I'm inlove with the Bassist. [Kathniel Story]

Chapter 25. ♥

[Author's Note:]

Yo guys! Now lang ulit makakapag ganto. Anyways,salamat sa lahat ng nagcocomments at voters nitong story ko! Yun nga sadly..it will come to an end. And i hope suportahan niyo pa yung mga susunod kong stories. Sorry din sa mga hindi ko pa nadededicc or sa mga nag-aask,yung iba kasi hindi nagaappear yung names tapos yung susunod na chapter naman ending na. =)))) siguro sa next stories ko request nalang kayo,pero make sure you are a fan na para umappear na ang names niyo! :p

Guys,after nitong chapter na ito ending na :))) Sorry naspoil ko agad. But please,give me some feedbacks and of course votes! And pa-fan na din. hahaha,sorry demanding! Love you guys! Sana ishare niyo na din :))) Hehehe. Mga 50 votes siguro before updating the ending :p Sigee na,last na naman tong kaekekan ko! Love you guys! Dami palang KV sa kathniels nowadays ah <3 But seriously.. Thank you guys! Love you all :* Labas naman diyan mga silent readers :)

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

KATHRYN's POV

"Daniel..Hindi pwede eh. Imposible ang forever." <//3

Tumulo nalang yung luha ko.

Hanggang ngayon kasi,kailangan kong itaboy yung mga taong mahal ko dahil lang sa pinag-dadaanan ko.

Si Mama at Papa,kailangan kong tumira malayo sakanila..

Dinadahilan ko dahil sa career na pinasok ko.

Pero,hindi eh. Dahil ayokong malaman nila ang kondisyon ko.

At higit sa lahat.. Pati si Daniel.

Kailangan kong gawin to,kasi ayoko silang mahirapan.

Kung masasaktan man ako,gusto ko ako nalang. Wag na silang madamay.

Kaya mas mabuting wala nalang makaalam.

"Kath..papatunayan ko sayo lahat. Forever exists. We will make it happen." hinawakan niya yung kamay ko.

I can really see na sincere siya sa sinabi niya.

He really loves me.

But i can't..

Mahihirapan lang siya.

"No..Daniel. It doesnt exists and it will never be." binitawan ko yung kamay niya.

"Kath,ano bang problema? Hindi mo na ba talaga ako mahal? Kahit katiting ba wala ng natitira diyan para saakin? Kath,pleaseee." naluluha na siya.

Tumalikod lang ako.

Baka kasi mamaya.. Hindi ko mapigilan ang luha ko.

"Kath..wag namang ganyan. Lahat naman gagawin ko para sayo eh. Hindi ko kayang mawala ka saakin!" hinawakan niya ako ulit.

"Yun na nga eh! Daniel.. Hindi mo ako kayang mawala sayo. That's why hindi pwedeng maging tayo." medyo napahawak ako sa dibdib ko,mamaya kasi mahirapan na naman ako sa paghinga ko.

"Bakit nga? Bakit hindi pwede!"

"Gusto mong malaman?!! Oh sige,mahal kita! Mahal na mahal kita. Hindi din kita kayang mawala saakin. Pero..ganon talaga eh,minsan kailangan natin tanggapin na yung taong mahal na mahal natin ay mawawala din at wala ng matitirang dahilan para ipaglaban pa!"