Erkek Lisesi

10.Bölüm

Ateşe öylece bakıyordum.
Hiçbirşey demeden ifadesizce.
"Peki "dedim titreyen sesimle
"Neden bana ümit verdin? Neden Beni seviyormuş gibi yaptın?"

"Seni seviyormuş gibi yapmadım sana yardım ettim"

Ateşten gözlerimi kaçırdım.
"Tamam gidebilirsin"

"Meli"

"Ben iyiyim sadece yanlız kalmaya ihtiyacım var lütfen gider misin"

Ateş birşey demeden seri adımlarla odadan çıktığında ayakta öylece dikiliyordum.
Yanılmıştım herşey için yanılmıştım.Sol gözümden yaş yavaşça süzülürken elimin tersiyle sildim.Telefonumun melodisi kulaklarımı doldurduğunda gözlerim telefonuma döndü.Özel numara
Yine Rüzgar arıyordu.Telefonu elime alıp düşünmeden telefonu açtım.
"Ne var yine "
Bunu yüksek sesle söylemiştim.

"Şu çeneni kapat"

"Kapatmıyorum ne olacak"

"Sabrımı zorlama Melis"
Çok yanlış kişiye çattığımın farkında olsamda umrumda değildi.

"Ya yeter artık  sizin şu lanet işlerinizden bıktım anlamıyor musun?"

Ağzımdan yükselen hıçkırığı tutamamıştım.

"Ateş sana değer veriyor"

Bir süre sessizce durdum ardından kısık bir sesle:
"Vermiyor " diyip

Telefonu Rüzgarın yüzüne kapattım.
Bir süre  sonra kapı çalmaya başladığında kapıyı açtığımda ilk başta şaşkınlıkla bakan yüzüm ardından mutlulukla doldu.Karşımda beni hiçbir zaman yanlız bırakmayan adeta kardeş gibi olduğum arkadaşım vardı.Selin dedim mutlulukla ve kollarını boynuna doladım.

"Ay boğuluyorum galiba"
Derken Selinde bana sarılmıştı.
Selinin elinde büyük bir bavul Vardı.Mutlulukla seline bakarak
"Burada mı kalacaksın?"

"Seni daha fazla yanlız bırakmak istemedim."

"Peki benim okuduğum okulda okumak ister misin?"

"Tabiki"

"Tamam o zaman ilk başta saçlarını kesmekle başlayalım"
Dedim gülerek.

"Ne? Asla olmaz"

"Unuttun mu ben erkek lisesinde okuyorum"

"Sen çıldırmışsın" dedi selin gülerek
Bende bende gülümseyerek Seline baktım.

Selin birden heyecanlı sesiyle konuşmaya başladı.

"Melis ben aşık oldum"
Bende heyecanlanarak
"Anlat hemen"
Dedim.

"Çıkıyoruz. hemde çocukluk aşkımla, ama şu anda buraya geldiğimi bilmiyor. Sürekli bir işi olup bana söylemediği için onunla konuşmuyorum."

Dediğinde 

"Adı ne?" diye sordum.

"Rüzgâr"

Rüzgarın ismini duymamla içimi bir endişe kapladı panikle selinden resmini göstermesini istedim.Selin telefonunu çıkararak bir tane resmini gösterdiğinde gözlerim yerinden fırlarmışçasına açıldı.Bu beni kaçıran Rüzgarın ta kendisiydi.
Selin sorularla dolu sesini bana yöneltti.

"Ne oldu?"

"Bu çocukla görüşmemelisin"
Selin kaşlarını çatarak
"Neden?" Dedi
Onun bu kadar adi bir insan olduğunu bilmesini istemiyordum. Ama ne diyeceğimide bilmiyordum.

"Güvenilir birine benzemiyor"

"Sen birşeymi saklıyorsun?"

"Ha hayır"

"Sen benim kardeşimsin bana yalan

"Anlatamam selin"
Selin sıkılmışçasına nefesini dışarı vererek konuştu

"Peki o zaman gidip Rüzgara sorarım"

"Peki anlıcam herşeyi"
***
Selinin dehşet içinde bakan gözleri adeta çığlık atıyordu.
Şaşkınlığını atlatmaya çalışıyormuş gibi sertçe yutkunarak bana baktı.

"B-beni kandırdı"
Selinin gözünden bir damla yaş düştüğünde benimde içime ağlama isteği doğmuştu.Kardeşimin ağlaması onun kadar benimde canımı yakıyordu.Kollarımı selinin boynuna dolayarak onu teselli etmeye çalıştım.
Selin tekrar konuştuğunda bende gözgaşlarımı tutamamıştım.

"Neden sevdiğim herkes benden birşey saklıyıp beni sırtımdan vuruyor neden?"

Selinin acıyla karışmış sesini duydukça teselli ediceğimi ona eşlik ederek bende ağlıyordum.
Selinden kollarımı çekip yüzüne baktığımda yüzünün halini görünce istemsizce ağzımdan bir kahkaha yükseldi selinden benim gülmemle birlikte tebessüm ettiğinde birmibirimizin haline gülmeye başlamıştık.
"Biz ne kadar dengesiziz yaw "
Dediğimde ortam dahada ısınmıştı.
"Ben daha iyilerine layığım"
"Aynen canım kankam benim"
Odada tekrar bir sessizlik oluştuğunda sessizliği bozmak için Selinle okul için konuşmaya başladım.
"Ee hazırmısısın?"
"Neye?"
"Yarın kayıt işlemlerini halletmemiz gerek "
Selin iç geçirerek
"Peki" dedi.
Ve ardından bu konuyu değiştirmek için meraklı sesiyle konuştu.
"Ee  biri var mı?"
Selinin bu soruyu sormasıyla sadece kafamı belli belirsiz yukarı aşağı salladım.
Ardından
"Var" dedim.
"Nasıl biri" dediğinde
"Öküz,odun,kalas,ağaç dalı gibi cocuk"
Selin kahkaha atıp
"Ağaç dalı ne ya?" Diye sorduğunda bende gülerek
"Hani oda odun gurubuna giriyor ya ondan" diye cevap verdim.ve ardından tekrar konuştum.
"Ama o olmasaydı belkide ölmüştüm dedim.Ben onu çok seviyorum be" dedim iç geçirerek.
****
Bir gün sonra:
Selin okulu süzerek kısık ses tonuyla
"Seni dinleyerek büyük bir hata ettim" dedi.
Ben selinin yüz ifadesine gülmemek için kendimi zor tutarken gözlerim karşıdan gelen Meteye kaydı.Ve ardından Seline dönüp
"Mete geliyor"

"O kim be?"

"Gelen çocuk işte "
Mete gülümseyerek ilk Seline ardından bana baktı ve ardından Seline dönerek elini uzattı.
"Ben mete"
Selin elini uzatarak biraz bekledikten sonra
"Bende serdar"
Mete bana dönerek
"Siz kardeşmisiniz?"
Diye sorduğunda selinle aynı anda konuştuk
"Evet"
"Hayır"
Seline susması için bir bakış atıp
"Biz kardeşiz" dedim.
Mete sırıtarak
"Belli sizin genetik sanırım"

"Nasıl?" Dedim soru dolu sesimle.

"Yüzünüz kız gibi ve ses telleriniz sorunlu"

"Evet neyse biz gidelim" dedim selini çekiştirerek.

Selin hâlâ etrafa bakınıyordu.ve birden gözleri bir çocukta takıldı.
"Ne bakıyon lan" Selinin çocuğa yönelttiği soruyla çocuk haraketlendi.
"Bakarım lan sanamı sorcam"
Seline sinirle bakarak onu sürüklemeye çalıştım.Ama selin kolunu benden hızla çekerek çocuğa yöneldi.Tam önünde durdu Selin çocuğun tam göğsüne geliyordu.Kafasını kaldırıp çocuğa baktığında korktuğu gözlerinden anlaşılıyordu.
Çocuk histerik bir kahkaha atarak konuştu.
"Ne o korktun mu?"

Selin çocuğun kasıklarına tekme atarak koşmaya başladı bende arkasından koşuyordum.Ama çocuk büyük adımlarıyla seline varmıştı.Çocuk selinin bileğini tutarak onun dönmesini sağladı ve yumruğunu seline vurmak için kaldırdığında onunda bileğini tutan biri olmuştu.
Rüzgar..
***
Multimedya:Selin