HR#2: TORN INTO PIECES

Chapter ten

Huminga muna siya ng malalim. Hindi mapawi ang kanyang ngiti sa mga labi, how she missed her bestfriend!

Pinindot na niya ang doorbell at di nagtagal ay lumabas ang isang babae para pagbuksan siya. Years have passed She change alot, i admit. Mas gumanda si Axe. Bumaba ang tingin niya sa malaki na nitong tiyan, She's pregnant. 

"Who are you?" tanong nito sakanya. Nakasuot ito ng maternity dress while her hair long her arrange in messy bun.

She smiled. No wonder hindi siya nakilala ng kaibigan, ilang taon ba naman silang hindi nagkita at sa totoo lang ay malaki ang ipinagbago niya. Mas lalo siyang pumuti doon, tumangkad din siya at mas sumexy although hindi siya laman ng Gym. Pinapangalagaan lang talaga niya ang katawan. Nagpakulay din siya ng buhok na siyang bumagay sa kutis niya.

She is wearing a simple skinny jeans dahilan para mas makita ang kurba ng kanyang mga hita, tinernuhan niya iyon ng While hanging blouse at blak heels.

"Hi" she smiled sweetly, lumapit siya sa kaibigan at hinalikan ito sa pingi saka bumulong, "It's been a years, Bestfriend"

Napasinghap ito at hindi makapaniwalang napatitig sakanya.

"Walangya kang bruha ka! wala kang pasabe" tili nito saka siya hinila papasok ng bahay.

Natatawang nagpahila naman siya, pagpasok nila ay kaagad na silanbong ang kaibigan niya ng isang batang babae. She's cute kamukhang kamukha ito ng ama nito. 

"She's Aicel" 

"Kamukhang kamukha ng tatay" aniya.

"Tsk. Lakas ng genes ng unggoy na yun eh" nakabusangot na sabi nito.

She chuckled. Sobrang namiss niya ang katarayan ng kaibigan.

"Bakit wala kang pasabe? Kaloka ka hindi kita nakilala. Akala ko tuloy babae ni Kysler ang dumating"

Hahaha. Selosa pala tong bestfriend niya?

"Sus. Nagandahan ka lang sakin eh" 

"Yeah, isa pa yan. Ang ganda ganda muna. Hiyang ka sa france huh"

"Well, sort of. wheres your husband?"

"Andun sa bar"

"Bar?" ang aga namna atang magbar ng asawa ni axe.

"Dinadamayan nanaman ang siraulong Z-zendrick --" natigilan ito at kaagad na napaharap sakanya ".. I-im sorry"

"Its okay" nakngiting sabi niya although she can't deny na may kung anong lumukso sa kanyang dibdib pagkasabe nito sa pangalan ng binata.

"Hanggang kailan ka mags-stay dito?" pag-iiba ng kaibigan, naupo ito sa kaharap niyang sofa matapos ilapag sa mesa ang inihandang miryenda.

"Maybe a week or two"

"Saglit ka lang?" bakas ang panghihinayang sa mga mata nito.

She felt guilty.

"May naghihintay kasing trabaho sakin doon" Paliwanag niya.

"Hindi mo ba pwedeng gawing isang buwan? Gusto ko sanang andito ka hanggang sa makapanganak ako"

She bit her lower lip. Hindi niya alam ang dapat isagot, gustuhin man niya ay nangangamba naman siya. Alam niyang malaki ang posibilidad na magtagpo ang landas nila ng lalaki pero hanggat maari ay gusto niyang iwasan iyon. Ayaw niyang magulo ang kanyang isipan.

"I'll try" She said.