Chapter26/She seems so Far Away.

1.2K 28 12
                                    

(Jonel's Pov)

Carlo: O Pare? Kamusta? Successful ba?

Jonel: Ano bang sinasabi mo jan?

Ivan: Diba nagtapat ka na kagabi?

Jonel: Nagtapat? Kanino? Bakit?

Carlo: Kay Master? Diba? Sabi mo sa amin kahapon Magtatapat ka na?

*I smiled at them.

Ivan/Carlo: KAYO NA? NICE!

Jonel: Kailangan chorus? Pare, basted.

Ivan: Sabi ko na nga ba kayo rin ang magkakatulu

Carlo: Pano ba yan? Oi. Ivan, Sampung libo Baby. Pana...

Carlo/Ivan: BASTED??????

Jonel: Wrong girl pare, Hayaan na. Makakalimutan ko rin naman tong nararamdaman ko.

*Tinapik ni ivan yung balikat ko na para bang awang awa, Si Carlo naman natulala.

Jonel: Wag niyo nga ako kaawaan dyan. Sasapakin ko kayo eh.

Ivan: Pare, Hindi ko talaga maintindihan kung bakit, Tsk. Mayaman ka, Matalino, Sporty, Anlakas ng Sex Appeal.... Tapos sumunod sa akin ikaw yung gwapo. Bakit ka niya binasted????

Carlo: Sabi ko naman kasi sayo tol bawas bawasan mo yung pagsusungit mo. Ano? Okay ka lang ba?

Ivan: Gusto mong uminom?

Carlo: Gusto mo pare, Idaan na lang natin yan sa dota ano?

Ivan: Tara. Cutting tayo. Ako bahala sayo pare.

Jonel: Aish! Ano ba naman kayo? Okay lang ako. Parang yun lang eh. Wag niyong kukulitin si Weirdo ha? Mayayari kayo sa akin pag Ginulo niyo sya.

Ivan: Baliw ka ba? Bakit namin guguluhin si seatmate?

Carlo: Kahit yata Ilang beses kang bastedin ni Master hindi namin guguluhin namin yun nu. Supreme sya pare.

Jonel: Aba. Mas kinampihan niyo pa pala yun?

Ivan: Aish. Matanda ka na eh. Kaya mo na Sarili mo, Kailangan kami ni Seatmate.

Jonel: Ee di maganda.

Carlo: Magiiwasan ba kayo?

Jonel: Ewan. Muka bang gusto kong iwasan siya? Tss. Mahal ko yun pare. Gusto ko pa rin syang alagaan.

Ivan: Iw pare. Kinikilig ako. HAHAHA. Ayan na si seatmate oh.

* Umalis na si Carlo at ivan. Lumapit sa mga Girlfriend nila. Buti pa sila masaya. Tumingin ako sa may pinto. Nandun na nga sya, Yung babaeng Mahal ko. Ang Ganda pa rin niya. Gusto ko syang yakapin. Gusto ko syang lapitan. Gusto ko syang Batiin. Nakatingin lang ako sa kanya.... Para namang masaya sya kasi nakangiti sya, Haaay. Tapos pagtingin ko, Nakasunod pala sa kanya si Mikko. Dala yung libro niya. B-Bakit? Bakit mo sya kasama? Ako dapat yung kasama mo... Ako dapat....

*Buong klase, Nakatingin lang ako sa kanya. Parang normal naman yung araw niya. Tapos ako ito, Tulala. Nakatingin sa pangarap. Ang labo pala na mahalin niya rin ako nu? Sobrang labo. Bakit kasi sya pa? Sana matapos na ang klase, Hindi ko ata kaya ipagpatuloy yung araw na to nang hindi sya nakakausap o kaya nilalapitan. Bagsak na Bagsak yung Aura ko ngayon, Para bang tinatamad akong gawin yung lahat. Tinatamad ako kumilos. Parang pati nga ata paghinga tinatamad ako ngayon eh. Weirdo... Pansinin mo naman ako.

In Sickness and in Health, Till Death do us part.Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon