I'm inlove with the Bassist. [Kathniel Story]

Chapter 1. ♥

Sobrang lakas ng ulan ng araw na iyon..

Sobrang traffic pa..

Nung umusad naman.. Sobrang lapit ko na sana sa location,nang biglang nasira yung makina ng kotse ko..

Lumabas ako para tignan yung problema.. Sobrang nabasa na ako ng ulan kakasubok ayusin yung kotse pero hindi ko naman alam kung paano aayusin..

"WORST DAY EVER!" sabay sipa ko sa gulong ng kotse.

Ano pa nga bang gagawin ko? Naghanap ako ng masisilungan dahil sobrang basang-sisiw na ako. Hindi talaga magandang ideya na sumama ako sa mga kaibigan ko para manood ng gig na yan. I'm not even interested to it. *sighs*

Nakahanap naman ako agad ng masisilungan.. Medyo weird nga lang yung atmosphere ng nasilungan ko,dahil sa lalakeng nakaupo doon at nakatakip ang mukha.. Naging curious ako kasi naririnig ko yung iyak niya.. Tapos may hawak pa siyang flowers. Siguro,nabasted ito. Medyo naawa nga ako sakanya. Dapat kakausapin ko siya.. Nang biglang..

"HAACHU!" malakas na bahing ko.

Narinig niya at bigla na lamang siyang tumayo. Tinignan niya ako. Medyo natakot ako,lalo na nung unti-unti siyang papalapit saakin. I just closed my eyes.. Nung unti-unti kong dinilat yung mga mata ko.. Nagulat ako,because i have a leather jacket around my arms. 

I was about to say thank you but he already left.. Habang pinapanood ko siyang mag-lakad papalayo.. I can feel the pain that he is feeling. I wanted to comfort him pero magiging awkward..

Pero,i decided to go after him. Pero,bigla nalang dumating yung kaibigan ko. Nung binalik ko na yung tingin sa direksyon na pinuntahan niya,wala na siya.

"Huy!" sabay tapik saakin ni Pau.

"Oh?" sagot ko habang nakatingin pa dinsa malayo.

"Ano bang nangyari sayo? Buti nalang nakita kita dito. Tska bakit basa ka?" Madaming tanong ni Pau.

"Hindi ba halata?! Nasiraan lang naman ako ng kotse at nabasa sa ulan dahil sa gig na yan!" sigaw ko kay Pau sa sobrang inis.

"Eto naman,intindihin mo naman kami! Hindi ka naman mabo-bored dun eh. Promise,mag-eenjoy ka sa gig na ito. Kahit first time mo lang." Paliwanag niya.

"Ay basta! Hindi na ako pupunta!!" sabay alis.

Nang biglang hilain ako ni Pau at magma-kaawa.

"Kath,pumayag ka na! Minsan lang tayo magkaka-sama sama. Sige na,sumama ka na lang saakin para makapag-palit ka na ng damit." pagpupumilit ni Pau.

Ano pa nga bang magagawa ko? Hindi ko naman matatanggihan ang mga ito. Dahil,minsan na nga lang talaga. Since High School ko pa kasing mga kaibigan ito eh. Pero,this is my first time na pumunta ng gig. I'm not really interested in bands kasi.. 

Nakarating na kami sa bahay ni Pau at doon nag-bihis na ako. Naghahabol kami sa oras dahil malapit na ang start ng gig na pupuntahan namin.

"Teka! Teka!" apela ni Pau.

"Pau,ano nanaman yun?" masungit kong sagot.

"Kanino itong leather jacket na ito? Pang-lalake to ah!" umiral na naman ang ugali niyang matanong.

"Ah,wala yan." sagot ko naman,para makaalis na kami.

"Anong WALA? Hindi tayo aalis hangga't di mo kinukuwento!"

"Oo na sige na. Galing yan sa isang mabait na lalaking unknown na naawa siguro saakin dahil basang-basa talaga ako kanina." mabilis na sagot ko.

"Ang sweet naman! Parang sa mga romantic movies lang iyan ah! Teka,gwapo ba?" makulit niyang tanong.

"Kailangan mo talaga malaman kung gwapo o panget?!!!"

"Aba,syempre! So,ano nga? Gwapo ba?"

"Hmm.. Oo,pero nung una medyo natakot ako. Iba kasi yung titig niya eh. Nakakatunaw,ewan ko ba. Pero,nakakaawa din."

"Bakit naman?"

"Hindi ko alma. Pero,sa tingin ko sakanya. Feeling ko may pinag-dadaanan siyang problema na sobrang sakit." pagpapaliwanag ko kay Pau.

"Kawawa naman pala. Naku! Halika na! Malapit na mag-umpisa!"

Nagmadali na kami para makaabpt pa kami..

Curious din ako sa bandang ito,dahil sikat talaga sila pagdating sa mga babae,lalo na din sa mga kaibigan ko na mukhang matatagal na ding fan.

Pero,hindi ko pa din makalimutan yung lalaki kanina eh..

Will we meet again?