His Gangster Princess

#8 : Bad Memories

~*~

I'm here at the park and I was waiting for Nathan to come. May sasabihin kasi siya sa akin. Ako naman ay handa ng magtapat sa kanya.

I love him.

First day ko as a freshman ay may nararamdaman na ako para sa kanya. Naging bestfriends pa kami at ngayon na Juniors na kami ay unti unting lumalalim ang nararamdaman ko. Siguro, this is the time para masabi ko ang nararamdaman ko before it's too late.

"Hi, miss... *huk* bakit ka nagiisa dito? *huk*" tanong sa akin na papalapit na lasing. Natakot naman ako at umatraas papalayo sa lasing na lalake.

"Get away from me! I'm warning you..." nanginginig kong sabi.

Bigla naman tong humahalakhak ng malakas. God! Bakit walang tao sa park sa village? 9 p.m. pa namam ah?!

"Wag ka ng *huk* pakipot dyan. *Huk* Magsaya tayo!" sabi niya at biglang tumakbo papalapit sa akin.

Hindi na ako nagdalawang isip at tumakbo na papalayo habang sumisigaw ng tulong. Lord, please sana may makarinig.

"Hulika ka!" sabi ng lasinggero at bigla akong niyakap sa likod habang inaamoy ang buhok ko.

Hindi na ako gumalaw at para na lang istatwa sa kinatatayuan ko. My body is shivering and my heart is thumping fast. And there is just one thing my mind is thinking about.

Nathan....

Bigla naman ako hinatak ng lasinggero sa may damuhan at medyo malayo na sa park. Pilit kong kumalas at tinutulak siya papalayo pero hindi ko kaya. I am weak.

"Tulong! Tulong!"

*Pak*

"Manahimik ka!" sabi niya at tinulak ako kaya napahiga ako aa damuhan. Bigla naman siyang tumuntong sa harapan ko at sinimulan na akong pagsamantalahan. Hawak hawak niya ang magkabila kong kamay para hindi ako makagalaw. Ako naman ay iyak lang ng iyak.

"Waaah! Nathan! Ahhh! Tulong..." sabi ko. Gamit ang buo kong lakas ay pumihlas ako sa hawak niya. Pero hindi ko na kaya, kaya iyak lang ako ng iyak.

"Nathan... *sobs*"

Everything is wasted. Hindi ko alam na may kaya palang bumaboy sa akin ng ganito. I was just a normal high school girl pero bakit? Bakit kailangan kong maranasan ang magahasa?

"Nathan..."

"Xy?! Xyra?! Xyraaaaa!"

It's him. When I heard his name I can see hope in my life.

"Tulong... Nathan!" sabi ko ng buong lakas ko pero parang bulong na lang iyon.

Napapikit na lang ako ng aking mata at umiyak na lang ng umiyak. Nathan, please save me.