His Gangster Princess

#21: Story from the past

~*~

Rien's Pov

"Promise me you won't leave me?" a boy said to me and raised his pinky finger.

I smiled at him and suddenly hugged him.

"I won't and never will. Thanks for everything." I said.

I faced him again and raised my pinky finger to interwined it to his.

"I'll come back Riri. I promise that when I come back for you I'll protect you and be strong." he said and smiled.

I also smiled at him.

"I'll wait..."

He reached for his necklace on his pocket and gave it to me. The diamond like silver necklace.

"Keep that so I know that you're my Riri when I get back. I have one too so better find me okay?"

I nodded and accepted the necklace.

"Okay."

Bigla na lang naglaho ang batang lalake sa paninigin ko at tuluyan na akong nagising.

Pagmulat ko ng mata ay nagulat ako sa nakita ko. Teka? Bakit ako nasa kwarto nila Tyler? Ah. Bigla ko naman naalala ang away sa pagitan ng Black Stones at Black Horizon. Pinagtanggol ko pa nga si Tyler eh.

(º ﾛ º๑)

Bigla naman ako napabanhon pero napa-ow ako. Shit ang sakit ng likod ko. Tama nga pala natamaan ako ng baseball bat sa likod. Bakit ko pa kasi sinalo yun pero teka, Bakit nga ba?

"Good thing and you're already awake."

Napalingon naman ako sa gilid ko. Nakaupo lang siya sa sofa habang nagbabasa ng libro. Binabantayan ba ako ng lalakeng to? Kasi kung oo, ang creepy tignan!

"Anong good thing? Hoy good thing at buhay pa ako. You owe me big time jerk." sabi ko at inirapan siya.

Thinking of the fact that I saved him made look more stupid. Bwisit. Di ko akalain na ginawa ko yun para sa kanya. Grrr. Siguro nadala lang sa tension ng away at sa sinasabi nilang adrenaline rush.

"Nah. I owe you nothing. Let's say it's part of our slave-master relationship. By the way, sinauli ko na kwintas mo. Freedom is yours my slave." sabi niya.

I just rolled my eyes. Tss. Walang nakikinig sa kanya.

"Whatever." sabi ko.

Aakto na sana akong tatayo pero bigla namang sumakit ang likod ko. Shet. Gaano ba kalakas ang paghampas ng baseball bat sa likod ko? Feeling ko kasi ang sakit eh.

"Are you okay?" Tyler asked at lumapit sa akin.

Umupo naman siya sa tabi ng kama at inalalayan akong humiga sa kama ulit. Uhm, okay? Is it me or biglang naging caring ang lalakeng to? I mean, kanina lang ang sungit tapos ngayon he cares for me? Tch.

"Do you feel pain? Gusto mo dalhin kita sa clinic?" he asked.

Umiling naman ako. Siguro konting pahinga lang to magiging okay na ako.

Bigla naman siyang tumayo sa kama.

"I'll just get food to eat." sabi niya at umalis na ng room.

I find this situation weird. I mean, bakit parang inaalagaan talaga ako nitong si Tyler? Dahil ba sa sinagip ko ang buhay niya? Guilty ba siya?

"Aish! Sumasakit lang ang ulo ko sa kakaisip ng mga bagay na yun!" sabi ko.

Bumangon naman ako at naupo sa kama habang nakasandal ang likod sa head board. Kailangan ko kasi ng support dahil masakit pa ang likod ko.