Ոստիկանները եկան ։ Նրամք տեսան ,որ ձեռքիս ատրճանակ կա ։Նրանք հագցրեցին իմ ձեռքերն ձեռնաշղթաներ։
-Մի տարեք նրան, նա մեղավոր չէ, այս մարդն էր ներխուժել մեր տուն և փորձում սպանել մեզ ,նա ուղղակի պաշտպանվել է։-արցունքները աչքերին գոռում էր Մաքսը ,իսկ Դենը փորձում էր նրան հանգստացնել։
-Հանգստացիր տղա ,դա մենք բաժնում կպարզենք։
Ինձ տարան ոստիկանական բաժին։Վախից կորցրել էի խոսելու ունակությունս։Ու ես այս արյունոտ ձեռքերով ու մեղավոր հոգով պետք է ապրեմ՞։
-Լսիր աղջիկ դու արդեն ինձ նյարդայնացնում ես։ Խոսիր վերջապես։-Հարվածելով սեղանին գոռաց ոստիկանը։
-Ես ...ես ոչինչ չեմ արել երդվում եմ։
Ներս մտավ քննիչ Դիքսոնը։
-Թինա դու լրիվ խելքտ թրցրել ես ։Դու հասկանում ես ինչ ես արել ։ Վիճակտ շատ լուրջ է ։ Քեզ նույնիսկ կասկածում են քո սեփական ծնողների սպանության մեջ ։Ինչ բոլոր ապացույցները կան ։Նրանք քո մատնահետքերն են գտել ատրճանակի վրա ,իսկ հիմա....քո վիճակը ավելի ես բարդացրել։Նրանք քեզ պատրաստվում են 15տարի ազատազրկում տան։-Դիքսոնը համարյա թե իմ հասակակիցն էր ու նա իրոք անհանգստանում էր ինձ համար ։Աչքերիս չեմ հավատում ։ Մարդիկ լրիվ գժվել են ։Ինչպես կարող է մարդ սպանել իր միակ հարազատներկն ,իր ծնողներին ։ Ես անզգայացել էի։
-Ինչ եք խոսում։
-Թինա ես այսքան ժամանակ չէի կարողանում քեզ ասել ,բայց ես քեզ սիրում եմ ու ուզում եմ քեզ օգնել։
-Ինչպես կարող եք իմ նման մարդասպանին սիրել։
-Դու մարդասպան չես ու ես դա կապացուցեմ։
-Ինչպե՞ս ,մարդիկ գժվել են ինձ մեղադրում են մի բանի համար ինչ չեմ արել։-Դիքսոնը գրկում է ինձ,իսկ ես անկախ ինձնից սկսում եմ լաց լինել։
-Թինա լսիր ինձ ։Քեզ սովորական փաստաբանը չի կարող ուղղակի արդարացնել ։ Մենք այդպես դատը չենք շահի։
-Իսկ եթե ավելի պարզ։
-Ծնողներիտ սպանության հարցը դժվար է փոքր ինչ։Մենք կասենք որ դու ունես հոգեկան խնդիրներ և այդ ժամանակ եղել ես հոգեմեդ դեղերի ազդեցության տակ։Ծնողներիտ մահից հետո ,այդքան ժամանակ կոմայի մեջ լինելու պատճառով դու վեջնական կորցրել ես ինքնակառավարումը,այդ ամենից հետո նրանք քեզ կուղարկեն հոգեբուժարան։Իսկ այդ ժամանակ ես իմ ծանոթների օգնությամբ քեզ դուրս կհանեմ այնտեղից։
-Իսկ միչև դատը՞
-Միչև դատը դու կմնաս բանտախցում։
-Իսկ եթե չստացվի
-Կստացվի։
Դիքսոնը համբուրում է ճակատս ։ Ես մարմնումս դող զգացի ։ինձ տարան բանտախուց ,որտեղ միայն խոնավ ու ճնշող պատեր են ։Ես լսում էի սրտիս աշխատանքը ու մտքումս միայն մի նախադասություն էր պտտվում 《քեզ մեղադրում են ծնողներիտ սպանության մեջ》։Չեմ հավատում ,որ այս ամենը ինձ հետ է կատարվում ,սա երազ է ։Մամ օգնիր ինձ մամ ,պապ ։ Ուժ տվեք ինձ։
***
Սպիտակ շորեր ,արյունոտ դեմքեր ,ես նրանց մեջ տեսա եղբորս,ծնողներիս ։ Ինչ է այստեղ կատարվում ։ մայրս է մոտենում ինձ ու տալիս ատրճանակ։Օ ոչ ձեռքերս ինձ չեն ենթարկվում ես այն դնում եմ ճակատիս ,տեսնում եմ Մաքսին ով մեջքիս ետևում է կանգնած և Դենին ով կանգնած է ծնողներիս ետևում ատրճանակը ձեռքին ։Իսկ Լյուսին կանգնած է դիմացս և ժպտում է ինձ ։Հանկարծ ես ձգանը քաշում եմ և ...ոչչչչ։ ինչ լավ է որ երազ էր։Ճակատիցս հոսում էր սառը քրտինքը։ Սիրտս արագ է բաբախում։Հանկարծ եկավ ոստիկանը ու ասաց ,որ ինձ մոտ մարդ է եկել։Նա ինձ դուրս հանեց բանտախցից ,ձեռքերս դրեց շղթաններ ։Մենք քայլում էինք մութ միջանցքով և նա ինձ տարավ ինչ որ սենյակ երբ ներս մտա և տեսա թե ով էր այնտեղ զարմացա ։Ներսում.....
