JONH

Chapter 9

Jade

The atmosphere is cozy, but still nothing changes that it is a place where people get drunk. I raised my hand to order again.

"Hey, 3 more glasses of tequila." I ordered the bar tender and gulped the last glass on the bar counter. Tumingala ako nang maramdaman ko na naman ang kakaibang sensasyon sa aking lalamunan, nakaka-apat na baso na ako pero 'di pa rin ako kalmado.

Paano nga ba ako kakalma kung kanina pa may nakatitig sa akin. Agad kong nilingon ang kanang gawi ko, kung saan nakaupo ang kanina pa nagmamatyag sa akin.

"What?" I asked him.

Napabuntong hininga nalang si Sky at hinayaan nalang ako. Dito niya kasi ako dinala sa bar, dahil alam niyang kailangan ko 'to. Kailangan kong malasing, para naman makatulog ako kaagad. Alam niya iiyak lang ako magdamag, kaya mas minabuti niyang patulugin ako gamit ang alak.

Nang dumating na ang inorder ko ay sunod-sunod kong nilagok ang dalawang baso.

"Hey! Slow down, lady!" Agad nilayo ni Sky ng natitirang isang baso, kaya nangunot ang noo ko at binalingan siya.

"Ano ba? Di-dinala mo ako dito para maglasing, kaya hayaan mo ako! Baklang 'to, pakealamero!" Akmang aagawin ko na naman ang baso sa kanya, pero inisang lagok niya lang ito.

"Dinala kita dito para makausap ko, hindi para lasingin." Napabuga tuloy ako ng hangin sa tinuran niya, sinong siraulo ang makikipagusap sa isang bar.

Tinitigan ko siya sa kanyang mga mata saka ko sinagot ang sinabi niya. "Huwag mo akong lokohin, kilala kita Sky. Kilala mo ako kaya mas gugustuhin mong malasing nalang ako kaysa umiyak lang dahil sa pakikipag-away ko sa'yo."

Bumaling ako kaagad sa waiter at umorder ulit ng lima pang baso, wala na naman akong narinig pa sa kanya. Kaya naman nagtuloy tuloy nalang ako sa pag-inom. I never imagined that I will make myself drunk again, because the last time I was drunk was years ago.

Naalimpungatan ako dahil sa sikat ng araw na sumasagi sa aking mukha, kaya agad akong nagmulat. Sa pagkakataong iyon ay agad umatake ang sakit sa aking ulo, nagka-hang over na naman ako. Pero 'di ko muna ito ininda at tiningnan ang buong paligid.

I knew I was not in my room, but in my room before on Sky's house. The place felt so familiar, that made me missed it. I was out of my truce when someone came in.

"Dinalhan kita ng gamot para sa hang over. May mga damit ka pa sa cabinet dyan, maligo ka na muna. Bumaba ka nalang para mag-almusal." Dire-diretso ang inutos niya at inilapag lang ang tray na may tubig at gamot sa bedside table, saka agad lumabas. Hindi na rin ako nagsalita pa o sagutin man lang si Sky. Siguro tama na munang mag-ayos na muna ako, bisita niya lang ako sa pagkakataong ito. Kaya naman magpapakita nalang ako ng kahit kaunting respeto.

Agad akong nanibago sa suot kong loose t-shirt at shorts. Kadalasan kasi akong naka-dress kapag nasa bahay. Hindi naman dahil sa iyon ang gusto ko, kun'di iyon lagi ang binibili ni Simon para sa akin. Though I prefer wearing just shirt and shorts, especially before.

Tumikhim ako nang tuluyan na akong makalapit sa dining area at nakitang nagluluto si Sky sa kusina. Nakakapanibago na ang bahay. Kahit pa wala naman talagang malaking pinagbago it, siguro dahil matagal na akong 'di nakakapunta rito.

"Matatapos na 'tong niluluto ko, just sit there." Utos niya pa, kaya naman sumunod nalang ako at inikot sa paligid ang paningin ko. He maintained the house very well, the furniture still looks new, the place still feels like home and the only difference is it feels empty.

"Here," saad ni Sky habang naglalapag ng pagkain sa mesa. Hindi ko mapigilang mangiti ng bahagya, dahil na rin sa omelet roll at bacon na inihanda niya. Those are my favorite, especially when he's the one that cooked it. I missed this, but I can never go back to this I knew that.