Բարև օրագիր ։10 օր է ինչ բանտում եմ ։ Ոչինչ չի փոխվել ,միայն.....միայն այսօր կցանկանայի խոսել մի զգացմունքից ,որ ՍԵՐ է կոչվում։ Գիտեք սիրահարվել եմ հա Ալեքսին։Բայց հոգուս մտավախությունները ...ես վախենում եմ կորցնել նրան՝ դեռ չգտած։Վախենում եմ նեղացնել ,ոչինչ չասած ։Դա է ՍԵՐը ,երբ վախենում ես սրտիտ վրայից ջնջվի այն մարդու անունը,որը երկար ժամանակ դաջել ես սրտիտ վրա ու մեծ ցավ և տառապանքների միջով անցնելուց հետո ,երբ անունը արդեն դաջվել է ,վախը այդ պահին սկսում է կրծել հոգիտ ։Ախխ ցավոտ է ։ Ներսումս ահռելի փոթորիկ է ,որը ինձ քշում տանում է ։ Այն ինձ կտանի կամ բարձունքի,կան անդունդից ցած կնետի ,ավելացնելով նոր ցավեր ։Արցունքներ...մտածում եք որ այն թափվելով հոգու վերքերին ավելի ու ավելի կցավեցնե՞ն։Չէ նա այդ հոգու փոթորիկն է քո ներսից դուրս բերում հասրակ կաթիլների միջոցով։Սիրեք ու եղեք սիրված։Պահպանեք ու ցավ մի պատճառեք միմյանց։
Թինա Վուիլյամս օր 10
