Miłość Nie Wybiera

6. Coś się zmieniło?

Nareszcie opuściliśmy tę instytucję. Nie zbyt przywykłem do długiego siedzenia tam. Tyle bólu, rozpaczy, nadzieji, smutku, złości, nienawiści, a to wszystko w takim kompletnie niepozornym budynku.
Ruszyliśmy w stronę domu Kasi, który był niedaleko, cały czas trzymając się za ręce (Miiiiiłooooość rooooośnieeee woooookóóół naaas XD ~ Autorka). Jej matka szła przodem jakieś dwa metry od nas, ponieważ miała bardzo ważną rozmowę telefoniczną.
A ja dalej próbowałem rozgryźć, kim był ten "ktoś".
W tamtym wpisie nie było żadnych charakterystycznych cech, musiałem zgadywać.
Niestety, to było trudniejsze niż myślałem.
- Kochanie, zagramy w pytania? - zapytałem. Oto jedyny sposób, aby powiedziała prawdę.
- Jasne! - odkrzyknęła z radością w głosie.
Udawałem, że myślę nad pytaniem, choć wiedziałem, o co zapytać. Więc odparłem zdecydowany:
- Zakochałaś się w kimś?
Zauważyłem lekkie zdenerwowanie na jej twarzy.
Wiedziałem!
Trochę szkoda, kochałem ją, ale cóż... Bywa.
- Nie... Skąd taki pomysł?
- A nie wiem, tak jakoś...
Nagle poczułem wibrowanie telefonu w mojej kieszeni. Szybko puściłem rękę mojej przyjaciółki i wyciągnąłem urządzenie.

Madzia 😘: Cześć, Maxio ^^
Ja: Dzień dobry 😎
Madzia 😘: Słyszałam, że Kasia wyszła ze szpitala 😊
Ja: Dobrze słyszałaś 😙
Madzia 😘: Oooo, to pozdrów ją 😘❤

Szczęśliwy uniosłem wzrok znad ekranu i spojrzałem w piękne oczy mej księżniczki.
- Magda Cię pozdrawia.
Od razu posmutniała. Ale czemu? Nawet nie pamiętam, żeby kiedykolwiek rozmawiały, albo robiły cokolwiek razem, więc dlaczego tak zareagowała?
- Kasiul, czy coś się stało? - objąłem ją czule ramieniem.
- Nic, dlaczego tak sądzisz?
Głos jej się łamał. Kłamała.
- Heeej, nie ładnie tak kłamać swojemu idiocie - powiedziałem żartobliwie.
Zaśmiała się cicho, lecz trochę tak, jakby się zmuszała do tego. Przyspieszyła kroku przy swoim mieszkaniu. Weszła szybko i trzasnęła drzwiami. Tak bez pożegnania? Czy tylko mnie wydawało się to dziwne?
Włożyłem na uszy słuchawki, a ręce schroniłem w kieszeniach bluzy. Szedłem w stronę pewnej kawiarenki, w której często topiłem smutki w gorącej czekoladzie z bitą śmietaną. Wsłuchałem się w słowa piosenki.

"Nie powiem ci, że cię kocham. Myślisz, że to jest przyjaźń. Boję się, że odejdziesz, gdybym to ujawniła. Chcę być przy tobie, myślę o nas w tajemnicy. Ukrywam moje prawdziwe uczucia w ciszy."

To była jedna z moich ukochanych zaraz za "Faded". Ten tekst jest taki prawdziwy.
W błyskawicznym tempie minąłem park i znalazłem się w kawiarni.
A tam niespodzianka.
Magda siedziała przy moim ulubionym stoliku obok okna na totalnym odludziu. Czyli tak, jak lubiłem.
Podszedłem do niej i posłałem jej ciepły uśmiech pełny miłości.
Podniosła wzrok z jakiejś książki i spojrzała na mnie.
- Ładnie to tak zabierać ludziom ich stoliki? - puściłem oczko.
Zachichotała.
- Tak, bardzo!
Zamówiłem swój najukochańszy napój i usiadłem obok niej. Swoją dłoń umieściłem na jej kolanie. Posłała mi swój uroczy uśmiech.
- Miałaś jakieś spory z Kasią? - zapytałem, gdy skończyłem pić.
- Nie, ja ją lubię - odparła zszokowana pytaniem.
- Jakoś dziwnie zareagowała, gdy tylko wspomniałem o tobie.
- Może się w tobie, idioto jeden, zakochała i jest o mnie zazdrosna?
Zaśmiałem się głośno, aż brakło mi tlenu.
- Wykluczone! - krzyknąłem, choć w sercu poczułem ciepło i błysk nadziei.
- Ale to możliwe, tak dużo czasu razem spędza...
- Kasia nigdy mnie nie kochała, nie kocha i nie będzie kochać!!! - wybuchnąłem, przerywając jej wypowiedź.
Dziewczyna natychmiast posmutniała i opuściła głowę. Zawsze muszę coś schrzanić.
- Przepraszam, że jestem takim palantem... - szepnąłem do jej ucha, przytulając ją do serca.

No to mamy nexcik 😘 Przepraszam, że tak długo go nie było, ale:
1. Nie chciało mi się,
2. Nie miałam weny,
3. Baaaaaardzoooo mi się nie chciało 😂😂😂
Pilnujcie mnie z tymi rozdziałami, ok? 😘 Albo rzućcie we mnie patelniami lub innymi twardymi rzeczami 😂✌ Muszę podnieść poprzeczkę, bo za szybko Wam idzie te wbijanie wyświetleń! 30 wyświetleń i 10 gwiazdek = next ❤