Karanlık.......koca bir kuyunun dibine inmiş gibi çaresiz bir şekilde yürüyordum,bedenim uyuşmuş bir şekilde sanki onu ben değilde başkası yönetiyormuş gibi bağımsızca sürükleniyordum.Yürüdüm,yürüdüm boş arazide.... gözümle çok fazla seçemesemde bu boş arazinin bir sonu olduğunu görebiliyordum,yavaş adımlar atarken toprağa bastığımdaki oluşan o ses boğuk havayı güçlendiriyor ve yalnızlığıma eşlik ediyordu,bir kaç adım sonra omzumda bir el hissettiğimde arkama hızlıca döndüm,kalbim öylesine hızlı atıyordu ki korkuyla yutkundum,en kötüsü ise arkama baktığımda kimsenin olmadığını gördüm,etrafıma bakınırken adımın seslenişini duyduğumda kalbim bir kat daha atmaya başladı ruhsuzca ve titrek bir sesle"Kim var orda!" Diye bağırdım geriye sadece koca bir sessizlik hakim olmuştu,bir süre sonra tekrardan ses geldi "Benim kızım"bu sesle gözlerim ardına kadar açıklıyorken boğazımdaki düğüm bir tur daha atmıştı."Anne"sesim ağlamaklı bir o kadar çaresiz ve sessizce dudaklarımdan aralandı."Nerdesin" gözümden bir yaş süzülürken etrafıma delice bakınıyordum."Ben artık yokum İlkin" bu sesle dizlerimin üstüne çöküp daha şiddetli ağlamaya başladım......Gözlerimi yavaş yavaş aralarken gördüğüm rüyanın hala etkisinden çıkamadığım için gözlerimi açmakta kararsızdım,Yine başlamıştı o kabuslar annemi çok özlüyordum ama rüyada insan daha da bir korkuyordu,kendime geldiğimde ellerimin ve ayaklarımın bağlı olduğunu anlamam korkmama sebep olurken perdenin günü aydınlatan ışığı ise bunu destekliyordu,etrafıma bakındığımda iki kişilik koltukta yatan Cem'i görmemle dünkü olaylar gözüme geldi en son kapıdan çıkarken bir el ağzımı kapatmıştı sonrasını hatırlamıyordum,beni uyutmuştu ve bunu CEM! Yapmıştı ben durumu hala idrak edemezken bir andan da ellerimle şu ipten kurtulmaya çalışıyordum ki Cem"Günaydın sevgilim"sesiyle irkildim ve ona kötü bir bakış attım"Sakın bana sevgilim deme" Cem"Şşş sakiiin ol"derken ardından bir kahkaha patlattı, ona dönüp"sen piskopatsın ve beni oyuna getirdin,Ne istiyosun Cem!" Koltuktan kalkıp yanıma doğru yavaş adımlarla gelirken yutkundum,sağ yanıma çöküp bir elini sandalyenin sırt kısmına koydu ve kulağıma eğilip konuşmaya başladı"Seni"dedi o anda duvara odaklanmıştım ve içimi bir ürperti sardı,duvarda birsürü benim resimlerim vardı.Kafede,okulda, yolda yürürken, şaşkınlıkla gözlerim açılırken Cem duvara doğru yürüdü ve parmağını bir resme doğrultup "bunu 2015 Ocak ayında "diyip diğerine geçiyor ve bir sürü resmimin ne zaman çekildiğini söylüyordu,ben donmuş kalmış ve tepkisizce onu izliyordum bana dönüp derin bir nefes aldı "İlkin ben seni sevmenin ötesinde seviyorum sevgi kelimesini sığdıramıyorum,seni 3 yıl takip ettim sonra düşünüp sana seni sevdiğimi söylemeye karar verdim,kabul ettiğinde ki mutluluğumu sana kelimelerle anlatamam.....ama sonra"diyip sustu yüzünün gerildiğini ve çenesinin kaskatı kesildiğini görebiliyordum ardından duvara yumruk attığında çığlık attım,ağlamaklı bir sesle"C-Cem lütfen sakin ol" gözlerini bana çevirdiğinde yanıma hızla gelirken gerildiğimi hissettim,bir elini yanağıma koyup fısıldayan bir sesle"Sakın benden korkma"dedi sert bir sesle.
Bir andan Cem'in davranışlarına anlam veremezken bu hale düştüğüm için kendime kızıyordum,ablam kim bilir şuan ne haldeydi!
Cem koltuğa oturup ceketinin cebinden bir sigara paketi çıkardığı anda Cem'i tanımadığımı fark ettim.O benim yanımda masum bir çocuk rolünü oynarken şimdi ise piskopat serseri platonik birini oynuyordu,ya da oynamıyordu gerçek kişiliği buydu.Cem anlamış olucak ki yüzüme bakıp pis pis güldü,sigarasının dumanını üflerken"Neden konuşmuyorsun?" Diye bir soru yöneltirken yüzüne çaresizce baktım"konuşmak istemiyorum,senin gibi bir tanımadığım insanla! Hem sen niye beni bağladın! " diyip debelendim.Cem"Beni bırakıp gidicektin ben de seni bağladım"diyince yüzüne anlamsız bir bakış attım.Cem"mutfağa inip gelicem sakın bir şey yapıyım deme"diyip odadan çıktı.Tüm bu olan olaylar Cem'in kıskançlığı yüzünden olduğuna inanamıyorum,ve beni 3 yıldır takip etmesini......işin ciddiyet boyutuna göre konuşmak gerekirse Cem'den şuan her şeyi yapmasını beklerdim ve içimdeki korku her geçen dakika vücuduma yayılıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KALP AĞRISI
ChickLitBazı hikayeler vardır içinde büyük aşkların olduğu ve yine bazı hikayeler vardır içinde büyük dostlukların olduğu bizim hikayemizde ise biraz aşk biraz dostluk. Noyan 14yaşında karşılaşmış olduğu bir hastalık yüzünden içine kapanmış bi çocuk o şimdi...