Այսօր իմ ծննդյան օրն է։ Արթնացա 07։00, բայց անկախ ինձնից տրամադրություն չունեյ։Ինչպես ամեն տարի ,այս տարի էլ բացառություն չէր՝ առաջինը մայրին ինձ շնորհավորեց։Մայրիկը երբ ինձ գրկեց ես սկսեցի լաց լինել,կարծես նրան վերջին անգամ էի տեսնում։Ես նրան ամուր գրկեցի և չէի ցանկանում բաց թողնել։Ներսս տակնուվրա էր եղել։
-Աղջիկս հերիք է լաց լինես ավելի լավ է գնա և Լուսիի հետ ձեզ նոր հագուստներ գնեք այսօրվա երեկույթի համար։
-Չէ մամ քեզ հետ կգնամ։
-Ես զբաղված եմ ,այսօրվա համար շատ գործեր ունեմ դուք գնացեք։
-Ուֆ լավ։
Ես գնացի պատրաստվեցի, բայց մի տեսակ սիրտս վատ բաներ վկայում։
Լավ... եկավ Լուսին և մենք գնացինք ։ Ընտրեցինք մեզ համապատասխանող հագուստներ ։ Եկա տուն ։ Արդեն տան դիմաց էի բայց վախեցա մտնել։Սիրտս ցավում էր։Եվ ինձ հուշում էր 《մի գնա》։
Ես մի կերպ ներս գնացի ու...Դե ինչ ձեզ դուր եկավ՞
Շարունակեմ թե չէ՞