SEVGİLİM BİR MAFYA!

9.Bölüm-İlk öpücük...

Önceki bölümde.
"Haydi patavatsız nerde kal-" derken Aras da olduğu yerde durdu.
İkisinde birbirine bakarken. Gözlerinden kıvılcımlar çıkarıyorlardı.
Beni kurtaran çocuk "Aras Demir diyerek sırıtıyordu"
"Mert Hakan Aksoy" diyerek dişini sıkıyordu. Bunların arasında ne geçtiğini bilmiyorum,ama bu hiç hayrıalamet değildi.
Aras Mert denen çocuğun yakasından tutu. Mert ise sadece Aras'a bakıp sırıtıyordu.
"Uzun zaman oldu,Aras Demir".
"Aynen oldu... oldu.." diye dişlerini sıkıyordu.
Sonra beni çenesiyle gösterip. "Sevgilin mi?" Dedi.
Bana baktı. "Sanane"
Mert güldü. "Bundan büyük bir zevk alacağım" dediğinde Aras Mert'e yumruğu geçirdi. "Seni aşağılık p*ç" dedi. Mert yanağını elini koydu.
"Baharıda böyle dövüyordun yanımda,şimdide sıra şu kızda mı?" Aras yumruk atacağı sırada Mert geri çekilerek Aras'ın yumruğunu sıyırdı. Onların arasına girecektim,ama bu mesele her neyse benim çözebileceğim birşey değildi. Bu yüzden benim araya girmeye hakkım yoktu.
Mert bu sefer karnına vurdu. Aras karnına tutarken küfür saydırıyordu.
Aras ve Mert bu sefer yumruk ve diğer haraketlerle dövüşüyorlardı.
Tamam... bu sefer galiba ayırmam lazım. İçimdeki ses "Manyak mısın adamlar dövüşten ölecek daha önceden ayırman lazım" dediğinde iç sesime hak verdim.
Aras Mert'i yumruklarken. Bu sefer Mert altına Arası alıp dövmeye başladı.
"Yeter durum artık!" Diyerek Mert'i üstünden almaya çalıştığımda.
"Sen karışma bücür" diyerek itti. Dizim kanadı.
"Arya" diyerek sinirden Mert'i boş bir anında vurdu ve aralıksız yüzüne vurmaya başladı.
Zar zor ayağa kalktım. "Aras.. yalvarırım gidelim!"
Beni duymazlıktan geldi. Onu tüm gücümle belinden tutup kaldırmaya çalıştım. Ama o dengesini kaybedip yere yapıştı. Gülmemek için ağzımı kapattım. Mert mi?. O ağzındaki kanı silerek gülüyordu.
Aras"GÜLMEYİN LAN!" Diyerek kükresede elimde değildi.
Mert"Bu kız çok farklı Aras,ama neyse şimdilik sana karşı koymuyacağım" diyerek ayağa kalktı.
"Görüşürüz Aptal kız" diyerek gitti.
"Ulan o şerefsiz" diyip kalkarken onu tuttum.
"Yapma,haydi gidelim,gerekenleri aldın mı?" Derken başıyla onayladı.
"E o zaman?"
"Tamam " dedi. onun motoruna kadar takip ettim ve bindim.
Evime geldiğimde siyah kaskı çıkartıp ona verdim.
Onu kastaki yüz ifadesini göremiyordum. Bu yüzden onun kaskını açmaya çalıştım.
"Ne yapıyorsun patavatsız?" Kaskını çıkardığımda gayet normal gibi görünüyordu.
"Hiç" deyip omuz silktim. Yüzünü incelediğimde yanağı mosmor dudağı ve kaşı patlamıştı. Eline kaydı gözlerim. Dövmekten yara bere içerisinde kalmış.
"Çok acıyor mu?" Diye sorduğumda
"Ne?"
"Yanağın,kaşın,dudağın,elin"
"Hayır" diye bana kısa bir cevap verdi. Yalan söylüyordu,kim bilir nasıl acıyordu. Ama bunu yüze vurmuyordu. Ya güçlü görünmek için,yada bu gibi şeylere alıştığı içindi.
Bilinçsizce ne yaptığımı bilemedim. Moraran yanağına uzun bir buse kondurdum. Ve geri çekildim. Ona baktığımda gözleri kocaman olmuştu. Gülümsedim. Çantamdaki ilk yardımdan sırf elimiz kırıldı diye yazılıya yada herhangi bir sınava girmeyelim diye yedek taşıyordum.
Ama şimdi komik değil,bandajı çıkardım ve elini elimin üstüne aldım. Ama o geri çekti. Ve etrafa baktı. Ben elini tekrar elimin üstüne alıp yavaş yavaş sarmaya başladım. Aras ise beni dikkatlice izliyordu.
"Elimden bu kadarı geldi" diyerek yüzüne baktım. Yüzlerimiz birbirine yakındı. Onun gözleri dudaklarıma gidince benimde aynı şekilde gitti.
Aras"Sen çok tuhaf bir kızsın Arya Korkmaz,ve bu yönünü seviyorum" dedi. Ve bana yaklaştı ben o durumda ne yapacağımı bilemiyordum. Birden telefonun çalmasıyla durdu. Geri çekildi.
"Hay ben seni" diyerek telefonu çıkardı.
"Evet"
"...."
"Yani?"
"..."
gülümseyip bana baktı.
"Bu muydu?,tebrik kartı felan da gönderseydin?"
"...."
"Tamam" diyerek kapattı.
Bana bakıp gülümsediğine göre yaptığımız görevdi.
"Ben şimdi gidiyorum" diyip kaskını alıp taktı. O giderken arkasından bana
"Dikkat et bir daha kavgaya girme!" Dedim. Ve annemin evde Yok olmasından faydalanıp rutin işlerimi yapıp yattım.