Douchebag

🔱D1 - Debutantenbal

Zijn ogen vonkelen en zijn lippen zijn gevormd als een glimlach. Zijn witte tanden staan bloot en ik draai mijn hoofd terug naar het jurkje. Ik bekijk het van top tot teen en ik glimlach klein.

'Dat zal vast wel ja.'

Samen met Parker lopen we de grote wendeltrap af en lopen we naar een wat ouder stel die druk staan te praten.

'Moeder, vader.' Zegt Parker en de twee oudere, beter bekend als de ouders van Parker, kijken met afschuw naar hun zoon maar die blik verdwijnt al gauw als ze mij zien.

'Wauw, heb je één of ander meisje betaald?' Vraagt zijn vader en zijn vader loopt weg terwijl Parker mij aankijkt en achter zijn vader aanloopt.

'Ach kind je ziet er magnefiek uit als ik eerlijk moet zijn.' Zegt de moeder van Parker. 'Maar heeft hij je betaald?' Vraagt zijn moeder en ik schud mijn hoofd.

'Nee, hij is een... klasgenoot, mevrouw McCall.' Zeg ik en de moeder van Parker lacht en kijkt me weer aan.

'Wat leuk. En je mag me gerust Clara noemen.' Zegt Clara en ik glimlach naar haar.

Ik kijk rond en loop naar een tafel en pak een cupcake die op de gedecoreerde tafel staat.

'Mag ik er ook één?'

Ik kijk op en zie een jongen staan van ongeveer acht jaar oud. Zijn bruine ogen kijken van mij naar de toren gemaakt van cupcakes.

'Maar natuurlijk.' Zeg ik met een glimlach en ik pak een blauwe cupcake en geef het aan de jongen.

'Dank u wel, vriendin van Parker.' Zegt de jongen en hij neemt een hap van zijn cupcake.

'Oh sorry, maar ik ben zijn vriendin niet.' Zeg ik en ik kniel naast hem neer en haal een hand door zijn haar.

'Maar iedereen heeft het over u en Parker.' Zegt de jongen en ik kijk rond en zie dat sommige mensen me aankijken met een glimlach.

'Als ik vragen mag, wat is jouw naam?' Vraag ik en de jongen lacht naar mij.

'Derek McCall.' Zegt de jongen, beter bekend als Derek, en ik til hem op.

'Nou Derek, jij mag me gerust Alli noemen.' Zeg ik en ik loop naar Parker toe.

Parker staat met een paar andere mannen te praten en ik ga naast Parker staan wanneer alle mannen mij aankijken.

'Excuseer me.' Zeg ik met een glimlach en Derek propt zijn laatste stukje cupcake in zijn mond.

'Parker, iedereen heeft het over dat ik je vriendin ben.' Zeg ik zacht zodat alleen Parker het kan horen.

'Ik weet het, deze mannen vroegen al aan mij of je mijn toekomstige bruid was.' Zegt Parker en hij begint te lachen.

'Maar natuurlijk is dat niet zo.' Zegt Parker en hij begint weer in gesprek met één van de mannen.

Ik loop van hem weg en zet Derek op de grond.

'Ben je verdrietig Alli? Omdat Parker zijn gevoelens voor zich houd?' Vraagt Derek en ik kijk hem met een glimlach aan.

'Geloof me, hij vind u leuk.' Zegt Derek en hij rent dan naar zijn moeder.

'Hey, alles goed?'

Ik kijk op en zie dat Asia naast me komt zitten. Ik haal mijn schouders op en staar naar Parker.

'Derek is nog best een slim kind.' Zeg ik en Asia knikt.

'Hij zei dat Parker me leuk vind.' Zeg ik en Asia kijkt me aan. 'Kleine kinderen liegen niet, Allistair.' Zegt Asia en ik plaats een hand onder mijn kin zodat ik er op kan leunen.

'Hij heeft toch een hart.'