Melody of My Life [Kim Jongin OC]

-20- [FİNAL]

ay bi kötü oldum sanırsam 

final bölümü geldi çattı 

neyse ben duygusala bağlamadan siz okumaya başlayın

sizi çok sevdiğimi unutmayın :3

-

Bir Yıl Sonra

''Gözlerinizi açabilirsiniz efendim.''

Gözlerini yavaşça açarken karşında gördüğün mükemmel kendine göz kırptın. Makyajın sonunda bitmişti.Duvağın düzeltildikten sonra sandalyeden dikkatlice kalkıp çaprazındaki boy aynasına baktın.Adeta bir kuğu gibiydin. Abartı ve süslü püslü şeylerden oldun olası hiç hoşlanmamıştın,bu yüzden de gelinlik seçimin oldukça sade olmuştu. Makyajın da sade ama göz alıcıydı.Arkadaşın Chun Soo yanına gelip gülümsedi. ''Benim güzel arkadaşım.Melekler gibi olmuşsun.''

Evet,bir yıl önce psikolojik tedavilere başlamış ve saplantısından zor da olsa kurtulmuştu. Elinde bir buket çiçekle gelip hem senden hem Jongin'den özür dileyip günden güne sizinle yakınlaşmış ve en sonunda en iyi arkadaşlarından biri olmuştu. Yoo Hae ise Jongin'i tamamen unutmuştu.Geçen yaz kendinden yaşlarca büyük bir iş adamı ile zorla evlendirildiğini ve hiç mutlu olmadığını duymuştun Chun Soo'dan.

''Teşekkürler Chun Soo''

Ardından arkasından Chen ve Lay gelmişti. İkisi de siyah takım elbiseyle oldukça havalılardı. Chen ıslık çalıp gülümserken Lay ise o güzel gamzesini göstererek seni süzüp etrafında bir tur döndü.

''Vay be! Bu günleri de mi görecektik Lay Hyung? Hanımefendi bizden önce evleniyor.'' Ona dil çıkarıp gülümsedin. Lay de Chen'e hak verdi. ''Aynen ya! Bir de dil çıkarıyor şuna bak!'' Yanağından makas almıştı. Chun Soo geçmişte yaptığı hatalardan bir kez daha utandı ve gözlerine baktı uzunca. ''Bak...Ben üzgünüm ve galiba bu hiç geçmeyecek. Kendimi sana ve Jongin'e karşı hep mahcup hissedeceğim. Size yaşattıklarımı hatırladıkça kendimden utanıyo-''

Omzunu destek amaçlı sıvazladın. ''Şşş,geçmiş geçmişte kaldı Chun Soo. Kendin artık daha fazla hırpalama. Biz seni çoktan affettik. Sen de kendini affet.''

Burukça gülümseyerek kafasını salladı. Ardından herkes tıklanan kapıya döndü. Gelen annendi. ''Melekler gibi olmuşsun kızım. Hep mutlu olun.'' Gözlerin dolar dolmaz sarıldın annene.Sırtını sıvazladı. ''Ahh,hadi ama. Bu kadar duygusal olma.Makyajın akacak.'' Artık kendini bırakıp ağlamaya başladığında söylemişti annen. ''Jongin'i daha fazla bekletme. Düğün birazdan başlayacak. O da birazdan burada ol-'' Ardından kapıdan kafasını uzatan bal yanaklı Jongin herkesi gülümsetmişti. ''Benden mi bahsediyordunuz anneciğim?''

Annene son iki yıldır anne diye hitap ediyordu ve annen bundan hiç şikayetçi değildi. Elini sana uzatan Jongin'e gülümseyip elini tuttun. Bileğini öperek gözlerini yüzüne çıkardı. Yüzünü inceledi uzun süre. Ne zaman odadan çıktıklarını bilmediğin arkadaşların ve annen,kapıdan size gülümseyip kapıyı kapatmışlardı. Odada sadece ikiniz vardınız.

Jongin bir elini beline attı. ''Sana sahip olduğum için çok şanslıyım güzelim. Karım olmayı kabul ettiğin için teşekkür ederim. Geri kalan ömrümü sana adayacağıma emin olabilirsin.'' Ardından göz kırpmıştı.

Kıkırdayarak cevap verdin. ''Ben de sana sahip olduğum için çok şanslıyım,hayatımın melodisi.''

-

geldik hikayenin sonunaa

Bu zamana kadar yanımda olan herkese sonsuz teşekkürlerimi ve sevgilerimi sunuyorum. Umarım başınıza gelen her olaya karşı mantıklı düşünürsünüz. Bu sadece bir hikaye,bir kurgu. Gerçek hayat acımasızdır, farkına varın. 

isteğe bağlı özel bölüm yazabilirim, bana söylemekten çekinmeyin lütfen.

mesaj yoluyla benimle her zaman iletişim kurabilirsiniz,sizlerle konuşmak bana keyif veriyor!

sizi seviyorum.

[SON] 

-080818