KADINIM MAFYA 2 'YAŞAYIŞ'

GELECEKTEN

KADINIM MAFYA FRAGMAN. GÖK-LEY  ARTIK BAMBAŞKA...

İLERİDEN BİR KESİT;

"Sandalyeye bağlanmış şekilde açtım gözlerimi.  Odada iki adam beni izliyordu.  Hafif baygın ve sızlayan başımla sağ sola bakındım, olduğum odada pencere bile yoktu.  Zar zor doğrulup bana bakan adama;

-Yanlış kişiye bulaşıyorsunuz. dedim.

Adam ciddi tavrıyla yaklaşıp çenemden tutup sertçe başımı kaldırdı. Öfke dolu gözleriyle;

-Sen yanlış adama bulaştın Ufaklık. Yanlışının bedelini ödeme zamanı. 

dedi ve başımı sertçe bıraktı. Ne kastettiğini bilmiyordum, ayrıca 'Ufaklık' diyemeyeceği kadar da büyüktüm. Kim nefret beslerki bana.....? O ara kapı açıldı, dışarıda fark ettiğim iki adamdı sadece. Kapının iki kenarında ayakta bekliyorlardı. Hem dışarıda hem içeride, bir an kendimi azılı suçlu hissetmeme neden oldu bu denli gözlemlenmem.  Dışarıda ki adamlardan birisi içerdekilere;

-Abi aradı. Bu gece buradaymışız.

dedi ve kapattı kapıyı. Kapıyı kapatırken arasından gözüme ilişen bir gölge oldu.  Gerçek mi, yanılma mı olduğunu anlayamadan kapı kapanmıştı zaten. Başımda heykel gibi beni izleyen adamlar bana fazlasıyla öfkeli bakıyorlardı. Sessiz olana dönerek;

-Sizi tanımıyorum. Karıştırıyorsunuz, ben sandığınız kişi değilim.

dedim. Adam yanıma gelerek sol omzumu tuttu eliyle, sanırım parmaklarını kaslarımı delmeyi istermişçesine bastırıyordu. Burnuma kadar yaklaşarak;

-Tanıyorsun. Bizde seni tanıyoruz. Randevu saatine az kaldı, biraz daha sabret cesur çocuk.

dedi nefesiyle yüzüme ulaşan, tükürüklü konuşmasıyla. Elini omzumdan alıp kapının kenarına geçti tekrar. Sanırım omzumda delik açılmış olacak ki elini çekmesiyle vücudum da serin bir hava dolaştı. Bu sözlerinin ardından biraz düşündüm;

"Kim olabilir ki bana bu denli öfke besleyecek.  Ben kime ne yapmış olabilirim? Aman Allah'ım bu O, olamaz. Bunca yıl, beni bulup öldürecek kadar öfkesini taze tutmuş olamaz. Ben onu unutmuştum bile,  ama......"

düşüncelerimi şiddetle açılan kapı sesi dağıttı. Ucunda susturucu olan silahını içeri doğrulttu.

"İşte bu beni içinde olduğum durumdan daha çok sarsmıştı. Ama nasıl olur?........"

DONUP KALDIM BU MANZARA KARŞISINDA SADECE NEFESİMİ HİSSEDİYORDUM

Beni bu kadar şaşırtan şey elinde ki silahı içeride ki adamlara doğrultan LEYA'ydı tabiki de. Ben bunu nasıl yorumlayabilirim ki şimdi benim nazik ve zarif Leya'm kapıda ki adamları yaralayıp silahıyla içeri girdi...

Şaşkın ifadeyle onun gözlerine bakıyordum sadece oysa adamlara odaklanmıştı adamlar Leya'ya doğru yürüdü Leya ani hareketlerle ikisini de bayılmış şekilde yere serdi. Sonra bana baktı ve tebessüm etti.  Bağlandığım sandalyeden beni çözdü hemen ben o kadar şaşkındım ki hiç birşey konuşamıyordum sadece Leya'ya odaklandım. Leya bana bakarak;

-Anlatacağım Gökalp ama şu an bu şaşkınlığını atıp hemen dışarı çıkmamız lazım. dedi tedirgin bir ses tonuyla o arada bir adam yerden doğrulup silahını Leya'ya doğrulttu. Leya bunu gördü ve oda silahını adama doğrulttu. O sırada bir patlama sesi duydum sadece, ama sadece silahın birisi ateş aldı...

Bu; ya yerde ki adam olmalı, yada LEYA....

Zor oldu ama olayı bir cümleyle anlamıştım bunca olanlardan sonra...
AŞIK OLDUĞUM KIZ; ELİNDE SİLAH, CESUR BİR KADIN...

 SON

MERHABA ARKADAŞLAR. İkinci kitabı okurken hiç şüPhem yok ki sizlerde olaylarda sürükleneceksiniz. Her bölüm için sizlere özel küçük sürprizim olacak.  Yazmasıyla dahi 2 kitap beni daha da heyecanlandırdı. Artık hikayeye ev sahipliğini küçük çoCuklar değil, genç bir kız ve erkek yapacak. 3 günde bir bölüm yayınlamayı düşünüyorum, lakin kesin konuşmayım nasip deyim. Fikirlerinizi, yorumlarınızı, görüşlerinizi bekliyorum. Kitabı kitap yapan içi değil, okuyanıdır. ;)  İlk bölümü yayınlamaya .............. :)  başlarım inşallah. :) Değerlisiniz, mutlu kalın. :)