Ο λυκειάρχης

24."βιβλία"

ΤΟ ΝΕΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ *dead* κοιτάξτε αν θέλετε την ιστορία της Ioanna_pant ❤️

Ερώτηση: Μιχάλης η Δήμητρα ;; *το είχα ξανά ρωτήσει στις αρχές*

"Όχι" γκρίνιαξα και έβαλα το κεφάλι μου στο μαξιλάρι και τα χέρια μου στα αυτια προσπαθώντας να μπλοκάρω την φωνή του.

Τον άκουσα να γελάει και αργότερα το κρεβάτι βούλιαξε μόλις έκατσε πάνω του τραβώντας το μαξιλάρι από κάτω μου.

"Πέντε λεπτά ακόμα σε παρακαλώ" συνέχισα να γκρινιάζω.

"Όχι Δήμητρα σήκω τώρα" είπε πιο σοβαρά και με σκουντηξε "Αν δεν σηκωθείς θα σε σηκώσω εγώ" με απείλησε.

"Θα με κλάσεις" του πέταξα κατευθείαν και γύρισα πλευρό.

Ξεφυσηξε και πριν το καταλάβω βρέθηκα στον αέρα.

"Θεέ μου" τσιριξα , μπορώ να πω ότι τώρα με ξύπνησε για τα καλά.

Γέλασε και έκανε μερικές στροφές γύρω του, κάνοντας με να τσιριξω.

"Μιχάλη άσε με κάτω!" Συνέχιζα να τσιρίζω και χτυπούσα την γυμνή του πλάτη.

"Καλημέρα" μου είπε μόλις με άφησε στο πάτωμα και παραπάτησα λίγο αφού ζαλίστηκα , αλλά με είχε πιάσει από την μέση και κόλλησε το σώμα του πάνω στο δικό μου δίνοντας μου ένα γρήγορο φιλί.

"Είσαι πολύ βλάκας" του είπα και απομακρύνθηκα για να ετοιμαστώ στο μπάνιο ενώ αυτός πλησίασε την ντουλάπα.

"Μιχάλη;" ρώτησα πριν μπω στο μπάνιο και σταμάτησε να ψάχνει ρούχα , κούνησε το κεφάλι του σαν να ρωτάει "τι" και χαμογέλασα "en Mis cojones" του είπα και έκλεισα την πόρτα.

"Δεν ξέρω τι σημαίνει αυτό!" Τον άκουσα να φωνάζει μέσα από το μπάνιο και χαχάνισα.

"Καλύτερα" του απάντησα και γέλασα δυνατά.

***

"Μισώ την ζωή μου" είπα μόλις μπήκα στο αυτοκίνητο του Μιχάλη και έκλεισα την πόρτα πίσω μου.

Γύρισε και με κοιταξε μέσα από τα μαύρα του τα γυαλιά.

"Είμαι σίγουρη ότι η ζωή σου έχει την ίδια άποψη για εσένα" με ειρωνεύτηκε και χαμογέλασε στραβά.

"Ω σκάσε" γέλασα και εβαλα την ζώνη μου "και γιατί φοράς γυαλιά ; δεν έχει ήλιο" τα έβγαλα από το προσώπου και χαμογέλασα χωρίς να το καταλάβω μόλις φάνηκαν τα μπλε του μάτια.