Melody of My Life [Kim Jongin OC]

-2-

Oy.Yorum. 1 dakikanızı almaz.Emeğe saygı.Lütfen.

***

Adımı öğrenmiş oldunuz.Ben Sky.İsmimi çok seviyorum.Çünkü bende çok güzel bir anısı var.

Benim doğduğum sabah hava güneşliymiş.Hastane camından annem hep gökyüzünü seyretmiş.Babamı çok sevdiği için ona hep "Gökyüzüm" diye seslenirmiş. Hâlâ da öyle sesleniyor. Hemşire beni annemin kucağına teslim edince,annem beni görür görmez "Gökyüzüm" demiş yine. Babam ona seslendiğini zannedip "Efendim" diyince, annem de "Artık bir gökyüzüm daha var,gökyüzüm." Diye cevaplamış.Sonra kulağıma şöyle fısıldamış.
"Hayatın,gökyüzü mavisi gibi sonsuz mutlulukla dolsun meleğim."

Kim böyle bir hikayesi olan bir ismi sevmez ki?

Bu yüzden,Jong In'in bana böyle seslenmesinden nefret ettim.Ben sadece ailemin gökyüzüyüm.Eğer bana gökyüzüm diyen kişi Jong In ise, gökyüzü değil magma olup lavlarımla yakıp boğmak isterdim onu.

Peşimden yetişip kolumu tuttu ve bağırıp kolumu ondan hızla çektim.

"Aptal falan mısın? Peşimden gelme!"
Desem ne faydaydı ki.Sınıflarımız aynı kattaydı.Bundan bir kez daha nefret edip sınıfa girdim ve kapıyı hızla çarptım.

Defter kitaplarımı ve küçük kalemliğimi masanın üstüne atıp yandan asmalı çantamdan su şişesini çıkardım ve sakimleşmek adına bir kaç yudum aldım.

Ben bunu haketmedim.

Önce peşinden konuştuğumda bana yapmadığı şey kalmadı.

Kalbim hep paramparça oldu.

Herşey bitmişken ona dair içimde,şimdi gelip bunları yapması hoşuma gitmiyor, aksine sinirime dokunuyordu. Beni kendine tekrar döndürüp acı çektirmek istiyorsa,bunu yapmayacağım.

Ve ben, Lee Sky, buna kanmayacağım.