Chapter57/Dreams into Plans.

1.1K 25 3
                                    

Pagkatalikod ko, Nakakita na lang ako ng maraming tao na nagkakagulo. Ewan. Ano bang tinitingnan nila...

-Hinimatay yung babae!!

*dugdug dugdug* May trauma na yata ako kapag nakakarinig ako ng may nagsasabi na may hinihimatay eh. EWan ko ba, Feeling ko si eka yung sinasabi nila.. Pero impossibleng si eka yun.. Alam kong abnoormal yung babaeng yun dahil pag may indi magandang nangyayari sa kanya eh nag o-auto shutdown yung katawan niya.. Hindi si eka yung hinimatay, Sigurado ako jan kasi masaya sya at kasama niya ang isang gwapong katulad ko.. 

-Dalawang Co.... Ay hindi, Limang Cotton Candy po..

Bigla akong napangiti, Hello? ailangan kong bumawi sa mahal kong bubwit na yun. Halos isang linggo rin akong nawala no. Alam niyo ba? Sabi ko sa sarili ko, Dalawang linggo ako titira dun kaso di ko kaya.. Her Absence is Killing me. Kaya ayun, bumalik ako ng pinas ng luhaan at sawi dahil kahit .000000001 % lang ng pagmamahal ko sa kanya ay hindi nabawasan.. Hayaan na nga, Basta pasasayahin ko na lang sya. WAla na kong pakielam kung hindi niya ko mahal the i wanted her to love me basta ako MAHAL NA MAHAL ko sya :"> Bumalik na ko sa pwes...to.....

Bigla kong naitapon yung hawak hawak kong cotton candies at nagmadaling tumakbo.. Tumakbo ako sa babaeng hinimatay, Kay eka.. Bigla na namang Kumirot yung puso ko. Nanlambot na naman yung tuhod ko at habang binubuhat ko sya papalapit sa kotse ko. As soon as umabot kami sa kotse ko, Pinaandar ko agad to ng mabilis. Dumating agad ako sa hospital kung san sya laging dinadala, Pinasok na sya sa may E.R at ako naiwan na naman sa labas habang hinihintay.. Ano bang problema?? Bakit lagi na lang syang nagkakaganyan?? May mali ba? Ano ba??

Kiko, Mamimiss kita.. :(

Kiko, Mamimiss kita.. :(

Kiko, Mamimiss kita.. :(

While thinking deeply eh bigla na lang umeksena sa isip ko yung gma salita niyang yan kanina.. Why does it feel like somethings wrong??? After several minutesof waiting eh lumabas din si Lance mula sa E.R.

-Ano Lance? Okay lang ba sya? Anong nangyari? May pro...

-She is still under observation pero ililipat na sya sa normal room niya.. You can check on her after that.

Tatalikod na sna si Lance pero kinapitan ko sya sa braso..

-Ano ba? Teka. Lagi ka na lang tumatalikod eh.. ano bang meron? Sabihin mo sakin.. Bakit nagkakaganyan si e...

-Wala ka pa ring alam?

-Alam? anong alam? Ano bang dapat kong mala..

Nagulat na lang ako nung biglang may humawak sa braso ko.. Si Erik

-Ako ng bahala dito Lance..

Naglakad na palayo samin si Lance at kami naman ni Erik naiwan dun, hindi kami nagiimikan.. Ewan ko ba. Parang lalo akong kinabahan sa itsura ni erik ngayon. Naglakad na lang si Erik papalayo kaya sinundan ko sya.. At ayun, Sa kwarto kami ni Eka napadpad. Naupo kami sa katabing sofa dun, Sobrang tahimik kasi wala pa ring umiimik sa amin.. Para bang habang umaandar yung oras eh bumibilis yung tibok ng puso ko at lumalalim yung kabang nararamdaman ko..

-Mikko.. She's Dying.. Heart Cancer, Stage 3.

Napatingin ako kay Erik.. He told me those words plainly and coldly. Parang walang emosyon pero nung napatingin ako sa kanya, His eyes were already filled with tears. Hindi pa tuluyang natatanggap ng utak ko kung ano yung sinasabi ni Erik at wala pa kong naiintindihan sa mga kasalukuyang nangyayari... Joker to eh.. He must be joking.. Yumuko na lang ako at pinagmasdan yung paa ko..

In Sickness and in Health, Till Death do us part.Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon