Allı Gelin

♦4♦

"Kurtlar mı indi köye de silah kuşandın Zeynep?"

Yataktan bir çırpıda doğrulup saçlarını savurarak ayaklandı. Tüfeği eline aldığı gibi doğrulttu namluyu Mahir'e. Gözündeki ateş, şimdi bambaşka bir öfkeyle harlanmış yakıp geçiyordu karşısında duranı.

Mahir bu işe şaşsa da, bozuntuya vermedi. Ne derdi varda böyle delilendi bu kız merak ediyordu.

"Bana baksana sen! Karacalıların Zeynep'im ben. Alır mıyım sandın senin gibi etek düşkününü döşeğime?!"

Mahir'in kaşları sinirle çatıldı. Çatal dilli arsız kız, neyin derdini güdüyor anlamadı..

"Ne biçim konuşuyorsun sen?! Edebinle söyle derdini almayayım ayağımın altına!" diye kükredi evin içinde.

"Verda'nın koynundan çıkar çıkmaz evlenmişin benimle.. Milletin içinde anlatıp duruyor marifetlerini!"

"Ne Verdası ulan! Ne marifeti?"

"Bak bana Mahir efendi, aşkından gebersem de gururumu kırdırmam sana! Beni elaleme maskara edersen kendi tüfeğinle vururum seni!"

Mahir kaplan gibi atılıp boyundan büyük tüfeği aldı kızın elinden. Aldığı gibi fırlattı yatağın ortasına.. Kollarından tutup şöyle bir silkti kendine gelsin diye. Hala aynı deli deli bakıyordu Zeynep.

"Zeynep! Ya sakinleşirsin ya ben yola getirmesini bilirim seni!"

Gözleri yaşla doldu Zeynep'in. Bir şeycikler koymazdı da, sevdiceğinin böyle öfkeli kara bakışları yüreğine otururdu bilmeden. Adım atışına bile hayrandı bu imansızın. Göz kırpışına, etrafına ateş püsküren had bilmez diline nefesine.

"Oldu mu be Mahir'im.." dedi dudağını bükerek.

"Ben senin karın oldum diye sevinemeden oldu mu bu yaptığın.."

Mahir ağladı ağlayacak kızın, dudaklarını bükerek dediklerinden sonra, yumuşadı. Ne de güzel Mahir'im demişti öyle. Basbayağı yanıktı kız kendine. Belki tüfek kuşanıp delilenecek kadar..

"Ben o ucuz karıya bakacak adam mıyım Zeynep? Onun koynundan çıkıp seninle evlenecek kadar namussuz muyum?"

"Ya ben Mahir? Ben sana bundan böyle nasıl inanacağım?"

"Bana değil de Verda'ya inandın öyle mi?"

"Bir daha adını deme o karının!"

"Sana ne yaptım da inanmıyorsun bana Zeynep?"

"Hiçbir şey! Hiçbir şey yapmadın! Karı deyip yatağına bile almadın! Yüzümü açmadan kaçıp gittin. Amma yaşımı sordun bak Allah için.."

Alnındaki bir damar sinirden belirginleşti. Adem elması titredi koca yiğidin. Çatal dilli dedi içinden.. Utanmıyordu bunları kocasına demeye. O edepsizse Mahir bin beteri olurdu madem.

"Git suyu ısıt haydi... Koynuma girince belki kocana saygılı olmayı da öğrenirsin.."

"Hah!" dedi Zeynep alayla.

"O tüfeği boşuna koymadık yatağa.."

Saçlarını savurup yatağa oturdu. Tüfeği eski yerine, yatağın tam ortasına koyup devam etti

"Sana böylesi müstehak! Verda'yı elleyen ellerini bana sürdürür müyüm sandın?!"

Mahir dişlerini kıracak gibi sıksa da, kendine inanmayan güvenmeyen birini zaten karısı saymazdı. Hayırlı olsun Mahir dedi kendine.. Aradığını buldun işte!