DARMADAĞIN

12.BÖLÜM: "KUTLAMA"

Playlist;

Oscar And The Wolf – The Game

Büyük Ev Ablukada – Arayan Bulur

Frank Ocean – Pink + White

Multimedya: Sara ve Yağız

İyi okumalar...

Vücut fonksiyonlarım durmuştu, sanki kanım tersten akıyordu ve sanki ben geçmişe gidiyordum.

Küçük bir çocuk tonlarca uğraşlar sonucu annesine dondurma aldırır ve daha dondurmasını eline almanın mutluluğunu yaşayamadan düşürür. Şu an da o çocuk gibiydim.

O çocuk gibi ne yapacağımı bilemez hissediyordum.

Ne olduğu hakkında hiçbir fikrim yoktu ve ben gecenin çoğunu hatırlamıyordum. Görünüşe göre hayırlı bir şeyin gerçekleştiğini de düşünmüyordum.

Yağız'ın ifadesiz kahveleri ve benim hiçbir şeye anlam yükleyemeyen bakışlarımla tam bir bilinmezlik içindeydim.

Bulunduğum konumu tekrar düşünecek olursak; ben Yağız'ın yatağında uyanmıştım ve üstümde sadece onun dün akşam giydiğinden adımın Sara olduğu kadar emin olduğum gömlek vardı, elbisem yerdeydi, Yağız duştan çıkmıştı ve yatağın biraz uzağında ayakkabılarımı da görebiliyordum.

Bulunduğum konum bana hiç de masum olmayan şeyler çağrıştırıyordu.

"Neyi hatırlamıyor muyum?" diye tekrar sordum. Sesim tedirgin çıkmıştı, nefesim endişe kokuyordu. Yağız'ın garipseyen kahvelerine bir umut baktım. Etli dudakları aralandı. "Dün geceyi?" sorarmışçasına söylediğinde içimdeki şüphe bir çığ gibi üstüne katarak yuvarlanıp büyüyordu. Elindeki baş havlusunu ıslak saçlarından son kez gezdirdi ve havluyu yatağın üzerine attı. Kahvelerini bir kez olsun gözlerimden çekmeden benden cevap bekledi ama sanırım ona beklediği cevabı veremeyecektim.

Tamam, bir düşeyim. Bardayken ayık olduğumu hatırlıyorum, Burçak'la beraber shot yarışı yaptık ve saniye farkla ben kazandım daha sonrasında çakırkeyif olduğumu hatırlıyorum. Fakat bulanık. Sonrasında Burçak'ı Timur'un ve beni de Yağız'ın götürdüğünü hatırlıyordum ve sonrasında Yağız'ın beni evine getirdiğini hatırlıyordum. Sonrasında ise Yağız'ı ö-

Hayır hayır hayır tekrar düşünüyordum. Bardan çıktık Yağız beni evine getirdi ve lanet olası kapıda inkar etmek istediğim bir şey yaşandı ve ben bunu bulanık da olsa hatırlıyordum. Bunu yapmış olamazdım değil mi? Yok yok ben değildim o. Yok vallahi değildim. Şuursuzca bir şey yapmıştım ve sanırım şu an onun cezasını çekiyordum.

Yağız'ı öpmüştüm.

Kendime çekip öpmüştüm.

Ben öpmüştüm.

İlk öpücüğümü ona vermiştim ve yarım yamalak hatırlıyordum. Bu şekilde olmasını ummuyordum.

Şu an farkına vardığım bir gerçeğin getirdiği utançla beraber ne yapacağımı bilemiyordum. Bir daha alkol almayacaktım. Shot görmek bile istemiyordum. Bu utanç bana ömür boyu yeterdi hatta üstüme birkaç beden büyük bile gelirdi. Şu anki utancımdan yerin katlarca dibine girip bir daha çıkmamak ve orada havasızlıktan ölmek istiyordum. Kim bilir daha neler yapmıştım. Daha önce ben bu denli sarhoş olmamıştım, benim içkime bir şey kattıklarını düşünüyordum. Alkole yeni başlayan biri değildim bu kadar hızlı dağılmamam gerekirdi fakat dün gece aldığım alkollerin sayısı ben bile hatırlamıyordum.