Douchebag

🔱D1 - Kostschool

'De heer Cullen, hierbij wordt u opgepakt.'

Ik kijk naar mijn vader, die mij met een verdrietig gezicht aankijkt.

'Wat wou je me vertellen pap?' Vraag ik voordat er handboeien om zijn polsen worden gedaan. Mijn vader haalt diep adem en kijkt naar de grond.

'Je wordt naar een kostschool gestuurd.'
___________________________

De herinnering blijft door mijn hoofd spoken.

Mijn moeder is overleden en mijn vader is opgepakt en niemand weet waarom.

Ik trek mijn grote, zware koffer en mijn sporttas achter me aan en duw met mijn rug de deur open zodat ik naar binnen kan.

Hier melden.

Ik staar enkele seconden naar het bord, totdat ik haast omver wordt geduwd.

Een jongen, goed gebouwt, kijkt met een grijns naar me en loopt dan naar de balie toe om zichzelf in te checken.

'Egoïst.' Mompel ik en ik loop dan ook naar de balie toe als de jongen wegloopt van de balie.

'Goedendag.' Zegt de vrouw achter de balie vriendelijk en ik glimlach maar haar. 'Ik ben Allistair Cullen.' Zeg ik en de vrouw knikt en geeft me een paar papieren en een sleutel.

'Je hebt huisje 34a, je deelt het met nog één iemand anders.' Zegt de vrouw en ze draait zich dan naar haar computer.

Ik loop naar buiten en loop over het stenen pad naar de huisjes.

'Hier is het!'

Ik open de deur en gooi het met een knal dicht. 'Hallo?' Roep ik door het huis binnen en in een paar seconden tijd staat de egoïst van daarnet voor mijn neus.

'Ik weet niet of jij dom bent, maar ik wacht op mijn kamergenoot Allistair, niet op één of ander meisje.' Zegt de jongen geërgerd, waardoor ik in de lach schiet.

'Ik ben Allistair.'

'Leuk grapje, Princess.'

Ik kijk de jongen voor me neutraal aan en hij stopt met lachen en zijn mond valt een stukje open.

'Het is geen grapje?'

'Goed gezien, stomkop.'

'Wat nou "stomkop"?' Vraagt de jongen en hij maakt aanhalingstekens met zijn vingers.

'Wat?' Vraag ik en ik wil naar de trap te lopen, maar wordt tegengehouden door de jongen.

'Princess, niet zo chagrijnig.' Zegt hij en ik rol met mijn ogen en kijk hem aan in zijn ogen.

'Jij noemt mij Princess, dan heet jij voortaan Douchebag.' Zeg ik en ik duw zijn arm aan de kant en loop naar boven.

Boven zijn twee deuren en ik open de eerste, wat blijkbaar te zien is aan de twee bedden die in de kamer staan.

'Ik zeg het maar alvast, Princess, maar we slapen samen op een kamer.' Roept de jongen van beneden en ik gooi mijn koffer en tas op mijn bed.

'Oke, Douchebag.'

'Het is Parker, geen Douchebag.' Zegt de jongen, beter bekend als Parker ook al vind ik hem meer op een Fred lijken, komt de kamer binnengelopen en gaat op zijn bed zitten.

'Achter de andere deur zit de badkamer.' Zegt hij en ik leg al mijn kleding in de kast.

'Princess, negeer me niet.' Zegt Parker en ik hoor hoe hij van zijn bed af gaat en op mij afloopt.

'Ik zou maar blijven staan waar je staat, Parker.' Zeg ik en Parker begint te lachen.

'Waarom zou ik, Princess?'

Ik draai me geërgerd om en staar naar zijn perfecte gezicht. Nee! Niet perfect! Ach laat ook maar wie houd ik voor de gek.

Hij lijkt wel een god.

'Het zou veel leuker zijn als je mij Allistair zou noemen.' Zeg ik en ik leg het laatste stapeltje kleding in mijn kast voordat ik ruw word omgedraaid en tegen de kast wordt aangedrukt.

'Princess klinkt beter.' Fluistert hij hees in mijn oor en mijn benen voelen aan als pudding. Nee Allistair! Het is een fuckboy! Laat je niet misleiden door die jongen!

'Nee, Allistair klinkt beter.'