Aşkın Kanatlarında

Bölüm 9 Karanlığımdaki Aydınlık Olur musun?

Yıllardır görmediğim, duymadığım, karşılaşmadığım bu isim benim benliğimi oluşturan adamın ismiydi. O öldüğünden beri bir türlü cesaret edipte gelememiştim mezarına. Babam, var oluşum, ilk aşkım, her şeyim. Bununla yüzleşmeye hep korkmuştum çünkü neler olacağını biliyordum. O güne, babamın bedenini havada sallanırken gördüğüm güne geri dönecektim. Buraya gelmeyi hep reddetmiştim, kaçıp saklanmıştım ama şimdi... Şimdi buradayım ve beni buraya bir yabancı getirmişti. Burayı ben bile bilmezken o nasıl olurda gecenin bir yarısı eliyle koymuş gibi bulurdu aklım almıyordu. Peki ya neden getirmişti beni buraya? Aklım durdu sanki. Babam, gülüşüyle ışık saçan adam gülmediğin için mi orası aydınlık değil. Çok mu yanıyor canın, o yüzden mi gülemiyorsun? Bu hayat çok mu zor geldide bırakıp gittin bizi. Madem mutlu olacağım diye bıraktın bizi neden gülüp mezarını aydınlatmıyorsun, neden ışık saçmıyorsun etrafına. Babam neden gülmüyorsun yoksa orada da mı mutlu değilsin? O aydınlık yüzün karanlığa gömülmüş baba. Neden gülmüyorsun baba? Gül ki değsin baba, gül ki öldüğüne değsin...
Aklımdan bunlar geçerken bacaklarım deli gibi titriyordu. Bacaklarımın beni daha fazla taşıyamayacağını anlayınca kendimi yere bıraktım. Ben yere düşer düşmez göz kendini bıraktı. Kaçmak istedim ama bacaklarım beni taşıyamadığı için yapamadım. Yıllardır kaçmış olduğum bu gerçek şu anda tam karşımda duruyordu. Nefesim kesilecek gibiydi. Kalbimi koca bir el sıkıyormuş gibi hissediyordum.

"Bağır."

Dedi yüksek bir sesle Gece denen çocuk.

"Anlat, ne varsa dök içini. Her şeyi söyle gizli hiçbir şey kalmasın."

"Baba."

Dedim titrek sesimle. Sesim o kadar kısıkçıkmıştı ki ben bile zor duymuştum.

"Devam et! Durma!"

Diye bağırdı Gece. Neden bilmiyorum ama söylediklerini yapmaya mecburmuşum gibi hissediyordum o an.

"Seni çok özledim."

Dedim. Diğer sesime oranla daha yüksek çıkmıştı sesim.

"Baba gitmen çok mu gerekliydi? Neden düşünmedin bizi. Banayodaki sallanan bedenimi küçük kızım görürse ne hisseder diye hiç mi düşünmedin? Bensiz hayata devam edebilirler mi diye hiç mi düşünmedin? Bir babanın olmaması nasıl bir duygudur bilir misin? Babanı her sorduklarında öldü demeye dilinin varmaması nedir bilir misin? Her canın yandığında seni kollarına alıp saran bir babanın olmaması nasıl bir histir bilir misin? Oraya gitmek istemenin sebebi mutlu olmak istemen değil mi peki ya babacığım şimdi gerçekten mutlu musun? Eğer mutluysan söz bende çok mutlu olacağım. Etrafımdaki herkesi mutlu edeceğim. Mutlu ol baba, benim yerime bizim yerimize mutlu ol."