KALP AĞRISI

1.bölüm (Kendinden Başla)

Multi İlkin

Herkesin bir hikayesi vardır bu hikayenin bir başlangıçı bir de sonu vardır.Benim hikayem ben doğduğumda başladı ve bitmeyi bekliyor.
  Nefes nefese kalktım,nefes alıp verişlerin o kadar hızlıydı ki başım ağrımaya başlamıştı,yine o kabusu görmüştüm babam ve annem yine bizi bırakıp gidiyorlardı.Şu zor hayatta tek başımıza...Yatağımın üstünde doğrulup düşünmeye başladım.Benim bu hayattaki amacım neydi ? Ben bu soruyu düşünürken aşağıdan ablamın seslendiğini fark ettim:
-Hadi Ilkin geç kalacağız daha kahvaltı etmedin.
-Tamam ablaaa geliyorum!
Hızlıca banyoya gidip yüzümü yıkadım ve mutfağa ablamın yanına gittim.Karşılaştığım manzarayla hemen ablamın yanına gidip ona sarıldım.
-Ablaların en hakikisi döktürmüşsün bakıyorum.
-Sarılmanız bittiyse İlkin hanım hadi çabuk kahvaltınızı yapın!
Tamam diyip oturdum ve yemeğe başladım.Ablam benim bu hayatta tutunabileceğim tek insandı.O benim gördüğüm en dayanaklı,zorluklara karşı beni de kendisini de sırtlamıştı.Ablam doktordu her geçen yıl başarası artıyordu onu için seviniyordum işini seviyordu ve benimde doktor olmamı istiyordu,arada sırada ona yardım etmem için beni çalıştığı hastaneye götürür şimdiden alışmam gerektiğini söylerdi...bunları düşünürken daldığımı farkettim.Bugün okula başlıyordum yani 11.sınıfa.Heycanlı mıydım? Biraz. Kafamı kaldırıp saate baktığımda saatin geç olduğunu gördüm,hemen masadan kalktım ve odama gittim,altıma siyah şort eteğimi üstüme de beyaz lacosumu giydikten sonra ayakkabılarımı giymek için kapıya doğru yöneldim.
-Nerde kaldın İlkin ya!
-Geldim işte abla
-Hadi çabuk geç kalıyoruz!
Ayakkabılarımızı giydikten sonra asansöre bindik.Asansör 5-4-3 diye inerken 2.katta durdu.Ablam:
-Yok artık ya!Herşeyde bizimi bulur arkadaş!
Doğru diyordu tam da gününü bulmuştu, birden bağırmaya başladık
-Hey! orda kimse yok mu biri şu kapıyı açsın!Yardım edin! diye bağrışlarımızın ardından,kapıcı Mehmet amcanın sesini duyduk
-Dohtor hanım siz miğiniz?
Mehmet amca böyle söyleyince gülmeye başladım,Mehmet amca şivesiyle,kendine özgü şakalarla bizi güldüren cıvıl cıvıl bir insandı.
-Evet Mehmet efendi,kaldık burda! Geçen gün gelmediler mi asansörü tamir etmeye.
-Ya kusura bakmayın Dohtor hanım ben hemen bahıp geliyim.
Tamam dedikten sonra ablama bakıp somurtarak "geç kaldım."dedim.O da biliyorum Ilkin sorun değil ben hocalarınla konuşurum dedi. 1-2 dk sonra asansör inmeye başladığında ikimizde "sonunda!"dedik. Apartmandan çıktıktan sonra ablamın arabasına bindik ve okula doğru gitmeye başladık yol boyunca sessizliğini koruyan ablam okulun önüne geldiğimizde:
-Bugün istersen hastahaneye yanıma gel.Nevin teyze seni sorup duruyor
-Tamam olur bende onu özlemiştim zaten.diyip arabadan indim, okulun kapısına doğru yürümeye başladım,bahçeye girdiğimde kimsenin olmadığını gördüm nedenini biliyosunuz haliyle asansör faciası nedeniyle okula geç kaldım.Tenefüse 15 dakika vardı bende derse girmeyip okulun kantinine doğru yürüdüm bi masaya oturup zilin çalmasını bekledim,zil çaldıktan sonra sınıfa doğru yöneldim,sınıfa geldiğimde gözüm en yakın arkadaşım olan Eylül'ü arıyordu .Onunla lise 1 de bi tesadüf sonucu tanışmıştık o günden bugüne en iyi arkadaşlarımdan biridir...
Bi sağa bi sola bakınırken iki el gözümü kapattı.Bende:
-Eeee Nur hmmmm yoksa mısra mı ?derken omzuma sert bi yumruk indikten sonra kıkırdamaya başladım.Eylül:
-Nor hmmmm mosro dedi kaşlarını çatarak.Onun haline gülmemek için zor tuttum,çünkü her an yumruk geliyorum demez yapabilirdi.Bende dayanamayıp gel buraya salak şey diyip sarıldım o da dayanamayıp sarıldıktan sonra :
-hmmm bir kereliğine affedilebilirsin dedi daha ben cevap vermeden:
-Kızım ilk günden geç mi kalınılır ya diye azarladı.Bende ona bu asansör faciasını anlattıktan sonra ders zili çaldı ve yerlerimize oturduk.Biraz sonra
Sınıfa tanımadığım birisi girdi ve tüm gözler ona çevrildi ya da (kızlar)bende kafamı Eylül'e doğru çevirip Bu kim ?bakışı atmıştım bile
-Sınıfa yeni geldi ama şimdiden tüm dikkatler üzerinde ama pekte konuşkan biri değil,şuan sadece adının Noyan olduğunu biliyorum.
Kafamı anladım dercesine salladıktan sonra sınıfa yeni matematik öğretmenimiz girdi iyi birine benziyordu taaaaa kiii girer girmez derse başlayana kadar ,resmen bodoslama derse başlamıştık.Sıkıcı geçen bir ders sonrası zil çalmıştı kafamı sağa doğru çevirdiğimde yeni gelen çocuk düşünceli bir halde defterine bişeyler yazıyordu.Baktığımı anlamasından korktuğum için ani bir hareketle kafamı çevirdim.
Ona baktığımı fark etmiş miydi ?

İ.A~M.S