SEVGİLİM BİR MAFYA!

40.bölüm-Mert?

Eve geldiğimde ailemin endişeyle bana sarılması ile karşılandım. Ve tabi 3 saatlik bir soruşturmayla. Biraz yalanladım. Bir arkadaşımın sevgilisinden ayrılması ve sinirden telefonumu bile parçaladığını.
Eğer sizi arasaydım. Daha çok strese gireceğinden onları aramadığımı söyledim.
İkiside ilk inanmamış gibi yapsada annem inandı. Yukarı çıktığımda abim beni odasına almıştı.
Ona gerçeği anlattığımda sinirlendi. Ama bunun nedeninin Aras'ın olmadığımı söyledim.
Bunu duyunca rahatladı ama nedeni yüzünden düşünmeye başlamıştı. Hazır gelmişken. Abimin ensesindeki saçı aldım.
Bana tuhaf bakışlar atsada. "İp kalmış" dedim. Böyle şeylere takıntılı olduğundan bana birşey demedi.
Odasından çıktım ve kendimi yatağa attım. Atmamla birlikte kolum acımıştı.
Küçük ve sesiz bir şekilde ağzımdan inlenti çıktı. Ve bir göz yaşı.
Tamam..sakinim... geçti...
üstündekileri çıkarmadan yattım.

Sabah direkmen otobüse Azra ile bindim. Azra'ya gerçekleri anlattım. Ağzı açık kalmıştı.
O sırada otobüse Eda da binmişti. Sen dur Eda hanım okula gel sen.. diyerek yerimde durdum.
"Bu arada,okulların kapanmasına çok az kaldı"
"Evet. 1-2 ay felan"
"Ne yapacağız?"
"O zaman konuşuruz"
"Gerçekten iyi misin?"
Lanet olası otobüs sağ tarafı dönerken tutunacaklar iyice tutarken omuzum acımıştı.
Bir küfür gevelendim.
"İyi misin?"
Dişimi sıkarak "Sence?" Diye bir soru yönelttim.
"Bugün okula gelmemeliydin"
"Devamsızlık firarda sen daha okula gelmemekten bahsediyorsun"
Azra göz devirdi. "Birde o var,ama.. hani diyorum..sağlık raporu...?"
"Olmaz" ayağını yere vurdu.
"Niye?"
Eda'ya bakarak. "Halletmem gereken şey var" dedim.
Azra Eda'ya baktı. Ve koşar adımlarla Eda'ya gitti. Ne yapıyor bu diye düşünmeye kalmaya. Eda'nın saçından tuttu,ve inme işareti olan kırmızı düğmenin oraya vurdu.
Bir anda otobüs durdu. Bende ilerlemesini söyledim.
Herkes bizi sanki bir dizinin içindeymişiz gibi izliyordu.
"Azra!"
"Lan sen nasıl aşağılık bir @₺3@3₺&!"
Ağza alınmayacak küfürleri aldı ve saçını alıp kala aynı yere vurmaya başladı.
Ben Azra'yı çekerken Eda alnındaki kanı elinin tersiyle silmişti.
"Kahretsin..!" Diye mırıldanıyordu.
İç çektim. "Değmez uğraşmaya Azra,gidelim" dedim.
"Bırak!" deyip direniyordu. Ama ben hala izin vermemiştim. Pes edince onu bir koltuğa oturtturdum.
Geldiğimizde ilk biz çıktık. Temiz hava onu rahatlattı. İçine çekip duruyordu.
"Tamam kız,çeke çeke ölücen"
"Sakin olmaya çalışıyorum"
"Belli oluyor,yolun sonu ölüm gibi,ah şimdi acıdım. Kıvanç başka kızlara bakacak bu gidişle"
"Nedenmiş?"
"Çünkü ölüceksinde o yüzden aptal"
"Sende Mafyalar yüzünden binbir şekilde işkence kaçırılma yaşıyorsun. Ben sana laf atıyor muyum?"
İç çektim. Haklıydı. Ama umrumda değildi.
"Laf atışmamız bittiyse gidelim Azra"
"Tamam"

Aslında Azra biraz haklı gibiydi....
Ama!,ben ne yapayım,sevdiğim erkeğin mafya olması benim suçum mu?,hem..hem ben onu bırakamam...
istesemde,istemesemde. Bırakamam...
Azra bir anda birine günaydın deyince düşüncelerimden ayrıldım.
"Vay..bu bizim kısa boylu basketbolcumuz değil mi..?" Dedim. Ve saçını karıştırdı.
Kıvanç"Şunu herkesin önünde yapma!" Diye çemkirdi ve saçlarını düzeltti.
"Özür dilerim,stres atmaya ihtiyacım varda"
"Birileriyle uğraşarak mı?"
"Hayır,seninle uğraşarak" deyip başladım saçını karıştırmaya.
"Yaa!"
O sırada gülme krizine girmiştim.
"T-tamam bıraktım ufaklık,sonra görüşürüz" deyip sınıfıma doğru gittim.
Ama birşey beni yerimde durdurdu. Bir his...
adı da izlenme hissiydi.
Arkamı döndüm. Ama dönerken o ise merdivenlere doğru gitmişti. Bu his gerçektende garipti. Korku,sinir,ve diğer birçok şey gibi değildi.
Omuz silkip yoluma devam ettim.
O sırada koridorda Mert'i gördüm. Ve yanına gittim.
Kolunda çizik vardı. Elmacık kemiğinde yara. Eklemlerinden birini dövdüğü eklemedeyim kandan bariz bir şekilde anlaşılıyordu.
"İyi misin?" Dediğimde bana baktı. Ve gülümsedi.
"Asıl sen iyi misin?"
"Evet" diyerek yalan söyledim. Çünkü kolum epey bir açıma ve bir yanma vardı.
Oda sanki yalanımı anlamış gibi. "Dürüst ol" demişti. Ve iki elini omzuma koyduğunda ağzımdan küçük bir inlenti çıktı.
Mert gözlerini hafif kıstı. Galiba anlamıştı.
Kolumu tuttu. "Gel benimle"
"Nereye?"
Beni hizmetlilerin aldığı küçük temizlik odasına soktu ve kapıyı kitledi.
"Göster bana"
"Ben İyiyim"
"Göster omzunu!,yoksa ben açar bakarım"
İki düğmemi açtım. Ve kolumdaki sargı bezini gösterdim. Arkamı dönmemi söyleyince döndüm ve geri ona döndüm.
"Dedim ya iyiyim altı üstü bir yanık"
Bunu dediğimde ellerindeki damar belirginleşmişti.
"Yanık öyle mi?"
Ups,galiba söylemiyeceğim birşey söylemiştim.
"Mert,geçer zaten hem Aras bile bu kadar büyütmedi,küçücük birşey için endişelenmene-"
"Arya!,küçücük birşeyde olsa bu bir yanık,nasıl acıdığını ben bilmiyor muyum zannediyorsun"
"Neden bu kadar büyütüyorsun ki?"
"Çünkü sana aşığım Arya!" Dediğinde sustum.
"Ne?" Diyebilmiştim sadece ilk başlarda ben sadece benden küçük bir hoşlandığını düşünmüştüm ama o... aşık deyince...
"Evet Arya,sana aşığım. Ve sana ne olursa olsun bırakmayacağım bile"
"Ama,ben Arasla çıkıyorum"
"Umrumda değil!"
"Mert saçmalama"
Birden derin bir nefes alıp verdi gözlerindeki korkunç ifade beni dahada korkutuyordu. Elimde olmadan bir adım geri çekildim.
"Mert,bunu daha sonra konuşuruz,çünkü beni korkutuyorsun"
Mert benim kolumdan tutup kendine çekip gözlerine bakmamı sağladı.Onun bir eli belimde bir eli elimi tutuyordu. Elimi alıp kalbine koydu.
"Bu kalp sadece senin için atacak ve vazgeçmeyecek Arya,bir gün Aras şerefsizi sana ihanet edecek. Bunu biliyorum. Çünkü geçmişimde de öyleydi Arya"
Ve ardından devam etti. Yere baktı yutkundu ve gözlerimin içine baktı.
"Şimdilik sana soruyorum Arya. Benden hoşlanıyor musun?"
Eğer hayır dersem bir kötülük yapacağını düşünüyorum. Evet demem. Doğru cümleyi bir türlü bulamadım. Aklımdaki senaryolar ile halada arıyordum.
"Mert bak ben.." hala gözümün içine bakıyordu. Ne diyeceğim ben şimdi?
O sırada birinin kapıyı açmasıyla oraya baktık.
Ow olamaz.

Şimdilik burada bitiriyorum.

Umarım beğenmişsinizdir. Oylamayı ve yorum yapmayı unutmayın. Özelliklerde yorumlarınız benim için çok önemli. Çünkü her okuduğumda sevinç kaynaklarımdan biri oluyor. Tabi oylamanızda öyle. Beğenmenize öyle seviniyorum ki. Daha çok ilham geliyor.
Bu kitap sizlerin sayesinde gelişiyor. Ve sizlerin destekleriniz sayesinde herşey gerçekleşiyor. Çıkacak bir kitap olmasada.
En azında benim için anısı kalır ve başka kitaba geçerim.

Ama eğer şöyle sorsaydınız. Bu kitabın çıkmasını ister miydin?.

İlk olarak okurlarıma başvururdum. Eğer onlar onaylamazsa neden olmasın?.
Önemli olan okurlarım olurdu. Bu yüzden ilk onlara sorar ve o şekilde işlemleri başlatırdım.

Hakkımdaki gerçek ~1~

Ben asla bir insanı aşağlamamıştım. Herkese saygı duymuştum ve benim ezildiğim bazı dönemler olmuştu. Özellikle 5 ve 7. Sınıfın birinci dönemi.
Şu an iyi ama teog dolayısıyla pek konuştuğum kişi çok yok.
Öğle araları genellikle sohbet ve bereketimiz oluyor.

Öğle araları bir saat ve genellikle ya konuşuyoruz. Ya dc(doğruluk mu cesaretlik mi?) oynuyoruz.
Yada ben o sırada hikaye yazıyorum. Ödev varsa ödev yapıyorum.

Şimdiye kadar herkesten uç otlandım hiç 0.7 uç almadım. Djjdjdj

Arya ve Aras ismini bulma hikayem ise Hülya arkadaşım sağolsun ona isim önermesini söylemiştim. Oda önerdi ve bende sevdiklerim olmuştu. Aras ve Arya tabikide.
Aslında birçok hikayede yazdım yayınladım ama kaldırdım. Sonra bu hikaye sevilince buna yapmaya karar verdim.

Bu hikaye nasıl gelişti?.

Aslında yanlış hatırlamıyorsam 2 ocakta yorum gelmişti. Ve bende aslında öylesine yayımlamıştım.
İlk başta olaylara hızlı girdiğimden bu hikayeyi 2. Yazışımdı.
Eski okurlar bilir.

Ve Yazarınız aslında bir ara bir hikayesine Bersu koymayı düşünmüştü çünkü hiçbir hikayede yoktu.

Aslında hala düşünüyorum. Jdjdjd

İkinci adım Tuğçe ama bana hep Bersu derler bu yüzden Bersu daha çok kullanıyorum.

14 yaşında ve teog öğrencisiyim.

Duygusal ve merhametli bir insanım kolay iletişim kurabilirim.

Bir odun abim var. Bazen gerçektende nefret etmeme neden olacak davranışlar yapıyor.
I hate my bro 💔

Herneyse çok uzun oldu hepinizi çok çok seviyorum kendinize iyi bakın by by 😘😘