1."Συνάντηση"

25K 1.6K 108
                                    

First part! Vote and comment please *puppy eyes*

"Μπορείς να το κανείς Δήμητρα" μουρμούρισα στον εαυτό μου , διορθώνοντας τις ζάρες τις μαύρης φούστας μου που έπεφτε μέχρι το γόνατο "είναι απλά η πρώτη σου φορά που δουλεύεις ως δασκάλα" χαμογέλασα σφυγμενα και έψαξα το κραγιόν μου μέσα στον χαμό που δημιούργησα από το άγχος μου "να το!" Αναφώνησα και με γρήγορες κινήσεις φόρεσα το απαλό ροζ κραγιόν μου στα χείλια μου

"Θα καταφέρεις" ξανά μίλησα στον εαυτό μου με την βοήθεια του καθρέπτη "σωστά;" αναρωτήθηκα πιο σιγανά και απομακρύνθηκα από το καθρέπτη του μικρού μου δωματίου

Κοίταξα το ρολόι στο χέρι μου , εφτά και μισή , τέλεια! Προλαβαίνω να περάσω από τα Μικελ να πάρω έναν κρύο καφέ και κάτι να τσιμπήσω , άρπαξα τα κλειδιά την τσάντα μου και βγήκα από το σπίτι μου, δεν νομίζω να χρειαστώ μπουφάν , Σεπτέμβρης είναι ακόμα έχει ζέστη.

"Καλημέρα κύριε Χρήστο" καλημέρησα τον γείτονα μου και μπήκα μαζί του μέσα στο ασανσέρ

"Καλημέρα και σε εσένα Δήμητρα" μου ανταπέδωσε και χαμογέλασε "είναι η πρώτη μέρα στην δουλειά βλέπω" μου έριξε μια γρήγορη μάτια και πάτησε τον αριθμό μηδεν για να φτάσουμε στο ισόγειο

"Ναι" αναστέναξα

"Μην αγχώνεσαι θα τα πας τέλεια" μου χαμογέλασε και ακούμπησε το χέρι του στον ώμο μου "τα πας περίφημα με τα παιδιά, τα δικά μου σε λατρεύουν" χαχάνισα με το σχόλιο του και κούνησα καταφατικά το κεφάλι

Οι πόρτες του ασανσέρ άνοιξαν "Καλή επιτυχία , αν και δεν την χρειάζεσαι" μου χαμογέλασε  και βγήκαμε και οι δυο έξω

"Ευχαριστώ" τον χαιρέτησα και βγήκα έξω από την πολυκατοικία , πηγαίνοντας στο αμάξι μου, το οποίο χρειάζεται πλύσιμο

Έσπρωξα τα μακρυά κάστανα μαλλιά μου από μπροστά μου και φόρεσα την ζώνη μου , έβαλα μπρος το αμάξι μου και ξεκίνησα για τα Μικέλ

Πάλι καλά που είναι νωρίς και δεν χρειάζεται να ψάχνω κάπου να παρκάρω..

"Καλημέρα σας" με χαιρέτησε ο υπάλληλος που ήταν πίσω από το ταμείο.

"Καλημέρα" απάντησα   "ένα μικελοτσίνο, και ένα κέικ με βανίλια" του χαμογέλασα και εκείνος με ένα μικρό χαμόγελο σημείωσε την παραγγελία μου.

"Ένα φρεντο μέτριο" ακούστηκε μια βαριά φωνή μου πίσω μου και με έκανε να αναπηδησω από την τρομάρα .

Ο λυκειάρχηςDonde viven las historias. Descúbrelo ahora