Once

6 : She's not my girlfriend.

Yeri

Hindi mag-sink in. Did that really happen? Fuck.

"Ate!" Boses 'yon ng kapatid ko mula sa baba. "Nandito na si papa." dagdag pa niya.

I immediately remove the bed sheets which covers my body comfortably. Kapag nandito na si papa ay lagi akong excited. For most cases, gabi lang namin nakakasalamuha si papa. Lalo na ngayong naghahanap siya ng trabaho.

"Papa!" I ran to him and smiled sweetly.

"Good news." The smile on his lips looked like it will never fade.

Agad ring dinaluhan ni mama at Mist si papa sa salas. Dahil siguro narinig nila na may good news itong si papa.

"What is it?" excited na tanong ni mama.

"Nakahanap na ako ng trabaho!"

My mouth hanged open in glee. Samantalang si mama at Mist naman ay parehong napapalakpak. "Finally, papa." Mist grinned.

"Of course, si papa pa ba?" Nagmamalaking ani papa matapos akong kindatan. "Kaya ikaw, Yerina, anak, pwede ka nang mag-focus na lang sa pag-aaral mo. You should quit being a part timer."

"Hindi na, Pa. I'm definitely fine. Hindi naman po ako nahihirapan." I reassured him using a genuine smile.

"I can now pay for your tuition fees. Seeing you tired makes me upset, anak." He went near me and held me on my shoulder.

"Hindi na nga, Pa." sinimangutan ko siya. "I can handle. Sayang din kaya! Pwede ko nang pang-allowance yung sweldo ko."

"Hay nako, Jaime. Hayaan mo na ang anak mo." Mama interfered which made me smile. "She looks like enjoying her job." she even added.

"Alam mo, Pa? Sa sobrang siga niyan ni Ate, alam kong walang kapaguran 'yan kaya wag ka nang mag-alala. Yung allowance na para sa kaniya, pwedeng sa 'kin mo na lang ibi---aray!" Hindi na siya natapos nang kurutin ko siya sa kaniyang tagiliran.

Mama and papa both laughed at us. "Alright, Yerina. I have a rule. I-save mo na lang yung sweldo mo, okay?"

"Pero, Pa--"

"It's my rule." At wala na nga akong nagawa dahil mukhang hindi naman mababago pa ang desisyon niya.

Oh well, what matters now is that Papa's back to work. Mas maliit man ang income kumpara sa company na pinapasukan niya dati ay malaking pasasalamat na rin. Kaysa wala.

Habang nasa kalagitnaan kami ng klase ng Philippine Constitution ay nakaramdam ako ng matinding antok. I decided to excuse myself kaysa mahuling natutulog habang on going pa rin ang klase.

Tinuro kasi sa 'min ng professor namin sa Technical Drawing na kung gusto daw naming alisin muna ang sobrang antok, tumambay daw muna kami sa CR. Tapos habang nakaupo sa cubicle, if we can, umidlip para mahimasmasan. Kaya iyon ang gagawin ko.

Pero pagkababa ko pa lang ng hagdan, may humigit na agad sa braso ko papunta sa kaliwa. Pero ang pakay ko talagang puntahan ay sa kanan. Sa kaliwa kasi ay papunta sa locker room, at sa kanan naman ay banyo.

Pagkapasok namin sa loob ay pabato niya akong binitiwan dahilan para patalikod akong mapasandal sa malamig na locker. Sa ganitong sitwasiyon ay nakuha ko pa ring ilibot ang paningin ko sa loob ng kwartong iyon.

Kapag sinuswerte ka nga naman. Kaming dalawa lang.

"Do you have some sort of business with me?" kalmado kong tanong sa babaeng nasa harap ko. Actually, her features screams elegance. But not just that, she looks familiar. I think I've seen her somewhere.