Beyaz bir ışık süzmesi gözlerimi kamaştırıyordu. Beyazlar içindeki birinin görüş alanıma girmesiyle uzaklaştı ışık.
"Nerdeyim ben."
Diye mırıldandım halsiz sesimle. Tepemdeki beyazlı beyefendi:
"Endişelenmeyin hastanedesiniz."
Diyerek cevapladı sorumu. Görüşüm netleşince gözlerimle taradım etrafı. Beyazlı beyefendi dışında iki tane de genç bayan vardı odada.
"Ölmedim mi?"
Diye sordum sesimdeki yorgunlukla.
"Durumun seni öldürecek kadar kötü değilmiş, sadece küçük bir baygınlık."
Diye cevapladı beyazlı bey. Doktor olan beyazlı bey:
"Anladım beyazlı bey."
Dediğimde göz kapaklarıma düşen ağırlıkla kapandı gözlerim. Ve yine yeniden karanlık...
★★★★★
Kolumda hissettiğim küçük bir acıyla araladım göz kapaklarımı. Vücudumda hafif bir sersemlik vardı. Halsiz hissediyordum kendimi nedense? Kalbimde hissettiğim bu acı da neyin nesiydi? Gözümden bir damla yaş süzüldüğünü hissettim. Yaşı silmek için elim kaldırdığımda daha önce fark etmediğim serumu gördüm. Bilincim yeni yeni yerine geliyordu. Yorgun gözlerimle etrafı taradığımda iki tane sandalye ve şu anda üzerinde olduğum yataktan başka hiçbir şey yoktu odada. Üzerimdeki battaniye, yatağın çarşafı, yastığın kılıfı ve duvarlar hepside beyaz rengindeydi. Etrafı renklendiren tek şey sandalyelerdi. Burayı hatırlıyordum. Sanırım burası... Evet kesinlikle öyleydi, burası hastaneden başka bir yer olamazdı. Peki ya ben buraya nasıl gelmiştim?
Kapının açıldığına dair bir ses duyduğumda bakışlarımı kapıya yönelterek annemin odaya girdiğini gördüm. Beni gördüğünde gülümsedi, yanıma gelip yatağın kıyısına oturdu. Elini yanağıma koyup:
"Nasılsın canım?"
Diye sordu. Titrek ve halsiz sesimle annemin sorusunu cevapladım.
"İyiyim anne."
"Çok korkuttun beni."
"Anne buraya nasıl geldim?"
"Hatırlamıyor musun? Odanda pencerenin yakınlarında yerde baygın yatıyordun. Bende ambulansı arayıp seni buraya getirdim."
"Ne kadar süredir buradayım peki?"
"Dünden beridir canım."
"Anne çok yorgun hissediyorum."
"Ne oldu sana böyle yavrum. Neye sıkıyorsun canını bu kadar, ne uzuyor seni böyle?"
"Bilmiyorum anne, inan ki hiç bilmiyorum."
Sessizlik oldu bir süre. Annem:
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşkın Kanatlarında
Teen FictionVe her şey hiç başlamadan bitmesi gerekiyordu. Acılarla dolu bir çocuk, acılarıyla yüzleşmeye korkan o çocuk, sadece maddelerle yaşayan o çocuk, tekrar aşık olmaktan korkan o çocuk, hiç beklemediği bir zamanda titremişti acı dolu kalbi. ilk defa gör...
