Chapter 24
Jazzella's Point Of View
"Jazzella," tawag niya nang hindi na ulit ako nagsalita. I only peeked at him and stared at my drink again. He took that as a signal to go on. "Have you ever liked someone? Before?"
Natigil ako sa pag-ikot ikot ng baso ko at kaagad na pumasok sa isip ko ang nakangiting mukha ni Neil. My heart ached when I remembered that loving face. The face that made me smile, the smile that made my heart skip a beat, the beat that made me fall for him. Everything was like a dream. Yung tipo ng panaginip na ayaw mo nang gumising dahil babalik ka na naman sa realidad. My reality was okay when I woke up. But when I decided to sleep again, instead of beautiful dreams, I ended up having a nightmare.
Sinulyapan ko ang lugar kung nasaan ang mga kasama, and when I saw them, the pain and sorrow raced to my heart. Bakit masakit pa rin kahit sinabi ko na sa sarili kong wala na ang lahat? Resentment and grudge made its way to my life again.
They said the way to successfully move on is to forget everything. The displeasure, the rage, the discomfort, and the hostility, I can taste bitterness again. I did everything to move on, para makalimutan ang lahat ng poot ko noon, pero bakit bumalik na naman?
Iniwas ko ang tingin ko sa kanila nang hindi ko na kaya ang sakit. I can feel a pang of guilt from my heart. I still wished to be with him, and I just realized everything now that I'm drunk.
"Jazzella?" Nabigla ako nang may nagsalita. Kaagad kong pinunasan ang kumawalang luha at tinungga ang baso.
"Oh?" Hinintay ko munang mawala ang hapdi sa lalamunan ko bago lumingon sa kanya..
"You didn't answer my question." He said calmly while still staring at me.
Sinamaan ko siya ng tingin. "Ewan ko sayo." Iritado kong sagot at tumayo. Kaya naalala ko na naman ang masakit na pangyayaring yun eh, nang dahil sa kanya. Ang bwisit ng lalaking to.
Nakaramdam ako ng konting pagkahilo nang tumapak ako sa sahig. I guess I got too much drink for tonight.
"H-Hey, where are you going?" aniya at tumayo rin para alalayan ako pero hindi ko tinanggap ang kamay niya.
"Sa lugar na wala ka." I said coldly, I actually got chills.
Iniwan ko siya doon at pumasok sa dagat ng mga tao. Sumasayaw pa rin sila at walang prenong nagsisigawan. Medyo nahihilo na rin ako dahil sa sikip ng lugar. Nababangga na rin ako ng mga tao kaya mas lalo akong hindi makalakad ng maayos. May naaamoy pa akong sigarilyo, which is really not helping.
"Jazz!" narinig kong may tumawag sa akin mula sa gitna ng dance floor. Tumigil ako sa paglakad at hinintay ang paglapit ng kaibigan ko. "Saan ka pupunta?"
Tinitigan ko siya maayos kasi hindi ko na siya masyadong maaninag. "Hi Kell," I smiled. "Magpapahangin lang ako. Nakakainis kasi si Mico." I don't know if it's because of the sedative, but I'm talking weirdly.
Ngumiwi si Kelly. "Samahan na kita." She insisted kaya tumango ako at naglakad ulit sa kumpulan.
Nakahinga ako ng maluwag kasi malapit na kami sa entrance nang may biglang pumalo sa pwet ko kaya agad akong natigil at nanlaki ang mga mata ko. Lumingon ako at nakita ko ang grupo ng mga lalaking tumatawa, tuwang tuwa dahil sa ginawa ng kaibigan nila.
"Bakit?" pagtataka ni Kelly.
Sinamaan ko sila ng tingin at nilapitan. "Excuse me?" bungad ko sa kanila. "What the fvck did you just do?"
Tumatawa ang lalaking sa tingin ko ay ang pumalo since siya lang ang nadaanan ko. "Ano yung ginawa ko miss?"
"Don't act ignorant asshole." Sobrang naiirita ako dahil sa Micong yun, dinagdagan pa ng mga bwisit na to. "Bakit ang bastos mo? Hindi ka ba tinuruan ng nanay mo ng tamang asal?"
