı aldım ve ne zamandır izlemek istesemde  bi türlü izleyemediğim "Aynı Yıldız'ın Altında"filmini büyük bi heycanla açtım.filmde hem aşk hem acı olunca göz yaşlar sel oldu tabi benim ,en çokta sonu etkiledi be! Ablam yorgun olduğu için filmin ortasında uyuya kalmıştı,odasından battanayiseni alıp örttüm ve banyoya doğru gittim aynaya baktığımda gözlerimin kıpkırmızı olduğunu gördüm yüzümü yıkadıktan sonra odama gittim çantamı da hazırladıktan sonra telefonumdan mesaj sesi geldi mesaj Eylül'den gelmişti
-ben yarın ilk iki saat okulda olamıycam İlkin bi kaç işlerim var beni idare edersin.:)
Ben de tamam mesajı attıktan sonra uykuya daldım.
Ertesi gün okula geldiğimde koridorda hızlı bir şekilde yürüyordum omzuma sert bi omuz yiyince onun elindeki kitaplar yere düştü kim diye bakmak için kafamı kaldırdığımda Noyan'ın olduğunu gördüm o da yere eğilmiş düşen kitaplarını topluyordu:
-B-ben çok özür dilerim ,dedim .
-Önemli değil dedi.İlk defa duymuştum sesini pürüzsüz ve net bi şekilde söylemişti,o yanımdan geçip giderken elinde olan kitaplara baktım bu-bu ama bunlar ŞİİR KİTABIYDI.Şu okulda ilk defa elinde şiir kitabı olan erkek görmüştüm ne diyebilirim ki aslında şaşırmıştım...

İ.A~M.S