Kung Makita Kang Muli

Chapter Eleven

NASALUBONG ni Lea si Aga pagbaba niya ng hagdan ng building ng department nila.

"O' babes, tapos na klase mo?" Tanong nito habang naka ngiti ng nakakapang akit Kay Lea.
"Oo, teka
bakit ganyan yung ngiti mo?" Nagtatakang tanong nito na kinikilig.
"Ha? Bakit ? May problema ba sa ngiting to?" Sabay turo sa Dimple nyang Napa ka cute..
"Wala naman, nakaka pang akit ka kasi, wag mu nang gawin ulit yan ha,"
"halika nga dito,." Sabay hawak sa kamay nito at inakbayan ito, habang naglalakad sila pa puntang parking lot.
"Teka'.. Ano ba? Nakakahiya oh, baka pagtinginan tayu ng mga tao." Bulong nito sa kanya. At tinanggal ang pagka akbay nito sa kanya.
"Hayaan mo lng silang pagtinginan tayu, inggit lng nila" laking ngiting sagot nito, at hinawakan ang kamay nito habang naglalakad silang dalawa.

Pagdating sa parking lot, pumasok na sila sa loob ng sasakyan ni Aga, para ihatid si Lea sa Bahay nila. At muling nag salita si Aga.
"Babes, ito ang tandaan mo," hinawakan niya ito sa pisngi nito at hinaplos niya ito. "Mahal na mahal kita at wala kang dapat ikatakot, Mahal na mahal kita higit pa sa buhay ko."
"Mahal na Mahal di--......"
Hindi pa nya natapos ang pag sagot ng bigla siyang siilin ng Halik sa labi, at Hindi niya ito nakapagpigil pa.
Ninanamnam ni Lea ang Sarap ng Halik sa kanya ni Aga.
Napapikit siya ng maramdaman ang paggapang ng mga labi ni Aga sa kanyang leeg. Tila kuryente ang mga labi nito, waring nanunuot iyon maging sa kaliit-liitang himaymay ng kanyang katawan. Napahiga siya nito sa upuan ng kotse habang hinahalikan siya nito at
Napayakap siya ng mahigpit dito, Hindi niya maipaliwanag ang sensasyong lumulukob sa kanya sa mga oras na iyon. Mahal na mahal niya ito at handa siyang ipaubaya ang buong buhay niya rito. Nagtitiwala siya sa pagmamahal nito kaya maging ang pinakaiingatan niyang kayamanan ay maka kaya niyang ipagkaloob dito.
Kinilig siya nang maramdaman ang pagpasok ng kamay nito sa suot niyang blouse. "Aga..." Tawag niya sa pangalan nito.
Napasinghap siya nang damhin nito ang mayayaman niyang dibdib. Lalo na nang sapuhin nito iyon.
Muling naghinang ang kanilang mga labi, tinugon niya ang maiinit nitong mga halik.
Gumapang ang kanyang mga kamay sa likod nito at dinama niya ang mga muscles nito.
Walang humpay silang naghahalikan na tila wla ng bukas pa,. Parang nawala na silang dalawa sa katinoan dahil sa mga nararamdaman nila.
Napalunok siya nang maramdaman ang pagbundol ng kung anong matigas na bagay sa kanyang puson.
Doon siya biglang natauhan, nasa parking lot sila ng unibersidad.
Mabilis siyang kumalas dito sa pagyayakap kay Aga. "Ihatid mo na ako sa bahay," utos niya rito. Pilit niyang pinanaig ang natitirang katinuan sa kanyang utak. Inayos niya ang kanyang damit at ang kanyang sarili.
Pulang-pula ang mukha nito ng titigan siya. Pagkuwan ay binuhay nito ang makina ng kotse.
Umayos siya ng upo, kapag palagi nilang hahayaang mapag-isa sila, baka tuluyan na silang mawala sa kanilang mga sarili at baka kung saan pa sila makarating.
Oo nga at handa siyang ipaubaya ang lahat para dito ngunit alam niyang hindi pa iyon ang tamang panahon, marami pa silang mga pangarap, marami pa siyang pangarap para sa kanyang pamilya.

Sari sari ang naglalaro sa isipan ni Lea habang nag bibiyahe. Sinulyapan niya si Aga. Wala siyang Makita ng disappointment sa mukha nito dahil hindi natuloy ang gusto sana nilang mangyari.
Alam niyang makapaghihintay ito.
Nag-init ang kanyang mga tainga, pano kung yayain siya nitong mag motel sila? Kakailanganin niya ang sangkaterbang lakas para tanggihan ito. Mahal na mahal niya ito at hanggang maari gusto niyang ibigay ang magpapaligaya rito.

Ngunit Hindi maaaring palagi na lamang ganon, dapat ay marami siyang self-control kapag kasama niya ito. Kung Hindi ay naka tuluyan na silang makalimot.
Ang sabi ng mga magulang niya, Hindi raw dapat na minamadali ang mga ganoong bagay, kailangan paghandaan ang lahat.

Tumikhim siya. "M-masama ba ang loob mo dahil...." Hindi niya maituloy ang sasabihin. Umiral na namn ang pagkamahiyain niya.
Tiningnan siya nito. "I am willing to wait. Saka ko na kukuhain iyan pag kasal na tayo. But promise me, huwag mo 'yang ibibigay sa iba."
"Sura!" Isinandal niya ang kanyang ulo sa balikat nito.
"Nag-iinit na namn ako. Lumayu-layo ka nga sakin," pabirong sabi nito.
Nakakunot ang noo ni Lea.
"Joke lang,  ikaw nman ,Hindi mabiro". Kinuha niya ang kamay ni Lea At Hinalikan ito.
" Hmmp,  I love you , I love you ..."
Hinalikan niya ang kamay nito ng tatlong beses.
"Tama nayan, baka maubos na yung kamay ko. , ayusin Mona pagmamaneho mo ." nakatawang sabi ni Lea Dito.

At nagpatuloy sila sa byahe pauwi.

***"""""**end of the chapter***""""""

A/N
Hmmmpp. Ang sweet nila noh,. Sana ganyan nalng sila palagi para wlang problema,  dbah?

Plss vote. . thank you