Chapter 8

32 1 1
                                    

"Kuya!" I shouted at him nang bigla niya agawin yung cellphone ko.

"Minsan na nga lang tayo magsama puro ka pa text!" he said sabay kinakalikot ang phone ko "Sino kaya siya? Malaman nga."

"Hoy!" tumayo ako para agawin pabalik ang cellphone ko pero sadyang mas matangkad talaga siya saakin.

"I'll kill this guy, malaman ko lang kung sino siya." then he smirked

"Kuya naman!"

"Gabriella, can't you see inaagaw na niya yung quality time mo saakin!" sabi ko na nga ba e, selos lang 'tong unggoy na kapatid ko.

"Ikaw parin naman ang Kuya ko ah!" sabi ko sabay tumalon pero wala parin talaga. Hindi ko parin abot!

Baka makita niya yung pangalan ni Ry. Kanina pa kasi kami magkatext. He's checking if I'm home na.

"Aha!" oops nakita na ni Kuya. Biglang siyang natahimik at sumama ang tingin sa phone ko

Dinaganan ko si Kuya para agawin na talaga 'yung cellphone ko. And I did it! Pero biglang naramdaman ko na nagawa ko yun dahil hinayaan niya akong makuha na talaga iyong cellphone ko sakanya, hindi dahil sa dinaganan ko siya

Tinignan ko siya at seryoso na siyang nakatingin saakin "Kilala mo na?"

"Yeah." malamig na sabi niya

"K-kuya" shit ayan nanaman siya sa pagiging seryoso niya. Nakakatakot tuloy. Baka totohanin niya yung sinabing papatayin si Ry.

"Tayo." bigla akong napatayo at umalis sa pagkakadagan sakanya. Hindi ko talaga gustong nakikita si Kuya na seryoso.

"Tulog na tayo. It's late already." tinalikuran na niya ako at nag-umpisa nang maglakad.

"Kuya, w-wait!" tumigil siya sa paglalakad pero hindi siya lumingon "W-wag mong papatyain si Ry, ha? Please?" kumakalabog nanaman yung tibok ng puso ko.

"We'll see, Gabriella." then he left me

Damn! I'm open to Kuya, but when it comes to guys lingering around me natatakot akong sabihin sakanya. He's a freakin beast protective brother!

"Faye, are you listening?" natauhan ako ng biglang tapikin ako ni Ange

"Ah, ano ulit yon?"

"Sabi na e, di ka nakikinig. Kanina pa ako salita ng salita dito di ka pala nakikinig."

"Sorry na." I said at nagkamot ako ng batok ko, nakakainis naman lutang nanaman ako.

"So, as I was saying, we need a lead guitarist and lead vocalist for our Glee Club since Keith wasn't around because she's in Italy for some family issues." tuloy tuloy na sabi niya "And we want you to replace her para sa performance namin sa intramurals' program" bigla akong napalingon sakanya.

"Are you serious?" sabi ko ng hindi makapaniwala

I'm into dancing and yeah, I also know how to sing and play some music instruments. Ang pagkakaiba ng dalawa, mas kayang kong ipakita sa lahat ang pagsasayaw ko, samantalang sa pagkanta ko hindi ko kaya. Never pa akong kumanta sa harap ng maraming tao.

"I'm sorry, I can't."

"Bu-"

"No buts, Ange. Kilala mo naman ako diba? Never ko pang ginawa yon, at hindi ko magagawa iyon."

Sumimangot siya at tumingon saakin "Hays, I shouldn't have hoped for it."

"I'll help you find another. Matagal pa naman ang intrams, don't worry."

Naglakad na kami papunta sa cafeteria since andun na silang lahat. Pumasok narin ang boys after one week of being absent. Pagkadating namin sa cafeteria buong antensyon ng mga estudyante nasa iisang lamaesa lang, kung saan nakaupo ang mga maingay na nilalang ng buhay ko. Nagtatawanan silang lahat. Hindi ba nila alam na ang iingay nila at sila lang ang nag iingay dito?

Thought of YouTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon