HR#2: TORN INTO PIECES

Chapter Twenty One

HIS POV

Do you khow what memory ghost is? 

It's not an actual Ghost, of course. Its the pizzeria that takes you back to your first kiss.

We were young that time pero alam kona a sarili ko na siya ang gusto ko makasama hanggang sa aking pagtanda. 

"Promise ko sayo hinding-hindi kita iiwan, lagi lang ako sa tabi mo tapos pagtatanggol kita sa mga umaaway sayo, tapos ako din ang pupunas ng mga luha mo sa tuwing iiyak ka ... gusto ko din na makasama ka hanggang sa paglaki at ... pagtanda natin ah kaya chii ... dapat ako lang .. ako lang ang lalaking mamahalin mo ah" seryosong pahayag niya. He meant it.

 "Hm. how 'bout dad and kuya? hindi ko ba sila pwedeng mahalin kuya?" inosenteng tanong sakanya nito.

"No no shempre love mo din sila pero dapat iba yung pagkaka-love mo sakin"

"Eh ano dapat kuya?" 

"Uhm. dapat yung love mo sakin is in romantic way okay? Like your mom and dad, iba yung love nila sa isat-isa at sa inyo ni big bro mo" nakangiting paliwanag niya habang hinahaplos ng marahan ang buhok nito. hinding-hindi ata siya magsasawang ipaliwanag ang mga bagay na hindi nito naiintidihan.

"Got it hihi" tumatawang nito, he smiled,

"So from now on chii girlfriend na kita at boyfriend mo na ko okay?"

She nodded and hugged him tight.

"I love you kuya"

"I love you too" ganting bulong niya, ngumiti ito sakanya at hinalikan siya sa pisngi. 

He smiled back and kiss his forehead, i sign of love and respect.

Its the songs that brings back those  long summer nights. 

Ayaw ko mang umalis ay wala akong magagawa. Tapos na ang bakasyon at pinili ng aking mga magulang na bumalik na kami sa maynila at doon na lamang ituloy ang aming pagaaral. 

Hindi ako pumayag nung una dahil ayokong umalis. Ayokong iwan ang babaeng mahal ko pero hindi nila ako pinakinggan. I hate them but they're still our parents.

Hindi pa sumisikat ang araw pero nagmamadali na kong pumunta sa bahay nila Chii, i ran as fast as i can. I need to beed my goodbye bago ko umalis. Ayokong magalit siya sakin kapag nalaman niyang ni hindi man lang ako nagpaalam pero mahimbing pa itong natutulog nang dumating ako roon, hindi ako nahirapang makapasok dahil kilala naman ako roon.

Hindi niya ininda ang pagod. Nilapitan niya ang nahihimbing na babae at marahang hinaplos ang pisngi nito. 

He smiled. I will miss you, love. i promise babalik ako. May tatlumpong minuto pa siya bago sila umalis ng pamilya kaya naisipan niyang kantahan na lamang muna ito. Magiiwan na lang siguro siya ng sulat sa mesa nito bago siya umalis mamaya. Gustuhin man niyang personal na mamaalam eh ayaw niyang istorbohin ang mahimbing nitong pagtulog.

  Ang nakalipas ay ibabalik natin, hmm
Ipapaalala ko sa'yo ang aking pangako
Na ang pag-ibig ko'y laging sa'yo
Kahit maputi na ang...

Kahit maputi na ang buhok ko...  

Iyan ang paborito niyang kanta kase gusto naming magkasama kami hanggang sa pagtanda namin.

Its the movies you can't see without missing your someone special. 

Wala man siyang hilig manood ng FROZEN eh palagi padin niya iyong pinapanoo. Chii loves that movie to the point na halos araw arawin na nito ang panonood niyon sa condo niya na tila wala itong kasawaan. 

Kahit papaano eh naiibsan ang pagkamiss niya sa tuwing nanonood siya noon. Iniisip na lamang niya na kasama niya ang babae habang nanonood niyon, gaya lamang ng dati. 

Its a book you used as escape during a rough time. 

Walang hilig sa pagbabasa si Chii pero mahilig itong magsulat ng mga kwento. At ang librong naiwan nito sa kanyang unit ang palagi niyang binabasa. kabisado na nga niya eh, kahit ata walang kopya eh kaya niyang ikwento ang buong story ng walang labi walang kulang.

Binabasa niya iyon sa tuwing nahihirapan na siya at pinipigilan ang sariling sundan ang dalaga sa ibang bansa. Alam niyang kasalanan niya kung bakit ito umali. Labag man sa loob niya ay kailangan niya iyong gawin dahil mahal na mahal niya ito.

A memory ghost, is a memory that so strong, it's left an invisible mark so it can never forgotten.

Year's have passed pero parang kahapon lang ang lahat. Ang masasayang pinagsamahan nila ng dalaga, ang pagiging inosente at slow nito, ang pagiging madaldal at makulit. 

Kung paanong dumalatay ang sakit sa mapupungay nitong mga mata nang makita siya nitong may kahalikan. God know's how much i put such an effort to stop myself. Gustong gusto niyang itulak ang babaeng naka-kandong sakanya at pahirin ang mga luha ng dalaga at sabihing nagsisisi na siya.

At nang makita niya itong tumakbo palabas ng kanyang unit. Damn. Gusto niyang kilitin ang sariling buhay! Napaka walang kwentang tao niya! Sinaktan niya ang babaeng mahal niya ! Napaka gago niya.

At nang hapong tawagan siya nito at sinabing gusto nitong makipagkita sa parke na madalas nilang puntahan ay parang lumundag ang puso niya. MIss na miss na niya ito. Ang maamo nitong mukha, ang mainit nitong yakap ang at mga halik nito.Damn.

Nang makita niya ito ay gusto niya itong takbuhin at ikulong sa kanyang mga bisig ngunit hindi niya magawa, nasaktan niya ito at wala siyang karapatang hawakan ni dulo ng buhok nito.

At sa ikalawang pagkakataon ay sinaktan nanaman nya ito. He makes her heart Torn into pieces. Matapos ang araw na iyon ay halos isumpa na niya ang sarili lalo na ng malaman niyang umalis ito ng bansa.

His life became miserable. He's an asshole. A jerk! He fucking deserve this Godamn pain. He's so stupid.