KALP AĞRISI

9.bölüm (Kamp)

Multi İlkin (kampa giderken)

Emre Aydın-Duymak İstiyorum(bölüm şarkısı)
  
     Sabah mutlu bir şekilde uyandım çünkü bugün sınıfça kampa gidecektik,ben hazırlanırken ablam da kahvaltı yapıyordu,çantamı hazırlarken içine bir kaç birşey bir de güneş gözlüğümü aldım,mutfağa giderken telefonum çaldı ekrana baktığımda Cem olduğunu gördüm:
-Günaydın sevgilim! Aşağıdayım bekliyorum.
Cem az önce "sevgilim" mi dedi? ben dalmışken Cem"İlkin orda mısın?İlkin!"
-Burdayım!Öhö-öhöm! Tamam ben 5 dakikaya geliyorum.

Telefonu kapattım ve mutfağa doğru yöneldim"Günaydın abla" hemen ağzıma 2-3 birşeyler attıktan sonra Ablam"ablacım ye de öyle git"
"Arkadaşlarım aşağıda bekliyo ben gidiyorum" ablamı öptüm kapıya ilerlerken Ablam"Telefonun açık olsun!" diye seslendi."Tamaaaaam! diyip evden ayrıldım,asansörden indiğimde kapıya yaslanmış olan Cem'i gördüm,beni farkettiğinde gülümsedi yanına geldiğimde sarıldık.Cem"Hadi gidelim!"

  Evin yakınında olan taksi durağına doğru yürüdük,hemen binip rotamızı okula çevirdik,geldiğimizde gözlerimle Eylül'ü arıyordum ki bana doğru geldiğini gördüm.Cem"Ben gidip servis geldi mi diye bakıyım"
"Tamam"
   Eylül'e doğru baktığımda yüzünün asık olduğunu gördüm."Noldu Eylül yine?" Eylül kafasıyla bir yeri gösterdiğinde Aras ve yanında bir kız vardı.Eylül"Of kızım ya! Bana şizofren diyo,benden nefret ediyo!" dedi,Ona sarıldım,ve kulağına eğilip"Belki bilerek yapıyordur bilemeyiz" dedim. O da Saçmalama kızım der gibi baktığında daha fazla üzülmesin diye konuyu değiştirdim.Bir süre sonra yanımıza Cem geldi."Birazdan gelir otobüs" dedi, yavaş yavaş tüm sınıf bir noktaya toplandık,servis geldiğinde bindik.Şöför"Eksik yoksa yola çıkalım hocam"
Herkes  sağına soluna bakarken Noyan'ın olmadığını farkettim bir süre sonra kapı tıklatıldı,kim olduğuna bakmak için kafamı kaldırdığımda Noyan servise bindi,cam kenarına oturmuştum, arkaya doğru ilerlerken göz göze geldik bir iki saniye baktıktan sonra gözlerimi kaçırdım,o da arkadaki bir koltuğa oturdu.
   Yol boyunca kitap okuyup müzik dinledim,Cem ise arkasına dönmüş Noyan'la konuşuyordu.
   Nihayet kamp yerine         gelmiştik,servisten indiğimde ne kadar güzel bir yer olduğunu gördüm,bizimle beraber gelen müzik hocamızla beraber çadırları kurmaya başladık,yemekleri ise yolda giderken bir marketten almıştık,biz Eylül'le beraber kalıcaktık,Cem ise Noyan'la beraber,Eylül'le çadırımızı kurmaya çalışıyorduk ki yardımımıza Cem yetişti.

  Yemeklerimizi de yedikten sonra müzik hocası ateş yakıp bizi etrafına topladı.Müzik hocası"Bir dakika bekleyin çocuklar hemen geliyorum" dedi biraz sonra geldiğinde elinde bir gitar vardı." Noyan! Bize birşeyler çalmak ister misin?
Herkes Noyan'dan gelicek cevabı bekliyordu,sesinin çok güzel olduğunu biliyordum söylese ne güzel olurdu ama yüz ifadesine bakılırsa sanki istemiyor gibiydi,kafasını bana doğru çevirmişti,tekrardan göz göze gelmiştik,dişlerini sıkıp"olur"dedi.
Elime birinin eli değdiğinde irkildim sonra Cem olduğunu görünce rahatladım,ellerimizi birleştirdi ve "Üşümüşsün"dedi.
Tuğçe"Ne çalıcaksıııın" Noyan düz bir sesle"Çalınca görürsün"dedi Tuğçe ise hafif bozulmuştu.
  Şarkıya başladığında.....
 
Noyan'ın ağzından

  Bu kamp işini istemiyordum ama bir amaçla gidiyordum oraya, kafamdaki  o büyük soru işaretini cevaplandırmaya...
  Servis tam kalkarken yetişmiştim,bindiğimde ise Cem ve İlkin'in yan yana oturduklarını gördüm,arkalara doğru ilerlerken İlkin'le göz göze geldik,daha fazla bakamayacağım için arkadaki boş bir yere oturdum,Cem'le konuşuyorduk,Cem iyi biriydi aslında ama İlkin'le,offff abi yaa.....

Yolda giderken şiir yazmaya karar verdim kitabımın arasında olan boş A4 kağıdına yazabilirdim.Kimle ilgili yazacaktım? Biraz düşünürken...Tabi yaa buldum!
içimden kendimle konuşurken kısa ama öz bir şiir yazdığımı farkettim.Bu arada da kamp alanına gelmiştik,A4'ü ceketimin cebine koyduktan sonra kitabımı da çantamın içine koydum ve servisten indim.Güzel yermiş tam ilhamlık diye geçiriyordum içimden, çadırları kurup yemeğimizi de yedikten sonra müzik hocası ateş yakıp bizi etrafına topladı,bize beklememizi ve hemen geliceğini söyledikten bir süre sonra elinde bir gitarla geldi."Noyan bize bir şeyler çalmak istermisin"sorusuyla şaşırdım,beklemiyordum.Kafamı sağa çevirdiğimde (Yapmasan  olmaz mı ya bakma işte önüne bak)
  Hocayı onayladıktan sonra gitarı elime aldım ne çalsam diye düşünürken  Tuğçe midir nedir "Ne çalacaksın diye bir soru yöneltti ben de ona "Çalınca görürsün"cevabı verdiğimde bozuldu.
  
Tekrar kafamı ona doğru çevirdiğimde Cem'le el ele tutuştuklarını gördüm.(dişlerimi artık sıkmaktan ağrıdığını farkettim  ama bu içimdeki olan acıya göre, yanında daha hafif kalıyordu..)

Aklıma ilk gelen şarkıyı çalmaya başladım...
   
   Renksiz hayaller dolu dökülen gözyaşlarım
   Ezikliği kalbimde yaşanmış tüm aşklarım
  Tüm acı anılarını bana bırakıp gime beni bana ver artık peşinden sürükleme
 
Duymak istiyorum  duymak istiyorum
Kalbimde ruhunu
Duymak istiyorum

Görmek istiyorum görmek istiyorum
Gözümde gözümü görmek istiyorum.......

Şarkıyı bitirdiğimde herkes alkışlamaya başladı ama o...... O sadece bakıyordu.Gitarı hocaya verip geldiğimde gördüğüm gölün oraya doğru yürüdüm,ay ışığı geceyi aydınlatıyordu,bir ağacın altına oturup kafamı gökyüzüne çevirdim.
 
Buraya gelme amacımın o olduğunu ve ona karşı olan duygumu anlamış oldum,kendime kızıyordum çünkü beni sevmeyen birini seviyordum.
Hastahanede ona Cem'i sevip sevmediğini sorduğumda yanıt alamamıştım,keşke sormasaydım kendimden birazcık daha soğutmuştum sanki onu...Bunları düşünmeyi bırakıp kamp alanına gitmek için ayağa kalkıyordum ki nefes alamamaya başladım ve kalbimin ağrısıyla oturduğum yere tekrar çakıldım bir süre sonra gözlerim ağırlaşmaya başladı...

İlkin'in ağzından

Ben Noyan'ın çaldığı şarkıyla hipnoz olmuşken o şarkıyı bitirdiğinde gitarı hocaya verip gölün kenarına doğru gitti.Müzik hocası"Ben yatıyorum çocuklar,kaybolmayın sakın" dedi ve çadırına doğru yöneldi.Herkes de yavaş yavaş kalkarken Eylül'e  baktığımda dalmış  olduğunu gördüm.Eylül! Diye seslendiğimde bana baktı ve ayağa kalktı bana doğru gelirken ayağı taşa takıldı tam düşüyorken biri onu tuttu.Ben  olayın hala şokundayken kimin tuttuğuna bakamamıştım.Kendime geldiğimde ARAS'ın tuttuğunu gördüm......Eylül'se kızarmış birbirlerine bakıyorlardı,Eylül hemen kalkıp net bir sesle"saol"dedi ve beni çekiştirerek çadıra götürürken Cem"iyi geceler"dedi arkamızdan,ona dönüp el salladım.
   Eylül yorgundu  herhalde hiçbirşey söylemeden yatıp uyumuştu,bense hala uyuyamıyordum...çadırın fermuarını açıp dışarı çıktım,kimse yoktu ortalıkta,birden aklıma Noyan geldi,şarkıyı bitirdikten sonra hızlıca yanımızdan ayrılarak gölün oraya yönelmişti,en son herkes yatarken de görmemiştim,meraklanarak göle doğru yöneldim.1-2 çalılığı geçtikten sonra No-Noyan! Hızlıca koşup yanına geldim,Noyan!diyip sarsıyordum ama hiçbir tepki vermiyordu,ağlamaya başladım,Yardım edin! Yardım edin! diye bağrışlarımın ardından herkes İlkin! Diye bağırıyordu,bense ağlayarak Burdayız! Dedim endişeli bir şekilde arkadaşlarım  sesin nerde olduğunu anlamaya çalışırken bir ses "Burdalar hocam" dedi  hepsi buraya doğru geldiğinde hıçkırarak Noyan! Dedim.Elimi Noyan'ın boynuna getirdim,nabzı çok yavaş atıyordu.Ambulans çağırın! Çabuk olun! Diye bağardım,müzik hocası beni kenara çekip Noyan'a kalp masajı yapmaya başladı.Bense durumun hala şokunu atlatamazken Cem yanıma gelip"ağlama birtanem"diyordu.
  Biraz sonra ambulans sesleri kulağıma geldi.Ambulanstaki görevliler Noyan'ı sedyeyle götürürken ben de beraberinde yürüyordum.Noyanı ambulansa bindirirsen "Ben de geliceğim"diyip ambulansa bindim.
Noyan'ın kalp rahatsızlığı olduğunu ve onu bulduğumda bayılmış olduğunu görevlilere ağlayarak  anlatıyordum onlarda bi yandan beni dinliyor bi yandan da Noyan'ı  bir çeşit cihaza bağlıyorlardı.Noyanın üstündeki ceketi bana verirken cebinden bir kağıt düştü,içine baktığımda bir şiir olduğunu gördüm:
  
Ne garip değil mi ?
Hayat seni çıkardı karşıma şu küçük dünyada,
İlk ben gördüm diyip alamadım seni avcuma,
Öylece bakakaldım...
İhanet  mi ettim bilmiyorum ama
O deniz bakan gözlerin attı beni boşluğa,
Seni aldılar elimden yar,
Yetişemedim sana.....
                                             M.S

Bu şiir satırlarını okurken daha da ağlamaya başlamıştım,birden cihazdan bir ses gelmeye başladı,kafamı kaldırdığımda.......

İ.A~M.S