ŞIMARIK

{5.Bölüm}

Multi : Emir'in anne ve babası

Oturduğum yerden kalkarak banyoya doğru yürüdüm.
Annemle babam yemeğe gitmişlerdi ve ben evde yanlızdım.

Elimi yüzümü yıkadıktan sonra dolabımın önüne geçerek ne giyeceğimi düşünmeye başladım.
Telefonum çalmaya başladığında koşarak telefonumu aldım ve arayanın kim olduğuna bakmadan kulağıma götürdüm.

"Efendim"

" Merhaba Su, ben Savaş nasılsın? "
Bir anda içimi büyük bir üzüntü kapladı.

" Merhaba Savaş benim seni aramam gerekiyordu kusura bakma iyiyim sen nasılsın " diyerek pişmanlığımı dile getirmeye çalıştım.

' İyi de benim numaram Savaş'ta yoktu ki '

Savaş bir süre sessiz bekleyince sessizliği bozma şerefinin bana düştüğünü anlamıştım.
" Savaş cevap vermeyecek misin? "diyerek yüzümü buruşturdum.

" Su seni o çocuktan uzak durman için uyarmıştım ve sen bugün kavga ediyordun" dedi ve ekledi

" Son kez uyarıyorum Emir ' den uzak dur senin üzülmeni  istemiyorum "

Haklıydı uzak durmalıydım ama olmuyordu.Her zaman karşıma çıkıp beni mutsuz etmeyi başarıyordu.
İçimde ona olan sevgimi söküp atamayacağımı herkesten iyi ben biliyordum.
" Tamam Savaş uzak durmaya çalışacağım görüşürüz " dedikten sonra telefonu kapatıp masanın üzerine koydum.
Yatağa oturduğumda Savaş'ın beni neden bu kadar önemsediğini düşünüyordum.
Onu da bir kenara bırakıp kitap okumaya başladım.
Telefonum yine çalmaya başlayınca oturduğum yerden kalkıp kim olduğunu öğrenmek amacıyla ekrana baktım.
Yine kayıtlı olmayan bir numaraydı.
Telefonu kulağıma götürerek sıkılmış bir ses tonuyla " Efendim " diye çıkıştım.

" Naber "

" Sen kimsin "
Karşımdaki kişi kahkaha atmaya başlayınca gözlerimi devirip
" Kime diyorum sana bir soru sordum."
derken onun derin bir nefes aldığını duydum.
" Ben Emir " dedi kendini beğenmiş bir tavırla
Telefonu yüzüne kapatmak istiyordum ama bir türlü olmuyordu.
" Ne istiyorsun "
Ses gelmeyince
" Ne istiyorsun söylesene " diye kükredim.

" Şşiiitt! Sakin ol sadece size geleceğimi söylemek için aradım.

' Ne bize mi? , Niye? Daha önce hiç gelmemişti ki '

" Niye? Şey yani neden? " derken ellerim titriyordu.

" Seni özledim şimdi yanına geleceğim " dedi kelimelere vurgu yaparak

Resmen benimle dalga geçiyordu benden nefret ettiğini biliyordum.
Kesin bugünün hesabını sormaya gelecekti.
Telefonu yüzüne kapattıktan sonra homurdanarak odanın içinde dolanmaya başladım.
Kesinlikle evde durmamalıydım.
Böylece bize gelmek zorunda da kalmazdı.
Ya da gelir ve geri giderdi.

Saate bakıp giyinmeye başladım.
Annemle benim özel kuaförümüz olan Çiğdem ablanın yanına gidip ne zamandır istediğim o kızıl renge saçlarımı boyatabilirdim.
Hızla işimi hallettikten sonra ayakkabılarımı da giyip evden ayrıldım.

Yolda yürürken sürekli etrafıma bakıp duruyordum.
Korkum daha da arttığında çoktan koşmaya başlamıştım.
Karşıdan gelen araba yanımda durunca hızımı daha da arttırdım.
Kapının açılıp kapanma sesini duymuştum ama hala arkamdan gelen birileri yoktu.
Arabaya bakmak için başımı çevirmiştim ki Emir' i gördüm ve birden durakladım.
" Benden ne istiyorsun" diyerek ona doğru yürüdüm.
" Hiç " dedi yükselip alçalan sesiyle
Ani bir hareketle kolumdan tutup duvara yasladığında kurtulmak için onu ittirmeye çalışıyordum.
" Nereye böyle benden mi kaçıyorsun " deyip biraz daha yaklaştı.
" Hem ne bu güzellik? "
derken burnunu  saçlarımın arasında gezdiriyordu.