Chapter12/ Getting Closer to Her

1.5K 31 7
                                    

(Ericka's POV)

*the Following Days, mas naging Close kami ni Jonel. Binabantayan niya ko, para Syang yung KUYA ko. Si kuya Erick. Nasan na kaya yung Matandang yun. Namimiss ko tuloy si Kuya :( 

Beep! Beep! Nandyan na Siguro si Jonel, Ayan. Lumabas na ko at Nandun na nga sya.

"Good Morning Weirdo"

"When will You stop Calling me weirdo?"

"Pag normal ka na =)"

"Tss. Ansama mo Talaga sa Akin. Akala ko ba Mula ngayon Aalagaan mo ko?"

"Bakit? Hindi naman kita Inaaway ah? Wag ka na nga lang magulo at sumakay ka na. Malelate na tayo."

"Hmp. Kala naman nakakatuwa yung pagsusungit niya >;/"

"May sinasabi ka ba?"

"WALA!"

* Sa may Klase.. 

"Good Morning Class. We have Another new Student here, He'll be Joining this Class from now on. He has good Records and i do hope that you will be good to him as well."

"Hi. I'm Mikko, Mikko Russel Ferrer. I hope we would all be good friends :D"

*Ang cute naman ni Kuya =) Lagi lang syang nakasmile. Nakakaloko. Pero ayun, hindi ko na nga pala seatmate si Ivan kasi Second grading Period na at Iba na ang Sitting Arrangement namin. Pinatabi sa Akin si Mikko, teka. Sya yung Nakalaro namin sa Dota ah? Yung kuyang Laging nakangiti? What a small world.

"Hi. Ikaw si Miss na may magandang ngiti diba? Pwede ba kitang maging friend?"

"Diba ikaw yung...."

"oo. Ako yung kasali dun sa grupong tinalo mo sa dota =) Nasabi ko na ba sayo na ang galing mo?"

"Waaa. Chamba lang yun >.< Anyways, Ako pala si Ericka :) And from now on, We are friends :D"

Habang Kausap ko Si Mikko, Inutusan ako ng Professor namin. Kesyo alam ko na daw kasi yung mga nilelesson namin, Home School kasi ako Dati. Kaya halos lahat ng to, Alam ko na. And i'm Definitely running for the valedictorian's place. Kung hindi lang ako absent ng absent aking akin na siguro yung titolong yun >:D

"Ms. Villafuente, Since you are already Familiar from the lessons, Kindly go at Room N303. Look for Ms. Sanchez and ask her for some....."

* Hindi pa man tapos magsalita si Ma'am, Sumingit bigla si Jonel.

"Ma'am! Ako na lang po. Mapapagod lang yang Weirdong yan, Di niyo maaasahan"

"Tss. Ma'am i can Manage,"

"Wag nga matigas ulo mo jang Weirdo ka."

"Tss. ee kung kayong dalawa na lang kaya? Masyado kayong pacute eh." Bigla namang singit ni Carlo.

"Ma'am Ako na lang po"

Ako: O.O

Carlo: -_-

Ivan: O.O

Jonel: >:(

Mikko: :D

* Yep. Iba iba reaksyon namin kasi nagulat kami kay Mikko, Mag volunteer daw ba bigla?

"Too much Commotion! Alright. Para Walang Away, Mr. Lopez! Mr. Ferrer! Kayong Dalawa na lang."

"Anak ng! Wag na! yang Mikko na lang na yan! Magaling yan eh!"

"Ma'am Kami na lang po ni Mikko." Sabi ko kay Ma'am.

In Sickness and in Health, Till Death do us part.Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon