Sadece bana gülümse.
''OLMUYOR JİMİN ANLA BUNU ! BEN HATIRLAYAMIYORUM !'' Dedim ve elimdeki bardağı yere attım. 1 ay geçmişti ama ben hala hatırlayamıyordum. Sen ise hatırlamam için beni sürekli bir yerlere götürüyordun. Artık sıkılmıştım bundan. Ben hatırlayamıyordum işte ! Dolu gözlerle bana baktın ve ''Kelebeğim.. Vazgeçme. '' dedin ellerimi tutarak. Ben de başımı öne eğip ''Olmuyor Jimin ! Gör artık ! Eskisi gibi olamayacağız !'' dediğimde ellerimi sertçe bıraktın ve saçlarını karıştırıp ''UMUTSUZCA KONUŞMAYI KES KYUNG ! SIKILDIM ARTIK SENİN BU UMUTSUZLUĞUNDAN !'' Dedin gözlerim dolmuştu. Benden sıkılmıştın. Hatırlayamamdan sıkılmıştın. Bir anlık sinirle hayatımın hatasını yaptım.
''Öyleyse bitsin Jimin. '' Dedim bana baktın şaşkınca. ''Ne ?'' dedin sessizce yutkundum ve ''Bitsin Jimin. Madem benim umutsuzluğumdan sıkıldın bitsin. '' deyip ve oradan koşarak çıkmıştım.
Yalandı işte.
Hiç kimse sonsuza dek mutlu olamazdı.
Hayat bir masal değildi.
Neden umutsuzluğumda kayboluyorum her seferinde ?
