Competition [W CZASIE POPRAWEK]

28

Pustka

Smutek

Strach

To wszystko czułem. Ta myśl, że być może już nigdy jej nie zobaczę dobijała mnie jeszcze bardziej. Zeszłem na dół. Wszyscy jeszcze spali. Poszłem do kuchni i nalałem sobie do szklanki wody. Oparłem się o wyspę kochenną. Wspominałem, że mieszka u nas siostra Harrego? Weszła ona do kuchni
-Cześć, Zayn -powiedziała jej zdaniem ,,seksownym" głosem
-Hej -zignorowałem to
-Olivia dalej nie wróciła?
-Nie -od razu posmutniałem
-Nie martw się -dziewczyna podeszła do mnie i zaczęła się o mnie ocierać wędrując ręką po moim ciele
-Co ty robisz? -spytałem lekko zdezorientowany
-Nic -rękoma macała mnie po dolnych partiach ciała.
-Przestań -odepchnąłem ją. Jednak chyba trochę za mocno bo upadła na schody i wbiegła na górę do swojego pokoju

Olivia

Całą noc nie spałam. Rano do mojego pokoju weszła mama
-Kochanie wiem...
-Wyjdź -powiedziałam łamiącym się głosem
-Przepraszam...ale to bardzo ważne
-Co bardzo ważne?! Takie waźne żeby mnie porwać?!
-To nie moja wina. Z ojcem rozstajemy się, a on...musiał cię sprowadzić do domu
-Trzeba było zadzwonić... - szepnęłam choć dalej nie mogłam pojąć tego, że moi rodzice się rozstają.
-Przepraszam...za dwa tygodnie zamieszkasz ze mną. Musimy wszystko załatwić, a potem zaczniemy życie od nowa, okej?
-Ale ja nie chcę! -wybuchłam płaczem
-Nie chcę zaczyna życia od nowa! Nie chcę żyć bez niego!....
-Bez kogo?
-.....bez.....zayna