HR#2: TORN INTO PIECES

Chapter Eight

FIVE YEAR's LATER

"Ms. Ferrer, you have a phone call" 

Nag-angat siya ng tingin sa kanyang secretary.

"Paki-connect nalang sakin, Lydia" 

"Yes ma'am" Yumuko ito bago lumabas ng kanyang opisina. Ilang sandali pa ay nagring na ang telepono niya kaya kaagad niya itong sinagot.

[Hanggang kailan mo balak na magtago?] iyan ang kaagad na bungad ng taong tumawag sakanya. Oh, how she missed that voice.

Napangiti siya ng wala sa oras, alam niyang namimiss na din siya nito.

"I missed you too, bes"

[Ugh. Nakakainis ka Ma-an, hindi ka pumunta nung wedding ko!]

Napangiwi siya sa sigaw nito. Gez, alam naman niyang galitito dahil sa hindi niya pagsulpot sa kasal nito noong nakaraang linggo lamang. Mashado kase siyang naging busy kaya hindi na niya nagawa pang pumunta roon.

"I'm sorry okay, Im just too busy. I promise i will make it up to you"

[Don't make me fool. Your not buys, your just making yourself busy. Still the same reason, right?]

She got me. 

"I'll call you later" hindi na niya hinintay ang sgaot nito at kaagad ng ibinaba ang telepono.

Five years na ang nakakalipas but he's still here. It's still hurt like hell. Parang kahapon lang nangyari ang lahat, dahil sariwang-sariwa pa din ang sakit na nararamdaman niya.

Umalis siya ng bansa na wala ni isang nakakaalam, maging si Axe but after a year laking gulat na lamang niya ng makatanggap siya ng tawag mula dito. Hindi niya alam kung paano nito siyang nagawang hanapin? She make sure na walang makakatunton sakanya. 

I know Axe is different. May kakaiba sakanya na hindi ko matukoy, but i don't care.

Sa loob ng limang taon ay wala siyang naging balita sa dating kasintahan. Pilit kase niyang iniiwasang makarinig ng kahit anung balita tungkol dito. para saan pa? pasakitan ang sarili niya? Psh. Hindi na sya ang dating ma-an. She've changed alot, for the better.

hays. Nakapangako na siya kay Axe, maybe this is the riht time to come back.