Nasza cela & Nasz Dom [YAOI]

NASZ DOM. Part 1.

*Sayneol*
Leżałem zapłakany na podłodze w salonie. Z mojego nosa sączyła się krew. SeokRi znów był wściekły. Szybko uczucie zniknęło, stałem się rzeczą, nic nie wartym śmieciem. On teraz pił sobie kolejne piwo, siedząc na kanapie. Ja leżałem w jego nogach. Jedną z nich postawił na mojej głowie. Łzy napłynęły mi do oczu. Miałem juz dość, chciałem umrzeć. Od ponad roku, nie wyszedłem z domu ani razu. Nie wypuszczał mnie. Nie rozmawiałem z nikim innym oprócz niego. Codziennie mnie bił, gwałcił i wyzywał.

*SeokRi*
Nigdy go nie kochałem, to było zauroczenie. Miałem zabawkę i to się liczyło. Był moją dziwką, szmatą, własnością.

*rano*
*Sayneol*
SeokRi spał, więc zaryzykowałem. Ubrałem na siebie byle co, po czym poszedłem do wyjścia. Upewniłem się, że się uda i szybko wybiegłem stamtąd. Biegłem najszybciej jak mogłem, cały zestresowany i przerażony. Nagle na kogoś wpadłem.
-Przepraszam...-szepnąłem i spojrzałem na niego. Miał krótkie białe włosy, czarne oczy, na oko metr siedemdziesiąt pięć. Był cholernie przystojny i pięknie pachniał. Jego twarz wyrażała znudzenie lub zmęczenie.
-Nic się nie stało.-męski, głęboki głos przeszył powietrze. Pomógł mi się podnieść z ziemi.-Jak się nazywasz?
-Park Sayneol...-powiedziałem cicho, ciągle drżąc.-A pan?
-Min Yoongi.-zmierzył mnie spojrzeniem.-Coś ci się stało?
-N-nie...
-A tak naprawdę?
-Mój... Chłopak...
-Pobił cię?-kiwnąłem głową.-Eh... Słodki jesteś mały. Gdzie idziesz?
-N-nie wiem... Przed siebie.
-Więc chodźmy do mnie.-uśmiechnął się lekko i objął mnie ramieniem. Lekko zadrżałem.
-Dopiero pana poznałem...
-Mam 23 lata, jak się nazywam to juz wiesz. Znasz mnie więc, nie ważne, że krótko malutki. Pokaże ci mojego kotka, co ty na to?
-Pokaże mi pan kotki w piwnicy?-zaśmiałem się cicho.
-Czemu by nie.-uśmiechnął się.-Nie mów na pan. Możesz mówić hyung.
-Dobrze hyung.-posłałem mu słodki uśmiech, a on zaczął prowadzić mnie w stronę swojego mieszkania.