♦16♦

76K 2.3K 202
                                    

Karşılıklı içtikleri kahveleri höpürdeterek gecenin sessizliğini bozup, yarım kalan sohbetlerine geri döndüler.

"Vay be.." dedi Leyla. "Demek seni Meryem'e sevdalı sandı ha? Olsun be ağabey, gene barışırsınız.."

"Kovdum diyorum kız işitmedin mi?"

"Kovduysan kovdun.. Barışırsınız siz ben biliyom.."

Emir Ali, kızın burnunu iki parmağına kıstırıp güldü.

"Çok biliyon sen!"

Leyla, Ali'nin biten fincanını alıp ters kapadı. Batılı, hurafeyi, uydurmayı pek bi severdi.

"Ee bu akşam yemek istemedin örtmen beye.."

"Misafirlik bitti artık. Yapsın yesin kendi, bakıcı değiliz o kadar da."

"İyi iyi.. Bende götürme diyecektim zaten."

"Neden?"

Leyla ık mık edip bocalayınca Ali gözlerini kısıp baktı kötü kötü.. Zaten diyecekti de, Ali böyle dövecek gibi bakınca geciktirmemeye karar verdi.  Kızcağız korkuyla söyleyiverdi içinde tutmadan.

"Bizim Zeynep'i dışarı köylerden istedilerdi bilirsin.. Hani hep anlatıyodum ordan geldiler burdan geldiler deye.."

"Eee?"

"İşte bu örtmen Sinan'da istemişmiş bir zamanlar.."

Emir Ali yaslandığı ağaçtan doğrulup şaşarak haykırdı.

"Deme yahu! Ne zaman olmuş bu?"

Leyla yine kem küm edip dilinin ucuyla dedi

"Deli Bekir istemeye gitmeden evvel.."

"Bir zamanlar diyor bide.. Daha dün desene şuna.."

"Mahir ağabeye anlatırsan çok fena küserim. Anlatmayacan söz ver."

"Saklanır mı böyle şey? Hiç uğraşma söyleyecem.."

Leyla minderini sürüyüp sokuldu adamın yanına.

"Nolur söylemesen, araları bozulcak işte durup dururken.."

"Bozulmaz merak etme.. Zeynep'e de söyle, böyle şeyi sonradan öğrenirse, Mahir yıkar ortalığı.. Kaç akşamdır aynı masada oturuyor kahvede örtmenle."

Leyla eliyle ağzını kapatıp haykırışını tuttu içinde..

"Hiiiyh! Bide arkadaş mı olmuşlar? Eyvah eyvah.."

"Valla arkadaşı dostu bilmem de, herif Mahirgilin eski evde kalıyor ben onu bilirim.."

Leyla endişeyle kaşlarını çattı. Zeynep'le bir an evvel konuşup, durumu anlatmasını söylemeliydi.

"Tamam tamam.. Ben derim Zeynep'e. Ama sen söyleme kimseye oldu mu?"

Ali, tek kaşını kaldırıp şüpheyle baktı kıza.. Gözlerindeki samimiyeti görünce, başını sallayıp onayladı.

Leyla düşmüş suratını toparlayıp kapattığı fincanı gülerek eline alırken, hınzır bir bakışla

"Sıra geldi, esas hikayeye.." dedi.

"Neymiş o hikaye?"

"E senin gözlerininin içine yer eden kızı diyorum canım."

Ali homurdanıp bir şeyler geveledi ağzında. Baktı gördü pes etmeyecek, Leyla'nın eğlencesine dahil oldu o da.

"Sen tanır mısın o kızı?"

Bilmiş bilmiş sırıtıp iyice bi sokularak

"Tanırım tabi.." dedi Leyla.

Allı GelinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin