Melody of My Life [Kim Jongin OC]

-7-

Canlar ben buraya emek veriyorum.Bir oy ve iki satır yorumu çok görmeyin isterseniz?

Metroda kafanı cama yaslamış,gözlerini bir yere sabitlemiştin.Jongin önceden sevdiceğiyle (!) seninle çok güzel dalgalar geçiyor,eşek şakası yapıyorken; nasıl olmuş da bu denli değişmişti?

Aklında iki ihtimal vardı.

1-Ya seninle çok fena dalga geçiyordu,ki sonrasında bin kat daha pişman olacaktın,

2-Yoo Hae onu terkettikten sonra sadece eğlenmek için bunu yapıyordu.

Lanet olsun ki şu an olumsuz düşünmekten kendini alamıyordun.

Hemen yanındaki Lay'in koluna sarılıp başını omzuna yasladın. Chen de tek elini tutuyordu.

''O ahmak yüzünden neden ağlıyorsun bu kadar güzelim? İnan hiçbir damlasına değmez.''Chen'e odakladın bakışlarını.

''Onu ne kadar sevdiğimi sen biliyordun.O zamanlar bunları yaşatıp şimdi U dönüşü yapması koyuyor anladın mı?!'' 

Chen susmuştu. Diyebileceği tek şey ya ''Üzülme'' ya da ''Onun için değmez.'' Olacaktı,onu da boğazına dizmiştin zaten.

Artık gözlerin o kadar yorulmuştu ki gözlerini kapatmaktan kendini alamadın. Sen böyle yapınca,Chen ceketini çıkarıp omuzlarına bırakmış,Lay de parmaklarını okşuyordu.Bu çocuklar şu an yanında olmasaydı,muhtemelen sinirden bayılabilirdin.

****

''Hey,Sky!Hadi uyan güzelim geldik.''

İrkilerek sesin sahibine bakman çok uzun sürmemişti.Sağına soluna bakınca gözlerini ovuşturup çantanı yanından aldın ve ayağa kalktın.Lay'in koluna girerek yürümeye başladın.

***

Asansörden inip evinin ziline bastın.Kısa sürede kapı açılınca ayakkabılarını çıkarıp bir köşeye koyup bir minik görmen uzun sürmedi.

Ablanlar gelmişti ve elbette küçük yeğenin Jae Hwa da gelmişti. Bu minik, 3 yaşında tatlı bir kız çocuğuydu.Kızarmış gözlerinle kocaman gülümseyip onu kucağuna aldın.

''Teyje neden ağyadın?''

''Ağlamadım güzelim.Okulda uf oldum.''

Kalbin yeterince uf olmuştu zaten.

''Çok ajıdı mı peeki?''

Ne kadar acıdı bir bilsen meleğim.

''Neyesi acıdı peki?''

Yalandan elini gösterdin. İnce ve uzun parmaklarını minicik eliyle kavrayıp büyük bir öpücük kondurmuştu.

''Şimdi geçey teyje.''   Alnına minik bir öpücük kondurdun miniğin.Ardından mutfaktan gelen sesler ve kokularla ablanın yemek yaptığını anlaman uzun sürmedi. Koşarak mutfağa gittin.5 aydır görememiştin onları.E haliyle de çok özlemiştin. Bu akşam,okulda olanları unutup keyfine bakacaktın.Bu kadar üzülmek yeterdi.

Ablanı görmenle Bebeği mama sandalyesine bırakıp ablanın boynuna atladın.

''Hoşgeldin güzellik'' 

''Hoşbuldum bebeğim sen de hoşgeldin.'' Saçlarına bir öpücük kondurmuştu ablan. Bu hayatta seni en çok anlayan 4 kişi vardı. Biri annen,biri ablan,biri Chen ve diğeri de Lay'di.Bu insanlar hep yanında oldukça kendini o kadar güçlü hissediyordun ki. Bugün olanları ablana anlatacaktın.Sonra tavsiyelerini dinleyip belli bir karara varacaktın.